Samotność długodystansowca (film)
Samotność biegacza długodystansowego| Tytuł oryginalny | Samotność długodystansowca |
|---|---|
| Produkcja | Tony Richardson |
| Scenariusz | Alan Sillitoe po swoim tytułowym opowiadaniu |
| Muzyka | John Addison |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne | Woodfall Film Productions |
| Ojczyźnie | UK |
| Uprzejmy | Dramat |
| Trwanie | 104 minuty |
| Wyjście | 1962 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
The Loneliness of the Long Distance Runner (tytuł oryginalny: The Loneliness of the Long Distance Runner ) to brytyjski film wyreżyserowany przez Tony'ego Richardsona , wydany w 1962 roku .
Streszczenie
Colin Smith to młody buntownik, który po kradzieży dokonanej w sklepie trafia do nadzorowanego ośrodka edukacyjnego. Uprawiając biegi długodystansowe, ucieka przed ponurym codziennym życiem w marzeniach podczas samotnych wyścigów. Sławę w lokalu zyskał dzięki swoim występom jako biegacz i postanowił podążać za ambicjami, jakie miał wobec niego dyrektor ośrodka Ruxton Towers.
Karta techniczna
- Tytuł oryginalny: The Loneliness of the Long Distance Runner
- Tytuł francuski: Samotność biegacza długodystansowego
- Reżyser: Tony Richardson
- Scenariusz: Alan Sillitoe na podstawie jego opowiadania The Loneliness of the Long Distance Runner ( 1959 )
- Asystent reżysera: Basil Rayburn
- Kierownictwo artystyczne: Ted Marshall
- Zestawy: Ralph W. Brinton
- Kostiumy: Sophie Devine
- Makijaż: Jimmy Evans
- Fryzury: Bobbie Smith
- Zdjęcia: Walter Lassally
- Kadrowanie: Desmond Davis
- Dźwięk: Stephen Dalby, Norman Bolland
- Edycja: Antony Gibbs
- Muzyka: John Addison
- Producent: Tony Richardson
- Producent nadzorujący: Leigh Aman
- Producent stowarzyszony: Michael Holden
- Producent wykonawczy: Alan Kaplan
- Kierownik produkcji: Robert Sterne
- Firma produkcyjna: Woodfall Film Productions (Wielka Brytania)
- Firmy dystrybucyjne: British Lion-Columbia (oryginalny dystrybutor w Wielkiej Brytanii), Solaris Distribution (Francja)
- Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
- Język oryginału: angielski
- Format: czarno-biały - 35 mm - 1,66: 1 - dźwięk monofoniczny (Westrex Recording System)
- Gatunek: dramat
- Czas trwania: 104 minuty
- Daty wydania:
- (fr) Klasyfikacje i CNC wiza : wzmianka „wszyscy widzowie”, sztuki i Essay , wiza eksploatacja n o 30125 wydany28 stycznia 1965
Dystrybucja
- Tom Courtenay : Colin Smith
- Michael Redgrave : Ruxton Towers, dyrektor centrum
- Alec McCowen : Brown, The Butler
- James Fox : Gunthorpe, biegacz Ranley School
- Frank Finlay : urzędnik ds. Rezerwacji
- Recenzja Bunnage: Madame Smith
- James Bolam: Mike
- Joe Robinson : Roach
- Dervis Ward: Detektyw
- Topsy Jane: Audrey
- Julia Foster: Gladys
- John Brooking: zielony
- John Bull: Ronalds
- James Cairncross: Panie Jones
- Peter Duguid: lekarz
- Ray Austin : Craig
- Peter Madden (niewymieniony w czołówce): Pan Smith
Produkcja
Filmowanie
- Zewnętrzny:
- Lincolnshire : Skegness (plaża Skegness ),
- Nottinghamshire : Nottingham ,
- Surrey : Claygate (wieże Ruxley) Whyteleafe (sekwencja wzdłuż stacji kolejowej Whyteleafe (en) i zbiornika gazu , sceny z kariery Riddlesdown)
- East Sussex : Camber ( Camber Sands).
Dom
- Jean-Louis Bory : „Piękny tytuł. Jak wszystkie piękne tytuły, najpierw zadowala własną harmonię. Satysfakcja płynąca z poetyckiego „uroku”. Potem są interpretacje. Jest ich co najmniej dwoje, jak w przypadku każdej poezji. W pierwszym stopniu pozostajemy na poziomie pozorów, czystej i prostej rzeczywistości: jest to rzeczywiście biegacz długodystansowy, który podczas wyczerpującego biegu znajduje się sam, pozostawiony własnym zasobom fizycznym i moralnym. […] W drugim stopniu pod względem symbolicznym przez całe życie, zasymilowanym na imprezie sportowej, każdy człowiek jest samotnym biegaczem, zwłaszcza gdy wybrał bunt. Cały film Richardsona zbudowany jest na ścisłym splocie dwóch serii scen, zgodnie z tą podwójną interpretacją. […] Sukces tego filmu w dużej mierze zawdzięcza zadziwiającej obecności Toma Courtenaya . Z raczej niewdzięczną sylwetką - która przywołuje na myśl ptaka spadającego z gniazda, zimnego zwierzęcia - gra z zadziwiającą różnorodnością. […] Doskonała ścieżka dźwiękowa, w której muzyka, z daleka od powielania obrazu, gra w skrzypiącym kontraście (hymny na jednym z bijących obrazów) lub wskazuje na uczucie sugerowane ruchem kamery (np. Jazz dla podkreślenia radości lub groteska); możliwość edycji, łącząc ze sobą dwie sekwencje obrazów w sposób pozbawiony arbitralności. […] Ale kamera swoim ruchem sugeruje ruchy, na których rozwija się historia. […] Stara się, biega, oddycha, wzdycha, jest oślepiona w porozumieniu ze Smithem lub przestaje się poruszać (plan ogólny), aby lepiej rozciągnąć się nad krajobrazem, gdy cztery młode psy nad morzem gestykulują na skraju horyzontu albo biegacz pędzi w ogromną świeżość świtu. "
Nagrody i wyróżnienia
Nagrody
- BAFTA 1963 : nagroda dla obiecującego nowego aktora w roli głównej dla Toma Courtenaya .
-
Międzynarodowy Festiwal Filmowy Mar del Plata 1963 :
- Nagroda dla najlepszego aktora dla Toma Courtenaya ,
- Nagroda FIPRESCI ze specjalnym wyróżnieniem dla Toma Courtenaya,
- Nagroda specjalna jury dla Tony'ego Richardsona .
Spotkania
- 1963 Międzynarodowy Festiwal Filmowy Mar del Plata : Tony Richardson nominowany do nagrody dla najlepszego filmu zagranicznego.
- Narodowy Związek Włoskich Dziennikarzy Filmowych 1967 : Tony Richardson nominowany do Srebrnej Wstążki dla najlepszego reżysera .
Motywy i kontekst
Tytuł filmu mógłby nadać nazwę syndromowi „samotności biegacza długodystansowego”: dziecko lub dorosły celowo odmawia odniesienia sukcesu, ponieważ myśli, słusznie lub niesłusznie (w filmie, słusznie), że jego sukces zagra w ręce tych, którzy go uciskali. Sukces oznaczałby zatem zdradę swojego rodzinnego środowiska i nawet jeśli porażka musi skazać go na bolesne życie, to wybierze właśnie takie rozwiązanie. Często widzimy to u młodych ludzi ze środowisk defaworyzowanych, którzy, z pewnym sadomasochizmem, wydają się być dumni ze swoich niepowodzeń, zatrzymując się tuż po dotarciu do mety. Wierzą, że odniesienie sukcesu byłoby jak odcięcie się „od swoich”, tych, których kochają, jakby nimi gardzili, tych, którym się nie udało i poświęcają się na znak lojalności. Symboliczny obraz filmu: Smith, który nie chce iść do przodu, z rękami na biodrach.
Uwagi i odniesienia
- wizy CNC i klasyfikacja .
- Fragment eseju Des oczy zobaczyć przez Jean-Louis Bory , Éditions 10/18 , Ramsay Poche kino, Paryż , 1971 , ( ISBN 2-85956-949-9 )
Powiązane artykuły
Bibliografia
- (en) Miesięczny Biuletyn Filmowy , nr 346
- (en) Sight and Sound , zima 1962-63, s. 16
- (en) Cahiers du Cinema , n ° 165,Kwiecień 1965
- (fr) Paul Otchakovsky-Laurens , „Samotność biegacza długodystansowego”, Téléciné n o 129 , Paryż, Fédération des Loisirs et Culture Cinématographique (FLECC),Czerwiec-lipiec 1966, Rekord N O 461, str. 25-33 , ( ISSN 0049-3287 )
Wideografia
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :