| Tytuł Quebecu | Ofiara |
|---|---|
| Tytuł oryginalny | Ofiara |
| Produkcja | Basil Dearden |
| Scenariusz |
Janet Green, John McCormick |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne |
Parkway Productions Allied Filmmakers |
| Ojczyźnie | UK |
| Uprzejmy | Dramat |
| Trwanie | 96 minut |
| Wyjście | 1961 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Ofiara ( Victim ) to dramat w Wielkiej Brytanii wyreżyserowany i współprodukowany przez Basil Dearden na podstawie scenariusza Janet Green i Johna McCormicka , z Dirkiem Bogarde i Sylvią Syms , wydany w 1961 roku .
Nominowany w 1961 roku do Złotego Lwa w Wenecji , aw 1962 roku zdobył dwie nagrody BAFTA cytatów dla najlepszego aktora za Dirk Bogarde i za najlepszy scenariusz, Ofiara zatem pozostaje ważnym socjologiczny dokument : film byłby odegrał decydującą rolę w liberalizacji w mentalności i prawo brytyjskie.
Jest to pierwszy brytyjski film, w którym użyto terminu „homoseksualizm”. Tamtego roku była to rewolucja. W Wielkiej Brytanii kara śmierci była stosowana w stosunkach homoseksualnych do 1836 r. Już w 1861 r. Za ten czyn przestępczy groziła kara dziesięciu lat więzienia w okresie wiktoriańskim, co ilustruje dwuletni pobyt Oscara . Wilde . Akt seksualny Przestępstwa przyszedł do życia w 1967 roku , stosunki homoseksualne dekryminalizacji się między mężczyzn powyżej 21 roku życia. To prawo obowiązywało tylko w Anglii i Walii . Szkocja czeka 1980 i Irlandii Północnej w 1982 roku , aby go wdrożyć. W 2000 r. Ustawa o zmianie przestępstw seksualnych obniżyła wiek do 16 lat.
Melville Farr ( Dirk Bogarde ), słynny londyński prawnik i ojciec rodziny, prowadzi pozornie szczęśliwe i spokojne życie małżeńskie: dostanie awans i może ubiegać się o karierę sędziego.
Wszystko się zmienia, gdy Jack „Boy” Barrett ( Peter McEnery ) nazywa go po imieniu w trakcie pracy. Wtedy dopada go przeszłość. To jeden z jego byłych kochanków, który ukradł dwa tysiące trzysta funtów firmie, w której pracował, a teraz jest poszukiwany przez policję. Aby nie został odkryty i pozbawiony obiecanej kariery, Melville Farr odmawia mu pomocy.
Nie znajdując wsparcia, Jack zostaje aresztowany i odmawia ujawnienia tego, co zrobił z pieniędzmi, zanim popełnia samobójstwo , wieszając się w celi na posterunku policji.
Dowiedziawszy się o tej wiadomości, Melville jest zdenerwowany i postanawia podążyć tropem szantażystów , padając ofiarą grupy tych ostatnich. Mimo artykułów, które nie zabraknie w prasie brukowej i zniszczą jego karierę, zgadza się pomóc policji.
Kiedy producent Michael Relph i filmowiec Basil Dearden po raz pierwszy skontaktowali się z Dirkiem Bogarde w 1960 roku , dali mu do zrozumienia, że wielu aktorów odmówiło udziału w tym projekcie ze względu na oburzający charakter ówczesnego streszczenia. Dirk Bogarde miał wtedy 39 lat i był prawdopodobnie ulubioną gwiazdą Brytyjczyków. Grał bohaterskie postacie żołnierzy ( The Sea Shall Them , I'll Met by Moonlight ), zagrał główną rolę w niezwykle popularnym serialu Doctor in the House ; jako pierwszy zagrał młodego w filmach takich jak Opowieść o dwóch miastach z powieści Charlesa Dickensa . Karierę rozpoczął także w Hollywood , przyjmując rolę Liszta w Song Without End . Dirk Bogarde był homoseksualistą i żył w związku z Tonym Forwoodem , zmuszając się do regularnego publicznego pojawiania się na ramionach atrakcyjnych kobiet, aby tworzyć iluzje.
Wydaje się, że Dirk Bogarde bez wahania zgodził się zagrać rolę Melville'a Farra. Sylvia Syms przyjęła również rolę żony, której kilka aktorek właśnie odmówiło. Scenariusz Ofiary był jednak kompromisem. Melville Farr jest przedstawiany jako lojalny i kochający mąż, który przewrócił stronę o swoich homoseksualnych działaniach. Para przeżyła mękę, nawet jeśli kariera Melville'a Farra została nagle przerwana. Aktor zagrał tę rolę z wielką wrażliwością, ale nigdy nie przyznał, że podziela homoseksualizm Melville'a Farra. Jednak ten film był punktem zwrotnym w jego karierze i utorował drogę dojrzałym rolom, zwłaszcza w The Servant , Darling , Modesty Blaise , Accident , Justine , The Damned , Death in Venice i Night portter .
Do Raportu Wolfendena z 1957 r. Homoseksualizm między wyrażającymi zgodę dorosłymi był w Wielkiej Brytanii zabroniony przez prawo. Były akty oskarżenia, a gazety powtarzały debaty prawne. Jednak sama policja nie egzekwowała już ściśle przepisów, które wydawały się przestarzałe i których duch naruszał wolności publiczne. Ale ta życzliwość policji nie zapobiegła groźbom szantażu.
W Stanach Zjednoczonych , Ofiara nigdy nie został pokazany w największych teatrach, ponieważ administracja Code Production (PCA) odmówił rating do filmu.