Dziewczyna z lnianymi włosami CD 125 N O 8 | ||||||||
Uprzejmy | Preludium | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Muzyka | Claude Debussy | |||||||
kreacja | 2 czerwca 1910 Wigmore Hall , Londyn |
|||||||
Tłumacze ustni | Franciszek Liebich | |||||||
| ||||||||
Plik audio | |
Dziewczyna z lnianymi włosami | |
Trudności w korzystaniu z tych mediów? | |
---|---|
Dziewczyna z lnianymi włosami to muzyczna kompozycja Claude'a Debussy'ego . Jest to ósmy utwórwpierwszej księdze Debussy'ego Preludiów (1909-1910). Ten utwór ma trzydzieści dziewięć taktów i trwa około dwóch minut i trzydziestu sekund. To jeden z najczęściej nagrywanych utworów Debussy'ego, zarówno w oryginalnej wersji na fortepian, jak iw różnych aranżacjach, np. na gitarę, na kwartet smyczkowy , na pełną orkiestrę czy na kwartet saksofonowy . Utwór utrzymany jest w tonacji Ges-dur .
To pianista Franz Liebich jako pierwszy publicznie wykonał „Dziewczynę z lnianymi włosami” ,2 czerwca 1910w Wigmore Hall w Londynie .
Jest też pieśń Debussy'ego napisana około 1882 roku, której nie wydał, a która ma ten sam tytuł. Piosenka dedykowana jest piosenkarce Marie Blanche Vasnier , kobiecie o trzynaście lat starszej od Debussy'ego, w której się zakochał. Aby udowodnić swoją miłość do niej, skomponował wiele wierszy Leconte de Lisle , Théophile Gautier i Théodore de Banville . Dziewczyna z lnu włosów jest więc melodia z Leconte de Lisle za wiersz zaczerpnięte z pieśni szkockich swych starożytnych wierszy , publikowanych przez Alphonse Lemerre w Paryżu w 1874 roku.
Alfred Cortot pisze o tym preludium, że jest to „czuła parafraza szkockiej pieśni Leconte de Lisle, która opowiada o wdzięku i słodyczy dalekiego kochanka na siedzącej lucernie w rozkwicie” .
Wiersz Leconte de LisleNa siedzącej lucernie w rozkwicie
Kto śpiewa w chłodny poranek?
To dziewczyna z lnianymi włosami,
Piękność z wiśniowymi ustami.
Miłość, w jasnym letnim słońcu,
Ze skowronkiem śpiewał.
Twoje usta mają boskie kolory,
moja droga, i próbują całować
Na kwitnącej trawie, chcesz rozmawiać,
Dziewczyno z długimi rzęsami, z delikatnymi lokami?
Miłość, w jasnym letnim słońcu,
Ze skowronkiem śpiewał.
Nie mów nie, okrutna dziewczyno!
Nie mów tak! Usłyszę lepiej
Długie spojrzenie twoich wielkich oczu
I twojej różowej wargi, och moja piękna!
Miłość, w jasnym letnim słońcu,
Ze skowronkiem śpiewał.
Żegnaj jelenie, żegnaj zające
I czerwone kuropatwy! Chcę
pocałować płótno twoich włosów,
ścisnąć fiolet twoich ust!
Miłość, w jasnym letnim słońcu,
Ze skowronkiem śpiewał.