Małe świnki bez ogona

Małe świnki bez ogona
Autor	Georges simenon
Kraj	Belgia
Uprzejmy	Zbiór opowiadań
Redaktor	Presses de la Cité
Miejsce publikacji	Paryż
Data wydania	1950
Seria	Komisarz Maigret
Chronologia
Przyjaciółka Madame Maigret Wspomnienia Maigret

Les Petits Cochons sans queue to zbiór opowiadań Georgesa Simenona , opublikowanych w 1950 roku przez Presses de la Cité , z których dwa są częścią serii Maigret .

Geneza pracy

Pierwsza edycja tej kolekcji, jak i wiele innych, posiadała tytuł Maigret et les petits cochons sans queue na okładce , natomiast tytuł oryginalny został poprawnie wskazany na stronie tytułowej. W rzeczywistości postać komisarz Maigret pojawia się tylko w dwóch z dziewięciu opowiadań w tym zbiorze: L'Homme dans la rue i Vente à la bougie .

Lista aktualności z kolekcji

• Małe świnki bez ogonów
  • Po raz pierwszy od ich niedawnego małżeństwa Marcel ostrzega Germaine, że wróci do domu późno. Naprawiając płaszcz, znajduje w kieszeni małą świnkę bez ogona. To znak uznania, że ​​jego ojciec - którego nie zna, jest córką - rozdaje tym, których wysyła, by rabowali, aby wzbogacili swoją kolekcję obrazów. To dlatego, że Marcel potrzebuje pieniędzy, aby móc zabrać Germaine na sporty zimowe. Ale operacja kończy się źle, Marcel jest kontuzjowany i chowa się. Kiedy Germaine w końcu go odnajduje, mówi sobie, że będzie musiała poważnie porozmawiać z nimi o ich przeszłości.
• Pod karą śmierci
  • Od miesięcy Oscar Labro dostawał pocztówki od Julesa Chapusa: „Pamiętasz, pod groźbą śmierci? Trzydzieści lat wcześniej na bagnach Konga Oscar ukradł czółno, na którym było napisane: „Nie kradnij tej łodzi pod groźbą śmierci” i podpisał się. Teraz Oscar drży z każdym przybyciem łodzi z Porquerolles . W końcu pewnego dnia pojawia się Jules. Goszczony na koszt Oscara, łowiąc z Oscarem, zmuszając Oscara do upicia się w jego towarzystwie, Jules mówi głośno, zastanawiając się, jak go zabije. Ale pewnego dnia to Oscar spycha Julesa do morza, a potem dowiaduje się od żandarmów, że był to człowiek imieniem Jules Marelier, poszukiwany przez pięć sił policyjnych. Zabił złego Julesa: dobry zmarł piętnaście lat wcześniej w Cochinchina .
• Mały Krawiec i Kapelusznik
  • Mały krawiec podejrzewa sąsiada, że ​​jest on mordercą starych kobiet, których szuka całe miasto. Ale mały krawiec się boi, bo też podejrzewa sąsiada, że ​​podejrzewa, że ​​go podejrzewa. Zastanawia się więc: aby zarobić obiecaną premię w postaci dwudziestu tysięcy franków, musi znaleźć dowód i zrozumieć, co łączy siedem ofiar. Kiedy zdaje sobie sprawę, że wszyscy są kolegami z klasy żony kapelusznika, widzi już, że jest w posiadaniu dwudziestu tysięcy franków. Niestety, gospodyni kapelusznika właśnie potępiła go policji jako mordercę jego żony.
• Jakiś Monsieur Berquin
  • Nawet jeśli rozbił nowy samochód, z którego był tak dumny, nawet jeśli przejeżdżająca blondynka, którą spotkał w restauracji, poprosi go o odszkodowanie, nawet jeśli pośpieszył w środku nocy od chłopów, którzy zabrali go tam, nawet gdyby skończył swoją ucieczkę w rzece, nawet gdyby została zwrócona jego żonie, nawet gdyby się wstydził, geodeta pan Berquin spędzi noc. Jest tak wielu mężczyzn, którzy nigdy go nie mają!
• Postój w Buenaventura
  • W hotelu w porcie Buenaventura jest Joe, barman, Pedro, który spędza dnie przy automacie, oraz Labro, który od 20 lat deklaruje, że następnym statkiem wróci do Francji . Ponieważ co miesiąc niektórzy zatrzymują się na kilka godzin, aby załadować torebki z kawą. Jest też whisky i mgła, która sprawia, że ​​pusty hotel wygląda jak żółtawe akwarium.
• Mężczyzna na ulicy
• Wyprzedaż świec
• Żałoba po Fonsine
  • Osiemnaście lat, kiedy Fernande i Fontine, dwie siostry Sirouet, nienawidzą się nawzajem, zatruwają swoje istnienie i pozywają się wzajemnie. Kiedy najmłodszy umiera, druga odmawia płaczu, ale nie ma już celu w życiu, nie ma ochoty na życie i pozwala sobie odejść, dopóki też kilka miesięcy później nie dołączy do siostry na cmentarzu.
• Madame Quatre i jej dzieci .
  • Nazywali ją Madame Quatre, bo taki był numer jej pokoju w pensjonacie. A ludzie śmiali się z niej, że nie wiedziała, jak trzymać swoje dzieci. Cóż za poruszenie, kiedy w gazecie dowiedzieliśmy się, że była pierwszą żoną farmaceuty, który zamurował sześć lub siedem kobiet w piwnicach swojego wiejskiego domu!

Wydania

• Wydanie pierwsze: Presses de la Cité, 1950
• Tout Simenon, tom 4 , Omnibus, 2002 ( ISBN  978-2-258-06045-6 )
• Pocket Book, nr 14253 , 2004 ( ISBN  978-2-253-14253-9 )
• Wiadomości tajne i policyjne, tom 2, 1938-1953 , Omnibus, 2014 ( ISBN  978-2-258-10751-9 )

Adaptacje

• 1960  : Pod karą śmierci , film telewizyjny dla szwajcarsko-rzymskiej telewizji w reżyserii Gilberta Bovaya, z udziałem Jean-Rogera Caussimona , Roberta Scoridta, Williama Jacquesa, Monique Mani, Doris Reiner, Gérarda Carrata, André Pache'a, P.-H. Wild i Jeanne Talbot
• 1988  : Maigret et l'Homme de la rue , odcinek 82 francuskiego serialu telewizyjnego Les Enquêtes du komisarz Maigret w reżyserii Jeana Kerchbrona , z Jeanem Richardem ( Maigret ), Annick Tanguy ( M me Maigret), Serge Feuillard (Lola), Marcelle Bar (opiekun), Yves Brainville (profesor Wiener), Patrick Burgel (jogger), Nathalie Dalyan (żona biegacza ), Jean Négroni (dyrektor PJ)
• 1995  : Maigret et la Vente à la bougie , odcinek 17 francuskiego serialu telewizyjnego Maigret w reżyserii Pierre'a Granier-Deferre , z Bruno Cremerem ( Maigret ), Étienne Chicot (Fred), Danielem Gélinem (le Père Nicolas), Michèle Moretti (Juliette )), Pierre Forest (Groult)
• 1999  : Madame Quatre et ses enfants , odcinek 29 francuskiego serialu telewizyjnego Maigret w reżyserii Philippe Bérengera , z Bruno Cremerem ( Maigret ), Marianne Basler (Madame Quatre), Christianem Morinem (komisarz Vaimber), Claude Duparfait (Lagarde)
• 2004  : Maigret et les Petits Cochons sans kolejka , odcinek 47 z francuskiej serii telewizyjnej Maigret przez Karola Nemes , z Bruno Cremer ( Maigret ), Vahina Giocante (Germaine Leblanc), Roger Souza (komisarz Pardi), Teresa Liotard (hrabina)

Powiązany artykuł

• Lista prac Georgesa Simenona

Linki zewnętrzne

• Arkusz książki AJRAF dotyczący kolekcji
• Arkusz książkowy opowiadania Mały Krawiec i Kapelusznik , opisujący trajektorię redakcyjną, w szczególności jego drugą wersję Błogosławieni są pokorni , opublikowanej w 1949 roku w Ellery Quenn's Mystery Magazine
• Arkusz informacyjny na Tout Simenon

Uwagi i odniesienia

1. Publikacja wstępna w tygodniku Ici Paris , nr 901 z 2 maja 1957 r., Z ilustracjami René Caillé.
2. Druga wersja fabuły znajduje się w opowiadaniu Błogosławieni pokorni , opublikowanym w Secret and Police News, tom 2, 1938-1953 , Omnibus, 2014 ( ISBN  978-2-258-10751-9 ) . Trzecia wersja fabuły, z jeszcze innym zakończeniem, znajduje się w powieści Les Fantômes du Chapelier.
3. Ta wiadomość różni się od tej opublikowanej pod tym samym tytułem w kolekcji Signé Picpus