Rzut młotem
Rzut młotem
Białoruski młotek Jurij Szajunou .
| Kategoria | Rzuty |
|---|---|
| Uprzejmy | M / F |
| Powierzchnia | Tor zewnętrzny |
| Waga przekładni |
Mężczyźni: 7,260 kg Kobiety: 4 kg |
| Wygląd Dz.U. |
Mężczyźni: 1900 Kobiety: 2000 |
| Rekord świata |
86,74 m : Yuriy Sedykh (1986) |
|---|---|
| Rekord olimpijski |
84,80 m : Sergey Litvinov (1988) |
| Rekord świata |
82,29 m : Anita Włodarczyk (2016) |
|---|---|
| Rekord olimpijski |
82,29 m : Anita Włodarczyk (2016) |
| Igrzyska Olimpijskie |
Dilshod Nazarov (2016) Anita Włodarczyk (2016) |
|---|---|
| Mistrzostwa Świata |
Paweł Fajdek (2019) DeAnna Price (2019) |
Rzut młotem jest dyscypliną lekkoatletycznych , od starożytnych praktyk Celtic , który składa się z wyrzuceniem piłki w stali o 16 funtów (7,257 kg ) dla mężczyzn i 4 kg dla kobiet, tak dalece jak to możliwe. Kula mocowana jest do stalowej linki połączonej z rączką, całość o wymiarach 1195 mm dla kobiet i 1215 mm dla mężczyzn (pomiar mierzony pod poziomym drążkiem rączki). Oprócz długości i wagi regulowana jest wielkość pęciny oraz kształt rączki. W pomieszczeniach mężczyźni ćwiczą ciężki rzut młotem ( 35 funtów amerykańskich lub 15,880 kg ). Takie zawody są integralną częścią Scottish Highland Games, szczególnie w rzucie kabiną .
Podczas gdy rzut młotem jest częścią Igrzysk Olimpijskich mężczyzn od 1900 roku, IAAF sformalizowała sport kobiet dopiero od 1995 roku . Rzut młotem kobiet po raz pierwszy miał miejsce na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000 w Sydney , po tym jak rok wcześniej został zaprezentowany na Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce w 1999 roku .
Te rekordy świata są obecnie przeznaczone do mężczyzn przez ukraiński (ex-sowieckiej) Jurij Siedych ze znakiem 86,74 m , ustanowiony w 1986 roku Mistrzostw Europy , a dla kobiet przez Polski Anita Włodarczyk , dobro od 82.29 m ,15 sierpnia 2016, w Rio de Janeiro w finale Igrzysk Olimpijskich .
Zasady
Zasada jest taka, aby zawodnik rzucał młotkiem tak daleko, jak to możliwe, bez opuszczania koła do rzucania o średnicy 2,135 m (7 stóp), zwanego również płaskowyżem. W tym celu zawodnik najpierw rozpędza swój młot, obracając go 2 do 3 razy wokół swojej głowy w pozycji stacjonarnej, a następnie przyspiesza go w sposób ciągły, obracając go od 3 do 4 razy - nawet pozostając w kole. Aby pozostać w kręgu, wielu mężczyzn musi wykonać pierwszą rundę, wracając na swoje pierwotne miejsce. Liczba obrotów, które można wykonać poruszając się po kole, zależy od wielkości rzucającego, ponieważ wykonując obrót, wykonuje on ustawienie pięty i przemieszcza się na odległość proporcjonalną do stopy. Oprócz trudności w nie opuszczaniu kręgu, młot musi bezwzględnie wyjść z klatki i wylądować w obszarze rzutu ograniczonym do sektora kąta 34,92 °.
Charakterystyka
| Kategoria | Mężczyźni | Kobiety |
|---|---|---|
| Senior | 7,260 kg | 4 kg |
| Junior | 6 kg | 4 kg |
| Kadet | 5 kg | 3 kg |
Historia dyscypliny
Celtyckie pochodzenie rzucania młotem jest poświadczone przez celtycką mitologię, w szczególności mitologię Cúchulainna , wojownika i mistrza Ulsteru, który dokonał cudów w przędzeniu (rzucając szprychą koła, na końcu którego przymocowano kamień). Ta celtycka tradycja kontynuowana jest w średniowieczu i czasach nowożytnych, kiedy koło zostało zastąpione młotkiem. W tę grę grali zarówno książęta ( przodował w niej Henryk VIII, angielski ), jak i społeczności wiejskie.
Głęboko zakorzenione w kulturze irlandzkiej , rzut młotem rozwija się równolegle do XIX th century , Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Stopniowo rezygnujemy z używania narzędzia do młotka charakterystycznego dla uprawiania tej dyscypliny. O ile w Stanach Zjednoczonych rzut młotem praktykowany jest bez rozpędu, w Wielkiej Brytanii dopuszcza się zamach. Ale w 1876 roku postanowiono uregulować tę dyscyplinę. Waga i długość młota są stałe, a zawodnicy są teraz uwięzieni w kręgu rzucania. Amerykanie przyjęli te zasady dopiero w 1887 roku, a stalowy drut, ograniczony do 1,22 m , ostatecznie zastąpił drewnianą rączkę. Pierwszy mistrz tej dyscypliny, Irlandczyk James Mitchell, trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Wielkiej Brytanii, zanim wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie ustanowił rekord świata na 44,21 metra w 1892 roku . Ale szybko został zdetronizowany przez Johna Flanagana , również wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, który zdominował tę dyscyplinę i był rekordzistą świata od 1895 (44,46 m ) do 1909 (56,19 m ), zdobywając trzy tytuły olimpijskie wciąż szkicową techniką.
W latach trzydziestych XX wieku , czerpiąc inspirację z techniki odkrytej właśnie przez irlandzkich sportowców i wykorzystując ich nieobecność na igrzyskach w Berlinie , Niemcy, do tej pory mało zaznajomieni z tą dyscypliną, udoskonalili rzut młotem, stosując technikę zbliżoną do dzisiejszej. Osiągnęli poziom rekordu świata, który przenieśli na 59 metrów w 1938 roku .
Okres powojenny jest zdominowany przez Węgrów, Imre Nemeth i Jozsef Csermak, którzy dodatkowo udoskonalają technikę rzutu. Jednak wraz z przybyciem Rosjanina Michaiła Krivonosova , ZSRR zdominował tę dyscyplinę od Mistrzostw Europy w Bernie w 1954 roku, a rekord świata wzrósł do 63,34 metra. Michaił Krivonosov zostanie wtedy zdetronizowany przez Amerykanina Harolda Connolly'ego . Zarówno Sowieci, jak i Amerykanie zdali sobie sprawę, że jednym z kluczowych czynników w rzucie jest prędkość i siła w momencie ostatecznego rwania. Obserwujemy wtedy, podobnie jak w innych dyscyplinach rzutu, nadmierne wzmocnienie mięśni zawodników. W ciągu dwudziestu lat rekord świata wzrósł o 20 metrów, a następnie osiągnął nowy poziom w miarę zbliżania się 80 metrów. Ale będą one przekroczył w 1978 roku przez Borysa Zaychuk . Rosjanie zdominowali tę dyscyplinę bez podziału aż do wczesnych lat 90. Od rekordu świata Jurija Siedycha w 1986 roku byliśmy świadkami wyraźnego spadku wyników. Od igrzysk w Seulu w 1988 r. Rzuty nie przekraczały 84 metrów, a obecny światowy poziom to około 82 metry.
Dokumentacja
Rekordy świata
| Uprzejmy | Występ | Sportowiec | Przestarzały | Lokalizacja |
| M | 86,74 m | Yuriy Sedykh | 30 sierpnia 1986 | Stuttgart |
| fa | 82,98 m | Anita Włodarczyk | 28 sierpnia 2016 | Warszawa |
Rekordy kontynentalne
| Kontynent | Mężczyźni (at 27 lipca 2019 r) | Kobiety (at 27 lipca 2019 r) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Dystans | Sportowiec | Naród | Dystans | Sportowiec | Naród | |
| Afryka ( rekordy ) | 81,27 m | Mostafa Elgamel | Egipt | 69,70 m | Amy Sene | Senegal |
| Azja ( rekordy ) | 84,86 m | Koji Murofushi | Japonia | 77,68 m | Wang zheng | Chiny |
| Europa ( rekordy ) | 86,74 m | Yuriy Sedykh | związek Radziecki | 82,98 m | Anita Włodarczyk | Polska |
|
Ameryka Północna, Ameryka Środkowa i Karaiby ( rekordy ) |
82,52 m | Wprowadza ofertę | Stany Zjednoczone | 78,24 m | Anna Price | Stany Zjednoczone |
| Oceania ( rekordy ) | 79,29 m | Stuart rendell | Australia | 71,39 m | Julia Ratcliffe | Nowa Zelandia |
| Ameryka Południowa ( rekordy ) | 78,63 m | Wagner Domingos | Brazylia | 73,74 m | Jennifer dahlgren | Argentyna |
Najlepsze światowe występy roku
Mężczyźni KobietyZwycięzcy olimpijscy i światowi
.svg){kind=small}
Zobacz też
- Inne rzuty to pchnięcie kulą , rzut oszczepem i rzut dyskiem .
- Słowniczek Lekkoatletyki
- Rzut młotem na igrzyskach olimpijskich
- Rzut młotem na mistrzostwach świata w lekkiej atletyce
- Rzut młotem na mistrzostwach Europy w lekkiej atletyce
Linki zewnętrzne
Uwagi i odniesienia
- Przepisy dotyczące maszyn i żywopłotów, witryna FFA
- (w) „ Światowe rekordy w rzucie młotem ” na iaaf.org (dostęp 18 grudnia 2011 )
- (w) „ Men's Outdoor Hammer Throw Records ” na iaaf.org (dostęp: 29 stycznia 2019 )
- (w) „ Women's Outdoor Hammer Throw Records ” na iaaf.org (dostęp: 29 stycznia 2019 )
- (w) „ Best Global Performance of the Year ” na apulanta.fi (dostęp: 16 marca 2014 )
- (w) „ IAAF Statistics Book - IAAF World Championships, Pekin 2015 ” , IAAF (dostęp 31 maja 2016 ) , s. 708
- 86.73 m od Ivan Tsikhan zostały zlikwidowane przez domieszkowanie.
- (w) „ IAAF Statistics Book - IAAF World Championships, Pekin 2015 ” , IAAF (dostęp 31 maja 2016 ) , s. 825
- (w) " MKOl sankcje Tatyana Lysenko za pozytywną kontrolę antydopingową w Londynie 2012 " , Międzynarodowy Komitet Olimpijski ,25 stycznia 2017 r( czytaj online , sprawdzono 12 sierpnia 2018 r. )