Lennox lewis

Lennox lewis
Przykładowe zdjęcie artykułu Lennox Lewis
Rekord tożsamości
Pełne imię i nazwisko Lennox Claudius Lewis
Przezwisko Lew
Narodowość UK
Narodziny 2 września 1965
West Ham , Londyn
Skaleczenie 1,96  m (6 ′  5 ″ )
Kategoria Ciężkie i super ciężkie
Nagrody
  Profesjonalny
Walki 44
Zwycięstwa 41
Zwycięstwa autorstwa KO 32
Porażki 2
rysuje 1
Tytuły zawodowe Mistrz świata wagi ciężkiej WBC (1992-1994, 1997-2001, 2001-2004), WBA (1999-2000) i IBF (1999-2001, 2001-2002)
Tytuły amatorskie Mistrz olimpijski na igrzyskach w Seulu w 1988 roku (waga superciężka)
Ostatnia aktualizacja: 7 lutego 2014 r

Lennox Lewis to brytyjski bokser urodzony 2 września 1965 roku w West Ham w Londynie . Złoty medalista Igrzysk Olimpijskich w Seulu w kategorii superciężkiej, był jednym z nielicznych mistrzów świata potrójnej wagi ciężkiej w latach 1992-1994, 1997-2001 i 2001-2004.

Kariera amatorska

Urodzony w Londynie Lewis przeniósł się do Kanady w 1977 roku w wieku 12 lat. W liceum celował w kanadyjskiej piłce nożnej i koszykówce, ale ostatecznie zdecydował, że to boks, w którym zrobi karierę. Opisywany przez kolegów z klasy i nauczycieli jako nadpobudliwy i czasami uparty, Lewis ma jednak budowę, która może być zaletą tylko w sporcie bokserskim. Arnie Boehm, jego trener, bierze go pod swoją opiekę w liceum od 16 roku życia. W tym wieku Lewis ma już 1,94 m  wzrostu, ale mimo niesamowitej szybkości wykonania jest chudy.

Jego waga poniżej 85 kilogramów do 18 i pół roku życia sprawiła, że ​​rywalizował w wadze półciężkiej wśród amatorów w Kanadzie. W 1982 roku został mistrzem świata juniorów. Dwa lata później Lewis reprezentował Kanadę na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles w kategorii wagi ciężkiej (z 85 do 95 kilogramów w niecały rok). Dotarł do ćwierćfinału, gdzie przegrał po kontrowersyjnej decyzji przeciwko Amerykaninowi Tyrellowi Biggsowi (którego później łatwo pokonał w wadze ciężkiej).

Co zaskakujące, Lewis nie chciał zostać zawodowcem po igrzyskach olimpijskich i kontynuował kolejne cztery lata jako amator, aby poprawić i osiągnąć bardzo dobry poziom techniczny i fizyczny, mając nadzieję na zostanie mistrzem olimpijskim. Cztery lata później, w wieku 23 lat, Lewis mierzył 1,96  mi wzmacniał swoje fizyczne zgodnie z życzeniem, ważąc 102  kg . Swój cel osiągnął zdobywając złoty medal w 1988 roku w Seulu, pokonując w finale przyszłego zawodowego mistrza świata Riddicka Bowe'a (1,96  m za 99  kg ).

Początki zawodowe

Lewis w końcu stał się zawodowcem 27 czerwca 1989i osiadł w Anglii , zawsze uważając się za Brytyjczyka. Do lipca następnego roku walczył 13 razy o tyle samo zwycięstw, w tym 12 przed limitem. Uznawany za jednego z najlepszych kandydatów w tej kategorii, jego wyniki pozwalają mu ubiegać się o tytuł mistrza Europy.

Plik 31 października 1990, jest przeciwnikiem francuskiego Maurice'a Chaneta. Nie trwało długo, zanim na twarzy Chanet pojawiła się rana. W 5 -tego  odzysku, Lewis przeciwko coraz częściej jego przeciwnika, który CASHES Chanet wiele hitów, nie rezygnując. Na początku 6 th  odzysku, sędzia przerywa walkę, aby umożliwić lekarzowi zbadać opieki Chanet, biorąc pod uwagę jego kawałki, zlecenia lekarza zatrzymania walki, Lewis był mistrzem Europy.

Broni tego tytułu przeciwko Gary'emu Masonowi, niepokonany w 35 walkach, mistrz Wielkiej Brytanii. Mason zostaje zatrzymana przez sędziego w 7 th  rundę, Lewis obecnie posiada tytuły jednocześnie europejskie i brytyjskie. Broni ich, łatwo pokonując Glena McCrory'ego przez KO w 2 rundach i Dereka Williamsa w 3 rundach.30 kwietnia 1992.

Równolegle, w walkach bez tytułu w grze, Lewis kilkakrotnie walczył w Stanach Zjednoczonych, w tym pokonując w 6 rundach byłego mistrza świata Mike'a Weavera przez KO i Tyrella Biggsa. Na 3 -go  odzysku, prawy hak wysłany Biggs ziemi. Niepewnie, szybko wraca na matę, a następnie 3 th  czas inny prawy hak, Lewis wygrywa przez TKO.

Plik 31 października 1992, Lewis konfrontuje się z Donovanem Ruddockiem . Ten ostatni był szczególnie trudny w zeszłym roku przeciwko Mike'owi Tysonowi , jest faworytem 2 na 1. O wyniku tej walki zadecyduje następny pretendent wyznaczony do tytułu WBC posiadanego przez Evandera Holyfielda. Rzut w prawo wysyła Kanadyjczyka na ziemię pod koniec pierwszej rundy. Lewis wysyła swego przeciwnika w dół na początku 2 -go  rundzie, potem 3 umożliwia bezpośredni twarz. Nie można wznowić gry, Ruddock zostaje zatrzymany przez sędziego.

Riddick Bowe, który został mistrzem świata pokonując Evandera Holyfielda , odmawia spotkania ze swoim byłym zwycięzcą olimpiady. Sprawi sensację, wrzucając pas WBC do kosza na śmieci przed kamerami. Zostaje zwolniony przez tę federację, Lewis zostaje mistrzem bez walki z14 stycznia 1993. Stał się pierwszym brytyjskim mistrzem świata wagi ciężkiej z XX th  wieku.

Mistrz Świata WBC

Broni tego pasa 8 maja 1993przeciwko byłego mistrza świata Tony Tucker , który zostaje wysłany na ziemię, aby 3 E  rundzie prawym hakiem i powraca do 9 th z tego samego powodu, Lewis wygrał walkę przez jednogłośną decyzję. Jego kolejnym przeciwnikiem, Frank Bruno , przeciwstawiać mu silny opór, ale 7 th  odzysku, serię haków i podbródkowe Lewis unanswerable Bruno naciskać sędzia zatrzymać walkę. Plik6 maja 1994on broni swojego tytułu przeciwko Phil Jackson, którego wysyła na matę po kilku chwilach walki, ponownie w 5 th i 8 th  rund. W tej rundzie wygrał przez nokaut techniczny.

Lennox Lewis kontra Oliver McCall I i II

Plik 24 września 1994, spotyka Olivera McCalla , boksera, który doświadczył już kilku porażek, ale jest znany ze swojego oporu. Lewis miał faworyta 5 do 1. W drugiej rundzie Lewis zaatakował, ale został zablokowany lewym hakiem przeciwnika. Zna pierwszą porażkę w swojej karierze.

Niemniej jednak Lennox pozostaje wybitnym bokserem. Po dwóch łatwych zwycięstw, bije były mistrz świata Tommy Morrison na7 października 1995przez nokaut techniczny w 6 rundach, po 4-krotnym wysłaniu go na matę. Następnie miał trudny mecz z Rayem Mercerem, który wygrał decyzją większości, kontrowersyjną i wygwizdaną przez publiczność. Niemniej jednak ponownie staje się światowym pretendentem do WBC, aby zmierzyć się z Mike'em Tysonem w zamian za portfel kilku milionów dolarów zaoferowany przez promotora Dona Kinga . Ten ostatni, który woli najpierw przeciwstawić się Evanderowi Holyfieldowi niż Tysonowi, do walki nie dochodzi.

Lewis kwestionuje wolny tytuł przeciwko McCallowi, 7 lutego 1997w Las Vegas, w tym, co pozostaje jedną z najdziwniejszych walk w historii. Rzeczywiście, McCall, po dobrym rozpoczęciu walki, odmawia walki w czwartej i piątej rundzie, zaczynając płakać i ostatecznie zmuszając sędziego do przerwania walki i przyznania Lewisowi zwycięstwa. McCall w tym czasie miał problemy osobiste, ponieważ już dwukrotnie wrócił na odwyk, aby wyleczyć swoje uzależnienie od narkotyków.

Podwójny mistrz świata WBC

Następnie Lennox spotyka wybitnego boksera: Brytyjczyka Henry'ego Akinwande , niepokonanego w 32 walkach, byłego mistrza Europy i obecnego mistrza świata WBO. Lewis szybko prowadzi w kartach sędziów, ale Akinwande bardzo często się trzyma. Sędzia ostrzega go, aby się zatrzymał, kończy się to przerwaniem walki, aby porozmawiać z Akinwande i jego trenerem, ostrzegając ich, że będzie musiał go zdyskwalifikować, jeśli będzie kontynuował. Ten ostatni znowu się trzyma, zostaje zdyskwalifikowany.

Następnie spotyka 4 października 1997polski Andrzej Gołota , który wychodzi z dwóch walk, w których zmierzył się z Riddickiem Bowe. Kombinacja ciosów Lewisa posyła Gołotę na ziemię po minucie walki. Ten ostatni jest upoważniony do wznowienia przez sędziego Joe Corteza, ale nie reaguje już na ciosy, które Lewis mu wysyła i wraca na matę, ku zaskoczeniu wszystkich, walka będzie trwała 1 minutę 35. Następnie pokonuje Shannona Briggsa , który zesłał 3 razy, wygrywa przez TKO w 5 th  odzysku i niepokonany chorwacki Zeljko Mavrovic, walczy przez jednogłośną decyzję 12 rundzie.

Lennox Lewis kontra Evander Holyfield I i II

Ale Lewis nie jest uważany za mistrza kategorii. To Evander Holyfield jest uważany za takiego po jego zwycięstwach przeciwko Mike'owi Tysonowi i Michaelowi Moorerowi . Lewis miał wtedy tylko jeden cel: ujednolicić tytuł mistrza świata wagi ciężkiej. Wierzy, że osiągnął ten wyczyn w dniu13 marca 1999kiedy mierzy się go z Evanderem Holyfieldem zmęczonym wieloma przeszłymi wojnami, a następnie mistrzem WBA i IBF . Chociaż większość ekspertów uważa Lewisa za zwycięzcę, walka kończy się remisem. Ale osiem miesięcy później obaj mężczyźni spotykają się ponownie, a Brytyjczyk zdobywa punkty. Lennox Lewis staje się pierwszym zunifikowany mistrz świata wagi ciężkiej z XXI -go  wieku.

Jakiś czas później odmówił zmierzenia się ze swoim rywalem Johnem Ruizem i zrezygnował z pasa WBA. Jednak nadal jest uważany za prawowitego mistrza świata wagi ciężkiej. W 2000 roku obronił swoje tytuły WBC i IBF przeciwko Michaelowi Grantowi, François Botha, którego pokonał w 2 rundach. Zakończył rok walką z Davidem Tua , bokserem znanym ze swojego ciosu. Lewis wygrywa jednogłośną decyzją sędziów z dużą przewagą.

Lennox Lewis kontra Hasim Rahman I i II

Plik 22 kwietnia 2001, Lewis spotyka Hasima Rahmana. Ze 115 kilogramami na ważeniu nigdy nie był tak ciężki, ale biorąc pod uwagę jego ostatnie wyniki, zostaje faworytem na 20 na 1. W piątej rundzie zostaje znokautowany przez Hasima Rahmana, który podnosi go z prawy hak, ku zdumieniu publiczności. Następnego dnia Lewis jest pocieszany przez prezydenta RPA Nelsona Mandelę. Zemsta ma miejsce17 listopadatego samego roku. Właściwy KO Rahman w czwartej rundzie, Lewis odzyskuje pasy, teraz jest potrójnym mistrzem świata.

Lennox Lewis kontra Mike Tyson

Plik 8 czerwca 2002, broni swojego tytułu przeciwko Mike'owi Tysonowi w walce, która w tamtym czasie zdobyła rekord zwycięstw w walce bokserskiej, choć uważanej za późną, Lewis ma 36 lat, Tyson 35. Ten ostatni wygrywa pierwszą rundę, ale Lewis wygrywa ręka na następnym. Pod koniec 3 -go  okrągłym łukiem Mike jest już otwarty. Wkrótce Tyson jest coraz mniej aktywny, a potyczki się mnożą. Wcześniejsze 8 e  odzyskiwanie, lewy nacięcie Lewisa wygina Tysona liczone przez sędziego. Prosty strzał z prawej strony Lewisa wysyła go na brzeg, aby liczyć na koniec tej samej rundy.

Lennox Lewis kontra Vitali Klitschko

Plik 21 czerwca 2003, Lewis miał spotkać się z Kirkiem Johnsonem, aby bronić swojego tytułu, ale jest kontuzjowany, a Vitali Kliczko zgadza się go zastąpić w krótkim czasie. Ma tylko jedenaście dni treningu. Lewis jest faworytem cztery do jednego. Jednak Kliczko stwarza niespodziankę, wypychając Lewisa od samego początku walki. Ten ostatni, który nigdy nie był tak ciężki, szybko się męczy, ale mimo to reaguje. Mecz jest bardzo brutalny. Bezpośrednie prawo Lewisa 3 e  odzyskiwania powoduje cięcie do oka ukraińskiego krwawienia obficie. Przed siódmą rundą lekarz narożnikowy decyduje się przerwać walkę, cięcie Vitali'ego się pogarsza, mimo protestów tego ostatniego, który prowadzi na kartach sędziów 4 rundy do 2. Lewis wygrywa tym samym kontrowersyjne zwycięstwo.

Po tej walce Lewis zastanawia się nad kontynuacją swojej kariery i z braku motywacji, odmawiając zemsty na Kliczku, deklaruje na konferencji prasowej, 6 lutego 2004w Londynie, że zakończył karierę. Lewis był wówczas pierwszym panującym mistrzem świata wagi ciężkiej, który porzucił karierę od czasów Mohameda Ali w 1979 roku.

Nagrody

Bibliografia

  1. (en) Lennox Lewis vs. Gary Mason (boxrec.com)
  2. (en) Lennox Lewis vs. Glen McCrory (boxrec.com)
  3. (en) Lennox Lewis vs. Mike Weaver (boxrec.com)
  4. (en) Lennox Lewis vs. Donovan Ruddock (boxrec.com)
  5. (en) Lennox Lewis vs. Tony Tucker (boxrec.com)
  6. (en) Lennox Lewis vs. Frank Bruno (boxrec.com)
  7. (en) Lennox Lewis vs. Phil Jackson (boxrec.com)
  8. (en) Lennox Lewis vs. Oliver McCall I (boxrec.com)
  9. (en) Lennox Lewis vs. Tommy Morrison (boxrec.com)
  10. (en) Lennox Lewis vs. Ray Mercer (boxrec.com)
  11. (en) Lennox Lewis vs. Oliver McCall II (boxrec.com)
  12. (en) Lennox Lewis vs. Henri Akinwande (boxrec.com)
  13. (w) Lennox Lewis vs. Andrzej Gołota (boxrec.com)
  14. (en) Lennox Lewis vs. Zeljko Mavrovic (boxrec.com)
  15. (en) Lennox Lewis vs. Evander Holyfield I (boxrec.com)
  16. (en) Lennox Lewis vs. Evander Holyfield II (boxrec.com)
  17. (en) Lennox Lewis vs. David Tua (boxrec.com)
  18. (en) Lennox Lewis vs. Hasim Rahman I (boxrec.com)
  19. (en) Lennox Lewis vs. Hasim Rahman II (boxrec.com)
  20. (en) Lennox Lewis vs. Mike Tyson (boxrec.com)
  21. (en) Lennox Lewis vs. Vitali Klitschko (boxrec.com)

Linki zewnętrzne