Leonie Ossowski

Leonie Ossowski Leonie Ossowski (2007) Biografia

Narodziny	15 sierpnia 1925 Osowa Sień ( Posnania-Prusy Zachodnie , Republika Weimarska )
Śmierć	4 lutego 2019 r(na 93) Berlin
Pogrzeb	Cmentarz Dorotheenstadt
Imię urodzenia	Jolanthe von Brandenstein
Pseudonim	Jo tiedemann
Czas	XX wiek
Narodowość	Niemiecki
Zajęcia	Scenarzysta , pisarz

Inne informacje

Członkiem	Niemiecki klub PEN ( w )
Nagrody

Grób Leonie Ossowski na cmentarzu Dorotheenstadt w Berlinie

Leonie Ossowski , pseudonim Jolanthe von Brandenstein , ur15 sierpnia 1925w Röhrsdorf , w powiecie Fraustadt w prowincji Posnania-Prusy Zachodnie (obecnie w Polsce ) i zmarł dnia4 lutego 2019 rw Berlinie jest Niemką listów . Pisała również pod pseudonimem Jo Tiedemann .

Biografia

Jolanthe von Brandenstein jest najmłodszą córką czterech córek Lothara von Brandensteina (1893-1953), właściciela ziemskiego i jego żony Ruth z domu von Ostau (1899-1966), pisarki. Jej starsza siostra to wschodnioniemiecka aktorka Yvonne Merin (1921-2012).

W 1945 roku rodzina uciekła ze swojej posiadłości, a Jolanthe von Brandenstein przeniosła się do Bad Salzungen ; następnie wyjeżdża do Górnej Szwabii . W 1948 roku rozwiodła się z mężem, Friedrichem von Zobeltitzem, którego poślubiła cztery lata wcześniej i straciła opiekę nad dziećmi. Zrujnowana, zarabia na życie w fabryce, potem w laboratorium fotograficznym i jako recepcjonistka. W 1958 r. Przeniosła się z rodziną do Mannheim . W latach 70. pracowała jako pracownik socjalny, opiekując się młodymi ludźmi przebywającymi w zakładzie karnym i zapewniając im wspólne mieszkania socjalne po opuszczeniu zakładu karnego. W 1980 roku przeniosła się do Berlina Zachodniego . Rozwiodła się z trzecim mężem w 1993 roku i dlatego mieszka sama. Miała siedmioro dzieci, teologa luterańskiego , Louis Ferdinand von Zobeltitz .

Pseudonim

Jolanthe von Brandenstein zaczęła pisać opowiadania na początku lat pięćdziesiątych i przyjęła pseudonim Leonie Ossowski , co po polsku oznacza „z Osowej”  ; Osowa to nowe polskie imię jego miejsca urodzenia.

Grafika

W 1953 roku spędziła czas w NRD (gdzie mieszkała jej starsza siostra), aby napisać scenariusz dla DEFA (gdzie pracowała jej siostra). Frank Beyer jest nim zainspirowany do swojego filmu Zwei Mütter [Dwie matki], który wypuszcza28 czerwca 1957w NRD . W 1958 roku opublikowała w NRD swoją powieść Stern ohne Himmel [Gwiazda bez nieba] pod pseudonimem Jo Tiedemann. W 1968 roku jego pierwsza powieść ukazała się w Republice Federalnej Niemiec . Następnie pisze opowiadania, eseje, scenariusze i sztuki.

W 1980 roku na podstawie scenariusza do filmu Weichselkirschen [Wiśnie nad Wisłą] został nakręcony w miejscu urodzenia Leonie Ossowski z udziałem wielu polskich aktorów .

W 2005 roku jej powieść Die schöne Gegenwart [Piękny prezent] została zaadaptowana dla telewizji przez Christine Kabisch na podstawie scenariusza Gabrieli Zerhau, pod tytułem Neue Freunde, neues Glück [Nowi przyjaciele, nowe szczęście].

W 2013 roku Lih Janowitz wykonała swój portret, zatytułowany Leonie Ossowski .

Leonie Ossowski była członkiem niemieckiego klubu PEN (PEN-Zentrum Deutschland).

Wszystkie jego powieści i książki dla młodzieży poruszają tematy społeczne i społeczne (zwłaszcza młodzież w niebezpieczeństwie) i są powiązane z refleksją nad przeszłością.

Nagrody

• 1973: Honorowe uznanie Nagrody Adolfa Grimme za Treffpunkt 72: Die Kippe - Zur Bewährung ausgesetzt
• 1977: Oldenburg Children's Prize and Children's Book Prize for Die große Flatter
• 1978: Buxtehuder Bulle for Stern ohne Himmel
• 1980: Nagroda Adolfa-Grimme ze srebrnym medalem za scenariusz do filmu Die große Flatter (z Marianne Lüdcke )
• 1981: Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen (Śląska Nagroda Kulturalna Kraju Dolnej Saksonii) dla Weichselkirschen
• 1982: Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
• 1982: Nagroda Schillera miasta Mannheim za całokształt twórczości
• 1985: Frères-Grimm Prize of the Land of Berlin z GRIPS-Theater of Berlin za sztukę Voll auf der Rolle
• 2006: Medal Hermanna-Kestena
• 2007: Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
• 2014: Nagroda im . Andreasa-Gryphiusa .

Grafika

Powieści i historie

• Stern ohne Himmel , 1958.
• Wer fürchtet sich vorm schwarzen Mann? , Roman, 1968
• Mannheimer Erzählungen , 1974
• Weichselkirschen , Roman, 1976 ( 1 st część Schlesien-Trylogii )
• Die große Flatter , Roman, 1977 (film 1979)
• Blumen für Magritte , opowiadania, 1978
• Liebe ist kein Argument , powieść, 1981
• Wilhelm Meisters Abschied , powieść, 1982
• Littel fasst einen Entschluss und andere Erzählungen , 1983
• Neben der Zärtlichkeit , powieść, 1984
• Wolfsbeeren Roman, 1987 ( 2 nd część Schlesien-Trylogii )
• Das Zinnparadies , 1988
• Weckels Angst , 1991
• Holunderzeit , powieść, wyd. Hoffmann & Campe, Hamburg 1991 ( 3 e z Trylogii Schlesien )
• Von Gewalt keine Rede , dwa opowiadania, 1992
• Die Maklerin , powieść, 1994
• Herrn Rudolfs Vermächtnis , powieść, wyd. Hoffmann & Campe, Hamburg, 1997, Heyne Taschenbuch, Monachium, 1998, ( ISBN  3-453-13756-6 ) .
• Das Dienerzimmer , powieść, 1999
• Die schöne Gegenwart , powieść, 2001
• Espenlaub , powieść, 2003
• Der einarmige Engel , powieść, 2004

Scenariusze

• 1957  : Dwie matki ( Zwei Mütter ) Franka Beyera
• 1971: Tatort: ​​Auf offener Straße
• 1979: Weichselkirschen
• 1979: Die große Flatter
• 1980: Stern ohne Himmel
• 1985: Voll auf der Rolle
• 1991: Von Gewalt keine Rede

Testowanie

• Zur Bewährung ausgesetzt. Bericht über Versuche kollektiver Bewährungshilfe . Piper, Monachium, 1972
• Der Löwe im Zinnparadies. Eine Wiederbegegnung . Piper, Monachium, 2003 (spojrzenie na przeszłość Dolnego Śląska i wspomnienia jej ucieczki i wypędzenia)

Bibliografia

• (de) Rolf Esser, Literatur-Kartei zum Jugendbuch von Leonie Ossowski „Die große Flatter”.
• (de) Ekkehart Mittelberg i Herbert Fuchs, Interpretation und Stundenausarbeitungen zu Leonie Ossowski: Die gros Flatter. Hirschgraben-Verlag, Frankfurt nad Menem 1984. ( ISBN  3-454-50101-6 ) .
• (pl) Paweł Zimniak, Zaginiony czas zaginionego królestwa. Saga rodzinna Christine Bruckner i kronika rodzinna Leonie Ossowski , Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona Góra 1996. ( ISBN  83-86832-13-4 ) .
• (de) Elwira Pachura, Polen - die verlorene Heimat. Zur Heimatproblematik bei Horst Bienek, Leonie Ossowski, Christa Wolf, Christine Brückner. Ibidem-Verlag, Stuttgart 2002. ( ISBN  3-89821-205-X ) .
• (de) Kerstin Dötsch, Leonie Ossowski , w: Heinz Ludwig Arnold (red.): Kindlers Literatur Lexikon , III., nowe wyd. poprawione, Metzler, Stuttgart / Weimar 2009, ( ISBN  978-3-476-04000-8 ) , vol. 12, s. 398–400.

Uwagi i odniesienia

1. Okręg Fraustadt wszedł do województwa śląskiego w 1938 r., Aw 1941 r. Do województwa dolnośląskiego .
2. (de) Schriftstellerin Leonie Ossowski gestorben
3. (de) Leonie Ossowski , w: Kürschners Deutscher Literatur-Kalender 2018/2019. Lot. II: PZ. wyd. Walter de Gruyter, 2018, ( ISBN  978-3-11-057616-0 ) , 684 strony.
4. (de) Portret na munzinger.de.
5. (de) Roswitha Budeus-Budde, Flucht und Versöhnung. Die Jugendromanautorin Leonie Ossowski wird 90 , w Süddeutsche Zeitung z 13 sierpnia 2015, s. 11.
6. Wyszła za mąż w 1978 roku.
7. (de) Zwei Mütter na defa-stiftung.de
8. (de) deutsches-filmhaus.de
9. (de) Neue Freunde, neues Glück (2005) , w IMDb.com
10. (de) Leonie Ossowski (2013) , w IMDb.com
11. (de) Andreas-Gryphius-Preis der Künstlergilde Esslingen
12. (de) [1] .

Linki zewnętrzne

• (de) DNB, w sprawie Leonie Ossowski