Mówimy o Hauts, aby wskazać wszystkie miejsca Reunion , które nie są przybrzeżne, rozległy obszar obejmujący większość wyspy i którego rzeźba jest stroma.
Pierwszymi mieszkańcami Hauts byli zbiegłych niewolników zwanych Maroons . Następnie są one połączone w ostatnich dekadach XIX -tego wieku , przez białych bez ziemi popychany przez rezerwy dostępnej przestrzeni, wciąż o nazwie „ Little White Hauts ” lub „ Yabs ”.
Ludność Hauts pozostaje ludnością wiejską bardziej dotkniętą bezrobociem niż reszta wyspy, która i tak jest mało oszczędzona. Kilka lat temu powołano również Wysoką Komisję ds. Rozwoju, aby przyczynić się do zrównoważonego rozwoju tego obszaru o silnym potencjale turystycznym .
Terytorium, za które jest odpowiedzialny, jest ograniczone granicami rozwoju Hauts, zdefiniowanymi na nowo dekretem w sprawie26 grudnia 1994. Dotyczy to wszystkich gmin Reunionese , z wyjątkiem Le Port . Terytoria gminne Cilaos , Plaine-des-Palmistes i Salazie są nawet w całości położone w Hauts. Dzieje się tak również w przypadku Saint-Philippe , który ma jednak ważną pierzeję nadbrzeżną .
Park Narodowy Reunion , który wyłonił5 marca 2007 obejmuje szczyty wyspy.
W rzeczywistości pomysł stworzenia parku przyrody na Reunion narodził się w 1992 roku . W 1995 r. Karta Środowiskowa Reunionese i Plan Rozwoju Regionalnego ustanowiły zasady tworzenia tego parku przyrodniczego na rzecz zrównoważonego rozwoju Hauts, łączącego ochronę dziedzictwa z rozwojem gospodarczym. Plik6 listopada 2000Minister Planowania Regionalnego i Środowiska ogłasza wybór formuły parku narodowego i wszczyna procedurę jego utworzenia.
Plik 7 lutego 2001prefekt, przewodniczący Rady Regionalnej Paul Vergès i przewodniczący Rady Generalnej Jean-Luc Poudroux podpisują protokół utworzenia Parku Narodowego Hauts de La Réunion. Prowadzone są badania, a misja rozpoczyna intensywną fazę konsultacji, spotkań dyskusyjnych, komunikacji i negocjacji, których kulminacją jest przyjęcie12 marca 2003 przez komitet sterujący „Hauts National Park Project”, określający zasady tworzenia „parku narodowego nowej generacji”.
Bohaterką książki Le chercheur d'Or przez JMG Le Clézio spędza kilka razy w Hauts de la Réunion w pogoni mieszkaniec.