Linia Mahlmanna | |||
![]() Niemieccy spadochroniarze na pozycji w żywopłocie w Normandii | |||
Lokalizacja | Od Denneville do Carentan | ||
---|---|---|---|
Rodzaj pracy | Ufortyfikowane i zakamuflowane baterie piechoty i artylerii | ||
Budowa | Niemiecki | ||
Użyte materiały | Drewno, kamień i ziemia | ||
Długość | 50 km | ||
Wysokość | W lesie wykopuje się czasem w ziemi na grzbietach 120 i 130 m | ||
Rozbiórka | 14 lipca 1944 | ||
Obecne wykorzystanie | pozostałości - ruiny | ||
Garnizon | 9,500 | ||
oficer dowodzący | Gen. Lt Mahlmann | ||
Siła robocza | 30 baterii artyleryjskich | ||
Wojny i bitwy | Bitwa pod La Haye-du-Puits | ||
Wydarzenia | Najnowsze ofensywa 82 th Aiborne | ||
Ochrona | Linia frontu | ||
Informacje kontaktowe | 49 ° 17 ′ 17 ″ północ, 1 ° 28 ′ 00 ″ zachód | ||
Geolokalizacja na mapie: Manche
| |||
Linia Mahlmanna (w języku angielskim Mahlmann Line ) była niemiecką linią obrony na północy Cotentin podczas bitwy o Normandię w czerwcu i lipcu 1944 r . Przeciął półwysep z zachodu na wschód, rozciągając się od plaż Bretteville-sur-Ay na zachodzie do południa miasta Carentan na wschodzie, blokując w ten sposób drogę na południe i dostęp do reszty Francji dla Wojska amerykańskie. Nosi imię niemieckiego generała leutnanta Paula Mahlmanna, który ją zorganizował. Jego całkowita siła wynosiła 9500 ludzi. Była przygnębiony VIII th ciało US Army General Omar Bradley w żywopłotów bojowych z ciężkimi stratami.
Kiedy w 1942 r. Zaczęto stawiać Mur Atlantycki , Niemców interesowały trzy góry, które dominują w tej północnej części Cotentin: Mont Étenclin , Mont Castre i Mont Doville . Kiedy w 1943 r. Wzmocniono mur, a zwłaszcza na początku 1944 r., Ufortyfikowano jego góry. Ale linia zostanie utworzony tylko jako takie z instalacją i korektach dokonanych przez 353 rd Dywizji Piechoty pod dowództwem generała Mählmann wCzerwiec 1944.
Ta linia obrony będzie aktywna podczas bitwy pod La Haye-du-Puits od3 lipca 1944. Kilka tygodni wcześniej, gdy wojska amerykańskie wyciąć COTENTIN w dwóch,18 czerwcaniedaleko Barneville-Carteret generał Mahlmann wykorzystał fakt, że armia amerykańska zamierzała skupić się na zdobyciu Cherbourga na północy, aby uzbroić i zreorganizować swoją linię jako swego rodzaju „mur Cotentina”. Ostatnie elementy linii ustąpią definitywnie w kierunku25 lipca 1944, podczas rozpoczęcia operacji Cobra, która spowoduje przełom w Avranches. Bardzo solidna i preferowana przez Norman Bocage , ta linia obrony kosztowała życie prawie 12 000 amerykańskich żołnierzy.
Amerykanie tylko dowiedzieli się o jego istnieniu na początku ofensywa wziąć La Haye-du-Puits na3 lipca 1944w dość nietypowych okolicznościach. Rzeczywiście amerykański patrol złożony z 7 żołnierzy dowodzony przez porucznika Stanleya Weinberga, kierowany przez młodego Francuza, wkroczył na niemieckie linie i schwytał służących karabinu maszynowego. Wśród nich niemiecki oficer. Przeszukując więźnia, żołnierz znalazł w jego kieszeni zdjęcie go nagiego i otoczonego przez prostytutki. Pod groźbą zobaczenia zdjęcia lądującego w rękach jego żony ujawnił porucznikowi Weinbergowi linię Mahlmanna.
Chociaż w czasie ofensywy amerykańskiej linia była nadal w budowie, to jednak linia była już funkcjonalna i zdolna do potężnej obrony, o czym świadczy relacja księdza Paula Leverta, proboszcza podczas drugiej wojny światowej w Varenguebec , wiosce położonej na północy. na wschód od La Haye-du-Puits:
„ Przed czerwcowym lądowaniem wojska niemieckie skupiały się głównie na umocnieniu trzech gór (patrz: Mount Étenclin , Mount Castre i Mount Doville ), o których mówiliśmy .
Prawdę powiedziawszy, ich działalność polegała głównie na budowie w mniejszej liczbie bunkrów, kazamat i obserwatoriów. Dość ważną pracę wykonano jednak na górze Étenclin (...). Na zachodnim stoku, obejmującym całą dolinę, od La Haye-du-Puits po lewej stronie do Brix po prawej, drogą do Besneville , podjęto ogromne prace w ziemi, a raczej w środku skały, która ukończone, utworzyłyby schrony zdolne wytrzymać nawet bomby ”.
Linia zaczyna się na zachodzie na plażach Bretteville-sur-Ay , 5 km na południe od Port-Bail i 6 km na północny zachód od Lessay , biegnie dalej na wschód, opierając się na wiosce Montgardon, a następnie w kształcie łuku , mijając na północ od La Haye-du-Puits , Lithaire i Saint-Jores . Wówczas ochronę zapewniają głównie bagna i zalane strefy Sèves i Taute aż do Carentan. Linia nieco z tyłu chroni północne peryferie Mont Castre .
Na północnym zachodzie mobilna linia frontu znajdująca się na skraju bagien służy jako zwiadowca na wypadek ataku. W ten sposób Niemcy mogą spowolnić postępy Amerykanów, zebrać informacje o ich strategii i dostosować swoją obronę. Jest silna 3 500 żołnierzy i jest utworzone przez jednostki nadal operacyjnych 243 th i 91 th dywizji piechoty Wehrmachtu .
Na linii, od Denville południe od Carentan , opuścił 77 th i 353 th dywizje piechoty z Wehrmachtu pod dowództwem generała Mählmann i 17. Dywizji Pancernej SS Grenadier Götz von Berlichingen dowodzony przez Standartenfuhrer Otto Baum . Linia jest wspierana przez fortyfikacje Mont Castre , z widokiem na linię od tyłu, która służy zarówno jako punkt widokowy (wysokość 122 mi oferuje panoramiczny widok na wschodnie i zachodnie wybrzeże Cotentin, w tym plażę lądowania na plaży Utah) ), La Haye-du-Puits i wszystkie wzniesienia znajdujące się przed linią, również ufortyfikowane i które Amerykanie mogli zająć i ustawić się, atakując z Cherbourga . Z drugiej strony linia omija i zwisa od południa bagna Wąwozu zalane i chronione przez liczne „szparagi rommelskie” .
Wreszcie trzecia linia rezerwatu na południu, Wasserstellung (po francusku „position des eaux”) rozciąga się od portu w Lessay i biegnie wzdłuż trzech rzek Ay , Sèves i Taute na wschodzie, aż do momentu spotkania z główną linią w Saint-André-de-Bohon .
Cała linia i jej punkty wsparcia zostały wzmocnione przez dużą liczbę feldgendarmes i fallschirmjäger , spadochroniarzy Wehrmachtu używanych jako piechota podczas bitwy o Normandię.
Oficer informuje swojego Fallschirmjägera
Fallschirmjäger ukryty wraz ze swoim Panzerfaustem
Fallschirmjäger śpi na swoim motocyklu
Feldgendarmes badający pole w Normandii
Fallschirmjäger na pozycji w zagajniku z MG-42