Bezimienna ulica | ||||||||
Autor | Marcel Ayme | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | |||||||
Uprzejmy | Powieść | |||||||
Redaktor | Gallimard | |||||||
Data wydania | 1930 | |||||||
Numer stron | 254 | |||||||
Chronologia | ||||||||
| ||||||||
La Rue sans nom to powieść przez Marcel Aymé opublikowany w czerwcu 1930 roku w Paryżu przez Gallimard .
Ta ulica z nędznymi zabudowaniami jest zamieszkana głównie przez robotników. Dużo pijemy w kawiarni Minche. Kawa to schronienie przed nędzą slumsów. Najbardziej obrzydliwą część zamieszkują włoscy imigranci, murarze lub kopacze, ofiary ksenofobii Francuzów niewiele od nich lepszych. Kłótnie między Francuzami i Włochami wybuchają na darmo, zwłaszcza w związku z romantyczną rywalizacją.
Powieść zawiera niezwykłe opisy, takie jak poranny wyjazd robotników: „Między godziną piątą a szóstą ulica szeleściła ponurymi głosami i wyciągniętymi podeszwami; mężczyźni odrętwiali od upału wychodzili z domów, by o świcie dotrzeć do odległych fabryk. Powieki jeszcze ciężkie od snu, zrezygnowali z koniecznych przyzwyczajeń, odeszli na monotonny ból, który wypiekał chleb na co dzień ... ” Nieco dalej, to Włochów: „ murarze czy kopacze, pracowali w pustych wybojach. zbudować smutne miasto, zaplanowane dla liczb, ogromną szopę pracy. Mieszkali w ostatnich domach na ulicy, najbardziej zniszczonych… ”
Dramat toczy się jednak w dwóch formach: zburzenie dzielnicy, z której wszyscy mieszkańcy, Włosi lub nie, zostaną wydaleni, oraz ucieczka tajemniczej postaci, która przybyła tam schronić się ze swoim dzieckiem i którą rozumiemy. że jest poszukiwany przez policję po ucieczce.
Istnieje przyjęty, szeroko rozpowszechniany przez krytyków, pomysł, zgodnie z którym powieść ta otrzymałaby cenę powieści populistycznej w 1930 roku, co jest fałszywe.
Powieść została przystosowana do kina w 1933 roku przez Pierre Chenal : La Rue sans nom .