Zamek Otranto, historia gotyku | |
![]() Wydanie 1766 | |
Autor | Horacy Walpole |
---|---|
Kraj | Anglia |
Uprzejmy | Powieść |
Redaktor | William Bathoe |
Data wydania | 1764 |
Zamczysko w Otranto, Gothic Historia (tytuł oryginalny: Zamczysko w Otranto, gotycki Story ), to powieść Horace Walpole (brytyjski autor) opublikowany w 1764 roku i którego akcja toczy się w Otranto , w Salento , w Południowej z Włoch .
Możemy rozważyć Zamczysko w Otranto jako pierwszy gotyckiej powieści , gatunek , który stał się bardzo popularny w Europie pod koniec XVIII -go wieku i aż do pierwszych dekadach następnego stulecia.
Walpole przedstawił oryginalne wydanie Zamku Otranto jako tłumaczenie rękopisu wydrukowanego w Neapolu w 1529 r., nowo odkrytego w bibliotece „starej katolickiej rodziny w północnej Anglii” . Uważano, że rękopis ten wywodzi się z jeszcze starszej historii, która może sięgać czasów wypraw krzyżowych . Walpole, uznając w kolejnych wydaniach jego rolę w tworzeniu dzieła, był pogardzany przez wielu krytyków, którzy wcześniej go chwalili, a także jego „genialnego tłumacza”, uważając go za autentyczny.
Zamek Otranto rozpoczyna się śmiercią Conrada, syna Manfreda, w dniu jego małżeństwa, zabitego przez upadek gigantycznego hełmu, który spadł z nieba. Ze względu na polityczne implikacje małżeństwa Manfred postanawia rozwieść się z żoną Hippolitą i poślubić Izabelę, narzeczoną Conrada. Jednak starożytna przepowiednia głosi, że zamek i panowanie Otranto zostaną utracone dla jego właścicieli, gdy prawdziwy właściciel stanie się zbyt duży, aby go zamieszkiwać. Drugie małżeństwo Manfreda zostanie przerwane przez serię nadprzyrodzonych wydarzeń, takich jak pojawienie się przerośniętych kończyn, duchów, tajemnicza krew i pojawienie się „prawdziwego” księcia.
Ponieważ nazwiskami Manfred i Conrada i miejsca, gdzie historia ma miejsce, czy we Włoszech, jest prawdopodobne, że Horace Walpole chciał oddać hołd tragicznym losem Manfred I st Sycylii . Rzeczywiście, ten ostatni został koronowany na króla Sycylii w 1258 r., kiedy Konrad V jeszcze nie umarł: zostanie wtedy ekskomunikowany przez papieża Innocentego IV .