Pchnięcie kulą
Pchnięcie kulą
Miotacz kul Dylan Armstrong .
| Kategoria | Rzuty |
|---|---|
| Uprzejmy | M / K |
| Wygląd Dz.U. |
Mężczyźni: 1896 Kobiety: 1948 |
| Rekord świata |
23,37 m : Ryan Crouser (2021) |
|---|---|
| Kryty rekord świata indoor |
22,82 m : Ryan Crouser (2021) |
| rekord olimpijski |
22,52 m : Ryan Crouser (2016) |
| Rekord świata |
22,63 m : Natalia Lisowska (1987) |
|---|---|
| Kryty rekord świata indoor |
22,50 m : Helena Fibingerová (1977) |
| rekord olimpijski |
22,41 m : Ilona Słupianek (1980) |
| Igrzyska Olimpijskie |
Ryan Crouser (2016) Michelle Carter (2016) |
|---|---|
| Mistrzostwa Świata |
Joe Kovacs (2019) Gong Lijiao (2019) |
| Pole. świata w pomieszczeniach |
Tomas Walsh (2018) Anita Márton (2018) |
Pchnięcie kulą jest dyscypliną atletyki , który jest zainicjowanie metalową kulkę tak daleko, jak to możliwe. Dyscyplina jest obecna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich i Mistrzostwach Świata w Lekkiej Atletyce od początku swojego istnienia. Aktualne rekordy świata dla mężczyzn ustanawia Ryan Crouser na dystansie 23,37 m (2021), a dla kobiet Natalya Lisovskaya z dystansem 22,63 m (1987).
Specyfika
W zależności od charakteru strefy zrzutu, obciążnik jest wykonany z litego metalu lub obciążonej metalowej obudowy lub z elastycznego tworzywa sztucznego lub gumy z odpowiednim wypełnieniem. Jednak te dwa rodzaje ciężarków nie mogą być używane w tych samych zawodach. Waga ma kulisty kształt zewnętrzny .
Zawodnicy rozgrywają się wewnątrz okręgu o średnicy 2,1 metra (7 stóp). Powinni umieścić pocisk między szyją a ramieniem i wysunąć rękę do rzucania. Odległość rzutu jest mierzona od przodu koła do miejsca, w którym wylądował pocisk. Każdy zawodnik osiągający największy dystans zostaje ogłoszony zwycięzcą. Jeżeli chodzi o pomiary odległości, to wykonuje je geodeta za pomocą tachimetru . Jedna osoba idzie tam, gdzie spada ciężarek z pryzmatem, na który druga osoba umieszczona na linii nadawczej będzie celowała przez teleskop obrotomierza.
Obecnie istnieją dwie techniki pchnięcia kulą. Pierwsza polega na wykonaniu serii do tyłu przed gwałtownym odwróceniem się, aby wykonać rzut, podczas gdy druga, nowsza, polega na kręceniu się, jak w rzucie dyskiem .
W zawodach mężczyzn pocisk ma masę 7,26 kg ( 16 funtów), pocisk kobiet 4 kg. Amerykańskie szkoły średnie zwykle używają 12- funtowych (5,44 kg) pocisków dla chłopców i 4 kg pocisków dla dziewcząt, które są czasami znane jako „pociski do ćwiczeń”; do testu lekkoatletycznego matury francuskiej stosuje się pociski 5 kg dla chłopców i 3 kg dla dziewcząt.
| Kategoria | Mężczyźni | Kobiety |
|---|---|---|
| Senior | 7.260 kg | 4 kg |
| Junior | 6 kg | 4 kg |
| Kadet | 5 kg | 3 kg |
Historia
Początki
Zanim był prostą grą, rzucanie było czynnością obronną i łowiecką. Następnie ewoluował, aby zapewnić precyzyjne rzucanie (gry w piłkę) i rzuty na odległość. Rzucanie kamieniem lub masą było szeroko praktykowane w starożytności i praktyka ta była kontynuowana później.
W XVII -tego wieku , rzucając piłkę prowadzone przez żołnierzy. Wybór piłki jako masy szybko stanie się powszechny w Europie. W 1860 r. ciężar metalowej kuli ustalono na 16 funtów (7,257 kg ), w stosunku do kuli artyleryjskiej o tej samej wadze. W 1865 r. dozwolone były tylko rzuty jedną ręką, a następnie, aby ograniczyć ryzyko kontuzji, narodziła się współczesna praktyka umieszczania ciężaru między szyją a barkiem. Krąg do rzucania został ustawiony w Stanach Zjednoczonych w 1895 roku i został przyjęty na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1904 roku .
Czas na słonia
Podczas tych igrzysk o tytuł rywalizują dwaj Amerykanie, Wesley Coe i Ralph Rose , o bardzo różnej budowie ciała (Coe waży 95 kg na 1,78 m , Rose mierzy 2 metry na 110 kg ). Coe wygrał rzutem 14,81 m (rekord świata), a rok później jako pierwszy wystrzelił ciężar powyżej 15 m . Ale w 1907 roku Rose ponownie ustanowiła rekord, rzutem 15,19 m . Ralph Rose , nazywany „Elephant Baby”, wygrywa nie zmuszając swojego talentu do London Games . Ale w 1907 , kiedy ważył 138 kg , Rose ustanowił rekord świata na 15,54 m . Rekord ten zostanie pobity dopiero w 1928 roku . Po przedwczesnej śmierci Rose w wieku 29 lat w 1913 r. pchnięcie kulą zamarło.
W 1928 r. Amerykanie powrócili do dominacji nad tą dyscypliną. W Olimpijskich w Amsterdamie , John Kuck bije rekord świata w rzucie 15,87 m i Herman Brix zapewnia drugi z 15,75 m . Po trzecie, Niemiec Emil Hirschfeld kilka tygodni po igrzyskach jako pierwszy przekroczy 16 metrów. Poziom światowy zacieśnia się około 16 metrów, aż do przybycia nowego „dziecka słonia” (1,93 m na 138 kg ): Jacka Torrance'a (1912-1969). W dniu 5 sierpnia 1934 roku , udało mu się rzut na 17,40 metrów , ale będzie to tylko początek, a Torrance nie potwierdzi ten rekord później: to zajmuje tylko 5 th z Gry Berlinie .
Po wojnie
Okres powojenny został zdominowany przez Amerykanina Parry'ego O'Briena , wynalazcę nowej techniki rzutu: odwrócony plecami do korka zakończył rzut obróceniem o 180°. Ponadto przechodzi ciężkie przygotowanie fizyczne pod ciężary i hantle. Wyśmiewana na początku technika ta pozwala mu zdominować dyscyplinę i podejść na 20 metrów. Jego rekord wynosił 19,30 m w 1960 roku . To w końcu jego rodak Bill Nieder przekroczy 20 metrów w tym samym roku przed pokonaniem O'Briena na Igrzyskach w Rzymie . Dołączył do niego Dallas Long w 1962 roku , co zostało potwierdzone złotem na Igrzyskach w Tokio .
Sprawy dopingowe
Domieszkowanie występuje jako steroidy anaboliczne od 1964 i powoduje znaczne ogólną poprawę wyników. To uciekanie się do praktyk dopingowych, które nie zostały jeszcze zakazane w 1964 r. , zostało rozpowszechnione zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak iw krajach bloku komunistycznego i będzie kontynuowane długo po zakazie dopingu. To rzuca znaczną dyskredytację na wyrzutnie tej epoki. Kraje wschodnie ( ZSRR, potem NRD ) ostatecznie zatrzymały amerykańską dominację i zdominowały tę dyscyplinę od połowy lat 70. do lat 80. XX wieku.
Jako takie, występy włoskiego Alessandro Andrei są dobrą ilustracją skutków (niby, ale nigdy nie obserwowano) dopingu: średniej rzucającego (15,32 m w 1976 roku w wieku 17 lat, on postępuje powoli, aż do roku 1981 , a następnie, od od 1982 roku , jego wyniki wyraźnie rosną, zanim wybuchł w 1984 roku. W ciągu jednego roku osiągnął 1,15 m w swoim rekordzie życiowym i ku zaskoczeniu wszystkich wygrał Letnie Igrzyska Olimpijskie 1984. Wreszcie, w 1987 roku, trzykrotnie pobił rekord świata w tych samych zawodach osiągnąć swój rekord życiowy 22,91 m . Ten postęp wydaje się niemożliwy przy „normalnym" przygotowaniu fizycznym i technicznym. To samo dotyczy wschodnioniemieckiego Ulfa Timmermanna i Amerykanina Randy Barnesa , jedynych rzucających, którzy przekroczyli granicę 23 metrów .
Od czasu wzmocnienia kontroli antydopingowej i zawieszenia wielu wyrzutni, w tym Randy'ego Barnesa , niewiele osób przekracza 21 metrów.
Dokumentacja
Rekordy świata
| Region | Uprzejmy | Występ | Sportowiec | Przestarzały | Lokalizacja |
|---|---|---|---|---|---|
| Na zewnątrz | M | 23,37 m² | Ryan Crouser | 18 czerwca 2021 | Eugeniusz |
| fa | 22,63 m² | Natalia Lisowskaja | 7 czerwca 1987 r. | Moskwa | |
| Wewnątrz | M | 22,82 m² | Ryan Crouser | 24 stycznia 2021 | Los Angeles |
| fa | 22,50 m² | Helena Fibingerová | 19 lutego 1977 | Jablonec kontra Nisou |
Rekordy kontynentalne
| Kontynent | Mężczyźni (w 5 października 2019 r.) | Kobiety (w 5 października 2019 r.) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Dystans | Sportowiec | Naród | Dystans | Sportowiec | Naród | |
| Afryka ( rekordy ) | 21,97 m² | Janus Robberts | Afryka Południowa | 18,43 m² | Vivian Chukwuemeka | Nigeria |
| Azja ( rekordy ) | 21,13 m² | Sułtan al-Habashi | Arabia Saudyjska | 21,76 m² | Li Meisu | Chiny |
| Europa ( rekordy ) | 23,06 m² | Ulfa Timmermanna | wschodnie Niemcy | 22,63 m² | Natalia Lisowskaja | związek Radziecki |
|
Ameryka Północna, Ameryka Środkowa i Karaiby ( rekordy ) |
23,37 m² | Ryan Crouser | Stany Zjednoczone | 20,96 m² | Biełsy Łaza | Kuba |
| Oceania ( rekordy ) | 22,90 m² | Tomasz Walsh | Nowa Zelandia | 21,24 m² | Valerie Adams | Nowa Zelandia |
| Ameryka Południowa ( rekordy ) | 22,61 m² | Darlan Romani | Brazylia | 19.30 m² | Elisangela Adriano | Brazylia |
Najlepsze dzbany
Mężczyźni| znak | Sportowiec | Lokalizacja | Przestarzały |
|---|---|---|---|
| 23,37 m² | Ryan Crouser | Eugeniusz | 18.06.2021 |
| 23,12 m² | Randy Barnes | Westwood | 20.05.1990 r |
| 23,06 m² | Ulfa Timmermanna | Chania | 22.05.1988 r |
| 22,91 m² | Alessandro Andrei | Viareggio | 08.12.1987 |
| Joe Kovacs | Doha | 05/10/2019 | |
| Ryan Crouser | Marietta | 18.07.2020 | |
| 22,90 m² | Tomasz Walsh | Doha | 05/10/2019 |
| 22,86 m² | Brian Oldfield | El Paso | 05/10/1975 |
| 22,75 m² | Werner Günthör | Berno | 23.08.1988 |
| 22,67 m² | Kevin Toth | Wawrzyńca | 19.04.2003 |
| 22,64 m² | Udo Beyer | Berlin | 20.08.1986 |
| znak | Sportowiec | Lokalizacja | Przestarzały |
|---|---|---|---|
| 22,63 m² | Natalia Lisowskaja | Moskwa | 06/07/1987 |
| 22,50 m² | Helena Fibingerová | Jablonec | 19.02.1977 |
| 22,45 m² | Ilona Briesenick | Poczdam | 05/11/1980 |
| 22,19 m² | Claudia losch | Hainfeld | 23.08.1987 |
| 21,89 m² | Iwanka Christowa | Belmeken | 07.04.1976 |
| 21,86 m² | Marianne Adam | Lipsk | 23.06.1979 r |
| 21,76 m² | Li Meisu | Shijiazhuang | 23.04.1988 |
| 21,73 m² | Natalia Achrimenko | Leselidze | 21.05.1988 r |
| 21,70 m² | Nadżeja Ostapczuk | Mohylew | 02.12.2010 |
| 21,69 m² | Vita Pavlysh | Budapeszt | 15.08.1998 |
Najlepsze światowe występy roku
Mężczyźni KobietyZwycięzcy olimpijscy i światowi
.svg){kind=small}
Uwagi i referencje
- zasad konkurencji , na stronie IAAF, obejrzano 1 st maja 2017.
- Regulacja maszyn i żywopłotów, strona FFA
- (en) " Parry O'Brien, 75 lat; mistrz zrewolucjonizował rzut kulą ” , Los Angeles Times,23 kwietnia 2007
- (w) " Barnes Testy Znowu Pozytywne " , New York Times ,1 st sierpień 1998( przeczytaj online ).
- (w) „ Świat rejestruje strzał ” na iaaf.org (dostęp 16 grudnia 2011 )
- (w) „ Rekordy świata w pokoju nagraniowym ” na iaaf.org (dostęp 16 grudnia 2011 )
- (w) „ Męskie rekordy pchnięcia kulą na zewnątrz ” na iaaf.org (dostęp 29 stycznia 2019 )
- (w) „ Kobiece rekordy pchnięcia kulą w plenerze ” na iaaf.org (dostęp 29 stycznia 2019 )
- George Woods osiągnął 22,02 m w hali .
- Randy Barnes osiągnął 22,66 m w hali .
- Kevin Toth osiągnął 21,25 m w hali.
- Adam Nelson osiągnął 22,40 m w hali .
- „A”: start ustanowiony na wysokości
- Ryan Whiting osiągnął 22,23 m w hali.
- Helena Fibingerová osiągnęła 22,50 m w hali .
- Valentina Fedyushina osiągnęła w hali 20,79 m .
- Irina Korzhanenko osiągnęła w hali 21,15 m .
- 20,56 m o Nadzeya Ostapchuk odwołano (domieszkowanie); Natallia Mikhnevich osiągnęła w hali 20,42 m .
- Nadzeya Ostapchuk osiągnęła w hali 21,70 m .
- Valerie Adams osiągnęła 20,98 m w hali.
- Valerie Adams w hali osiągnęła 20,67 m .