| Narodziny |
12 lipca 1938 Kopenhaga |
|---|---|
| Śmierć |
2005 Calvados |
| Narodowość | duński |
| Czynność | Stylista mody |
| Rodzeństwo | Kjeld Hillingsø ( w ) |
Lars Hillingso , urodzony dnia12 lipca 1938w Kopenhadze i zmarł w swojej rezydencji w Croissanville w 2005 roku, jest duńskim projektantem mody , założycielem marki Lars Paris.
Urodzony w Kopenhadze, jest synem Duńczyka Knuda Erharda Hillingsø Larsena i Niemki Hildegard Dorthea Louise Bugge. Lars jest bratem generała Kjelda Hillingsø (da) . Uczęszczał do liceum w najstarszej szkole w Danii Katedraleskolen w Aarhus w regionie Jütland .
Od najmłodszych lat pociągała go moda, ubrania i ich efekty, kolory i materiały. Swój pierwszy konkurs mody wygrał w wieku 13 lat dla duńskiej gazety, jego kreacji dla typowej duńskiej rodziny.
W 1954 r. Niemiecki tygodnik Constance zauważył go i w poświęconym mu artykule nazwał go „Wunderkid” (cudowne dziecko mody). Rok później wrócił do dużego sklepu z modą w Aarhus, aby nauczyć się praktyki. W 1956 roku Lars dołączył do szkoły Bloch w Aarhus, aby nauczyć się techniki mecenatu od nauczyciela francuskiego. W tym samym roku Międzynarodowy Sekretariat Wełny w Paryżu ogłosił nowy ogólnokrajowy konkurs w każdym kraju, a Lars zdobył dwie nagrody w Danii, pierwszą nagrodę za płaszcz i sukienkę oraz drugą nagrodę dla krawca .
W 1959 roku, w wieku 19, Lars wygrał pierwszą międzynarodową nagrodę paryskiej Wool Secretariat z płaszczem złożonym przez warsztatach couture od Lanvin & Castillo. Ta nagroda została wcześniej przyznana Yves Saint Laurent i Karlowi Lagerfeldowi w 1956 roku. Zawsze była wręczana przez Christiana Diora , który otworzył jej podwoje dla zwycięzców. Jednak Dior zmarł w dniu, w którym Lars miał odebrać nagrodę i to Pierre Cardin wręczył mu ją.
Po dwóch i pół roku służby wojskowej w niebieskich hełmach ONZ, w 1961 r. Został zatrudniony przez Cristobala Balenciagę w Paryżu w Paryżu. W następnym roku został asystentem Jacquesa Griffe'a , a następnie w 1963 r. Był modelarzem w Guy Laroche . Następnie podpisał kontrakt z Jacqueline Godart, z którą pracował przez dwa sezony. W 1964 roku Lars ubrał kilka księżniczek i członków rodziny królewskiej, aby poślubić duńską księżniczkę Anne-Marie z królem Grecji Konstantynem II . W 1965 roku Lars stał się odpowiedzialny za linię „młodych kobiet” w Nina Ricci na półtora roku. Następnie przez sześć sezonów był stylistą w Moulyneux w 1968 roku iw Maggy Rouff w 1970 roku.
W 1974 roku Lars stworzył swoją markę „Lars Paris”, a następnie przeniósł się na rue de la Grange-Batelière w Paryżu, w tym samym budynku co hafciarka François Lesage . Stworzył gamę luksusowej odzieży sportowej, a także wiele strojów wieczorowych haftowanych przez Lesage do końca lat 80-tych . Jej marka jest dystrybuowana w około dwudziestu punktach sprzedaży w Paryżu oraz w Niemczech , Szwajcarii , Belgii , Włoszech , krajach skandynawskich , Stanach Zjednoczonych , Japonii czy na Bliskim Wschodzie ...
Organizuje wiele parad w Europie, w Stanach Zjednoczonych przez te wszystkie lata. W 1975 roku jej suknia wieczorowa „ Vulcain ” trafiła do muzeum kostiumów w Paryżu. W 1981 roku Lars ubrał królową Małgorzatę z Danii na jej oficjalną podróż do Japonii. Organizuje także paradę w Illum w Kopenhadze dla królowej Małgorzaty i królowej Szwecji Ingrid .
W 1982 r. Wziął udział w wielkiej gali parady w Grand w Sztokholmie z księżną Lilian Baels, aw 1987 r. Odbył paradę w Monachium na bal zimowy organizowany przez niemiecki magazyn Madame Magazine . W latach 1988 i 1989 Lars poświęcił się reintrodukcji futer z fok w Danii i wykonał długi płaszcz z naturalnej foki dla królowej Danii, który nosi na oficjalnych wycieczkach. Powrotem tym interesują się wielkie parady, telewizory i gazety. Lars następnie stworzył garbarnię , wówczas największą i najnowocześniejszą na świecie, zbudowaną na Grenlandii w Qaqortoq w celu ożywienia gospodarki kraju i przywrócenia Grenlandii pracy. W 1989 roku Lars paradował ze swoimi futrami i dzianinami w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze i wykonał kilka zestawów dla królowej Danii podczas jej oficjalnej wizyty na Grenlandii.
W 1990 roku w Kopenhadze powstało Trade Center of Greenland , organizacja posiadająca światowy monopol na futra z fok harfowych, w której Lars otworzył biuro dystrybucji futer na Skandynawię . Zrealizował liczne parady, m.in. w Handelshögskolan i Stockholm , szkole biznesu w Kopenhadze, ale także charytatywną paradę w Toronto pod patronatem żony kanadyjskiego prezydenta, kolejną dla L'Oréal w Düsseldorfie i innych w Kopenhadze, Frankfurcie. i Tokio przed wyruszeniem w światową trasę koncertową z jego futrami z norek . Również w 1990 roku Duńskie Muzeum Narodowe kupiło mu jedną z jego prac o nazwie Matisse , która charakteryzuje się nowością techniczną, wzornictwem i szczególnym traktowaniem futra fok.
W 1991 roku firma zajmująca się dystrybucją wizerunku marki (SDIM), której Lars był dyrektorem artystycznym, ogłosiła upadłość po wykupieniu przez duńskich menedżerów centrów handlowych, którzy chcieli odzyskać markę Lars Paris. Lars zostaje wtedy zmuszony do opuszczenia swojej paryskiej pracowni i tworzy firmę Aurore, której zostaje dyrektorem artystycznym i którą osiedla w Normandii w Pays d'Auge . Lars musi całkowicie zrestrukturyzować swoją działalność i decyduje się na własny patronat nad swoimi prototypami. Podkreśla swoją pracę nad architekturą ubioru i praktycznymi detalami ułatwiającymi życie kobietom. Odbył kilka parad w Niemczech i Danii pod ambasadą Francji z innymi paryskimi markami. Do 2002 roku odbywał również dwie parady rocznie w Hôtel de Crillon , place de la Concorde w Paryżu, podczas pokazu gotowych ubrań projektantów.
Po ostatecznym zamknięciu kopenhaskiego centrum handlowego na początku 1993 r. Lars rozpoczął nową współpracę do 1999 r. Z firmą Koppel & Co w zakresie skór z norek, fok i owiec z Toskanii. Współpracuje z Hongkongiem , Grecją i Węgrami . W 1994 roku królowa Danii nazwała Larsa „ Rycerzem Dannebroga ”.
W 1995 i 1996 roku, uczynił parady charytatywne dla Friends starych francuskich domów w San Francisco , na Florydzie i Phoenix , Arizona .
W 2005 roku zmarł na raka w swojej posiadłości w Croissanville w Calvados .
W listopad 2018, muzeum Larsa osiedla się w Trouville.
