La Libre Esthetique jest krąg artystyczny belgijski od awangardy , która zastąpiła grupę XX do jej rozwiązania w 1894 roku i trwała do samego 1914 roku.
La Libre Esthétique realizuje praktycznie program grupy XX , co zakłada bardzo szeroką konfrontację wszystkich dyscyplin artystycznych, z cyklem wystaw, konferencji, koncertów. Między innymi firma corocznie organizuje Salon de la Libre Esthétique .
Artyści są wykluczeni z komitetu organizacyjnego, który jest ściśle powierzony literatom. Octave Maus , związany z kompozytorami Ysaÿe i V. d'Indy , jest jej czujnym obrońcą, jest pisarzem , prawnikiem , pasjonatem sztuki, także dziennikarzem i niekiedy krytycznym . Założył recenzję L'Art moderne, w której pisze Verhaeren .
W 1883 roku Octave Maus założył Groupe des XX, która szybko ugruntowała swoją pozycję na polu artystycznym. Przyciągnął tam do Brukseli to, co najlepsze: Pissarro , Cézanne , Renoir , Gauguin , Toulouse-Lautrec , van Gogh , Henri Lerolle , Maurice Denis , Camille Claudel . Jego uwaga wkrótce zwróci się na neoimpresjonizm .
Siłą tego wydarzenia będzie umiędzynarodowienie estetyki chwili, zilustrowanie jej odmian, konsekwencji w skali europejskiej, badań i odchyleń oraz umożliwienie krytycznej oceny jej rozwoju.
Katalog towarzyszy każdej corocznej wystawie, drukowany w Veuve Monnom w Brukseli.
Z 17 lutego w 15 Marca.
Pierwszy Salon de la Libre Esthétique, w 1894 roku, zobaczyłem dialog artystów z różnych krajów, takich jak Fritz Thaulow , Émile Mikołaja , Ensor , Guillaume Vogels , Henri de Toulouse-Lautrec , pointillists jak Krzyża , Theo van Rysselberghe , symbolistów jak Redon , Pierre Puvis de Chavannes , Fernand Khnopff , William Degouve de Nuncques oraz nabis z Maurice Denisem , Paul-Élie Ransonem i Henri-Gabrielem Ibelsem .
Gauguin wystawia pięć obrazów, jeden namalowany na Martynice w 1887 r., Pozostałe namalowany podczas podróży na Tahiti w latach 1891–1893. Wyjechał do Brukseli na otwarcie Salonu.
Z 23 lutego1 st kwietnia.
Z 22 lutego w 30 marca 1896. Plakat autorstwa Théo Van Rysselberghe .
Z 25 lutego w 1 st kwiecień 1897. Plakat Victora Mignota .
Gauguin przedstawia sześć ostatnich obrazów.
Z 24 lutego w 1 st kwiecień 1898. Plakat autorstwa Gisberta Combaza .
Z 3 marca w 3 kwietnia 1907.