Lancelot Turpin de Crissé
| Lancelot Turpin de Crissé | ||
 | ||
| Narodziny |
5 sierpnia 1716 Saint-Germain-le-Gaillard |
|
|---|---|---|
| Śmierć |
9 sierpnia 1793(w 77) Wiedeń ( Austria ) |
|
| Pochodzenie | Królestwo Francji | |
| Stopień | Generał porucznik ( 1780 ) | |
| Nagrody | Wielki Krzyż Królewskiego i Wojskowego Orderu Saint-Louis | |
Lancelot Turpin, hrabiego Crissé i Sanzay , to francuski żołnierz i pisarz, urodzony w Saint-Germain-le-Gaillard na6 sierpnia 1716i zmarł w Wiedniu (Austria) dnia9 sierpnia 1793.
Biografia
Rodzina
Syn Lancelota Turpin de Crissé, hrabiego Sanzay (19 maja 1669-19 sierpnia 1720), pułkownik pułku piechoty Sanzay, adiutant księcia Burgundii , brygadiera wojsk królewskich w 1704 roku i Marie-Claude-Geneviève Cherière d'Egligny ( 1682 -28 lipca 1731), urodził się w Château d'Erouville w Saint-Germain-le-Gaillard dnia5 sierpnia 1716 i został ochrzczony 6.
Wchodząc do wojska bardzo młody, został w 1734 r. Kapitanem kompanii, a dziesięć lat później został dowódcą pułku husarskiego w jego imieniu, pułku Turpin Houzards .
Zew religii
Następnie przeszedł przez długi okres mistyczny, który zmusił go do przejścia na emeryturę do opactwa La Trappe, aby odprawić pokutę, ale przerażony surowością i surowością panującą w tym opactwie, wrócił do swojego korpusu wojskowego jako pułkownik.
Kariera wojskowa
Brał udział w wojnie 1745 do 1748 roku w oblężeniu Philipsburg aw walkach Fontenoy , Rocourt , Lawfeld i Maestricht . Został powołany na10 maja 1748brygadier kawalerii i rok później poślubił Louise-Marie de Lezay-Lusignan, a następnie w 1759 Constance de Lowendal , córkę marszałka. Swój wolny czas wykorzystywał na doskonalenie wiedzy o sztuce wojennej i zapisałby się do loży „ Dziewięciu Sióstr ”.
Kampania niemiecka ( 1757 i 1761 ) przywołała go do wojska: dokonał słynnego nalotu zbliżającego się do bram Lipska . Dnia został mianowany Generalnym Inspektorem Kawalerii15 marca 1758, feldmarszałek na21 lutego 1761, Komandor Orderu Saint-Louis the 9 grudnia 1771 i 24 lipca 1773, inspektor wojsk we wnętrzu. Brał udział w Korsyki kampanii ( 1779 - 1783 ).
Czterdzieści lat służby i siedemnaście kampanii przyniosło mu stopień generała porucznika le1 st marzec 1780 i dostał 7 października 1781dowództwo fortu Scarpe w Douai . Otrzymał25 sierpnia 1787Krzyż Wielki Orderu Saint-Louis.
Wyemigrował do Turynu w listopadzie 1790 r., A następnie w czerwcu 1791 r. Do Nyonu ; odpowiadał za zgromadzenie emigrantów w rejonie Heidelbergu w sierpniu tego samego roku. Kampanię 1792 r. Odbył w armii Condé , gdzie dowodził kawalerią prawego skrzydła. Schronił się w Wiedniu u księcia Esterhazy, gdzie zmarł9 sierpnia 1793.
Pracuje
Był autorem kilku książek:
- Filozoficzne i literackie rozrywki dwóch przyjaciół , opublikowane w 1754 roku , które opublikował wraz z Jeanem Castilhonem . Poprzedził tę książkę listem do Jean-Jacquesa Rousseau , w którym poradził mu, aby wystrzegał się swojej mizantropii. Odpowiedział mu, mówiąc mu: „Twoja kolekcja nie jest na tyle zła, aby zniechęcić Cię do pracy, ani wystarczająco dobra, aby pozbawić Cię nadziei na zrobienie lepszej” Tekst online
- Esej o sztuce wojny , Paryż , 1754, 2 vol., Duży in-4 °, z 25 płytami (przetłumaczony na niemiecki w 1757 , na rosyjski w 1758 - 1759 i na angielski w 1761 ). Jest podzielony na pięć książek: pierwsza obejmuje wszystkie operacje kampanii, z wyjątkiem oblężeń, druga dotyczy ataku, trzecia kantonami, czwarta zawiera środki ostrożności, jakie należy podjąć, aby zaatakować wroga w jego kantonach i piąty z małej wojny i użyteczności lekkich żołnierzy. Wszystkie zasady przedstawione przez autora są poparte przykładami zaczerpniętymi z życia najwybitniejszych kapitanów starożytnych i współczesnych. Tekst online: tom 1 , tom 2
- Commentaries on the Memoirs of Montécuculi , Paris , 1769 , 3 vol. in-4 °, rys. ; Amsterdam , 1770 , 3 tomy. mały w-8 °, rys. The Memoirs of Montécuculi są podzielone na trzy książki. W pierwszych dwóch zawierał wszystkie zasady militarne, poczynając od najprostszych elementów i stopniowo kończąc na najwznioślejszych ideach. Trzeci zawiera jego Refleksje o wojnach węgierskich od 1660 do 1664 roku , kiedy Raimondo Montecuccoli wygrał z Turkami pamiętną bitwę pod Saint-Gothard . Lancelot Turpin de Crissé najczęściej ograniczał się do wyjaśnienia autora; ale chociaż przepojony szacunkiem dla talentów tego wielkiego generała, nie uważa się za zobowiązanego do zawsze swojego zdania i odrzuca je w tym, co robi, co jest niedokładne lub błędne. Tekst online: tom 1 , tom 2 , tom 3
- Komentarz do Instytucji Vegety , Montargis , 1779 , 3 vol grand in-4 °, z 20 pl. Praca Végèce jest podzielona na pięć książek; ale podaje tylko pierwsze trzy, ponieważ czwarty miał na celu stary system fortyfikacji, a piąty marynarkę wojenną, o której przyznaje, że nie ma niezbędnej wiedzy. Bardzo szczegółowo omawia wszystkie części sztuki wojennej: wskazuje na nadużycia wynikające z sprzedajności urzędów, systemu rekrutacji, przyjętej metody awansu, kiepskiej administracji szpitali itp. ; zmiany, jakie należy wprowadzić w odzieży żołnierza, zbroi, pożywieniu. Kilka pomysłów, które należą do niego, zostało przyjętych bez żadnej myśli o ich uhonorowaniu. Tekst online
- Komentarze Cezara, z notatkami historycznymi, krytycznymi i wojskowymi , Montargis , 1785 , 3 tomy. in-8 °, duży format z 43 płytami; Amsterdam , 1787 , 3 vol w-8 °. Przyjęty tekst pochodzi z wydania londyńskiego , 1712 , in-fol., Opublikowanego przez Clarke z francuskim tłumaczeniem Noël-François de Wailly , ale poprawiany przez niego, ilekroć uważa, że jest on wadliwy. Notatki są również naukowe i pouczające.
Potomków
Po raz pierwszy się ożenił 17 lutego 1749Louise-Marie de Lezay-Lusignan ( 1729 -25 stycznia 1755w Paryżu ); od którego miał dwóch synów:
- Louis Alexandre Lancelot Turpin de Crissé (20 września 1752w Matour / Saône-et-Loire )
- Henri-Roland-Lancelot-Joseph Turpin de Crissé (19 maja 1754w Paryżu - przed 1800 w Filadelfii ), pułkownik, który poślubił16 stycznia 1775Émilie-Sophie de Montullé (8 maja 1756 - 13 maja 1816).
Ożenił się w drugim małżeństwie 21 marca 1759Elisabeth-Marie-Constance-Bénédicte-Sophie de Lowendal (8 lutego 1740do Revel -18 października 1785w Paryżu ); z którym miał 4 inne dzieci:
- Marie-Augustine-Constance Turpin de Crissé (23 stycznia 1763 - 21 lutego 1766).
- Lancelot-Henri-Benoit-Joseph hrabia Turpin de Crissé (8 maja 1764-), lord Egligny, drugi major w pułku piechoty Forez , podpułkownik inżynierów, wyemigrował do służby w Prusach w 1793 roku .
- Angélique-Rose-Madeleine-Adélaïde Turpin de Crissé (5 maja 1765w Paryżu -28 grudnia 1835w Paryżu ). Poślubia4 października 1784w Cambrai François-Marie-Joseph de Carondelet-Potelles (8 kwietnia 1759w Villereau -27 kwietnia 1807w Paryżu ), kapitan pułku Auxerrois .
- Lancelot-Maurice Turpin de Crissé (25 czerwca 1766-), otrzymał tytuł Kawalera Maltańskiego dnia4 lipca 1770i kadet-pan w Royal Military Szkoły na8 grudnia 1779.
Bibliografia
- Ferenh Tôth, „Lancelot Turpin de Crissé, przyjaciel Węgrów”, w: Mémoires de l'Académie de Touraine , 2004
- Starożytny i nowoczesny uniwersalny biografia z Louis-Gabriel Michaud , tom 42, s. 298 Tekst online.
- Witryna Stowarzyszenia absolwentów Chamborant Houzards.
- Wyjaśnienie komentarza do instytucji wegetariańskich .