Grenadière | ||||||||
![]() | ||||||||
Opublikowanie | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Autor | Honoré de Balzac | |||||||
Język | Francuski | |||||||
Wydanie |
Francja , 1832 , w Revue de Paris |
|||||||
Kolekcja | Sceny z życia prywatnego La Comédie humaine | |||||||
Wątek | ||||||||
Uprzejmy | Studium manier | |||||||
Fikcyjne miejsca | Paryż | |||||||
Postacie | Lady Brandon, żona lorda Brandona Jej dzieci: Louis-Gaston i Marie-Gaston Stara służba |
|||||||
Poprzednie / następne wiadomości | ||||||||
| ||||||||
La Grenadière jest opowiadanie o Honoré de Balzac opublikowany w 1832 roku w Revue de Paris .
W oryginalnym rękopisie Balzac zatytułował go Les Orphelins , ale tytuł La Grenadière zachował do pierwszego tomu w 1834 roku . Pojawia się w Études de mœurs wydanych przez M me Béchet w serii Scènes de la vie de provincial . W Furne edycji 1842 , tekst ukazał się w Scenes de la vie PRIVEE od komedia ludzka .
Dwie sieroty są zarówno dzieci, heroiny, M mnie Augusta Willemsens. Ale co dziwne, nie poznamy ich przeznaczenia. Wiadomość kończy się śmiercią matki, kiedy Louis-Gaston, najstarszy z dwóch chłopców, i jego młodszy brat Marie-Gaston, rozpoczynają życie, przestrzegając wskazań przekazanych przez matkę.
Wszystko jest dość tajemniczy w tej rzeźbiona tekst, napisany z dużą ostrożnością: perły, które według Zulma Carraud , przyjaciel Balzaca, został napisany przez noc na jej własności, natomiast autor grał w bilard w tym samym czasie. „Wracając ciągle, a potem odkładając laskę i wracając do pisania ” .
To właśnie w miejscowości Saint-Cyr-sur-Loire , gdzie został umieszczony jako niania, Honoré de Balzac zlokalizował La Grenadière, nieruchomość, która naprawdę istniała i gdzie sam mieszkał u Laure de Berny w 1830 roku .
Balzac otwiera aktualności ze szczegółowym opisem domu i jego otoczenia:
„La Grenadière to mały dom położony na prawym brzegu Loary , w dole rzeki i około mili od
Pont de Tours . W tym miejscu rzeka, szeroka jak jezioro, usiana jest zielonymi wyspami i otoczona skałą, na której znajduje się kilka wiejskich domów zbudowanych z białego kamienia, otoczonych winnicami i ogrodami, w których dojrzewają najpiękniejsze owoce świata. wystawa południowa. […]
La Grenadière, położone w połowie wysokości skały, sto kroków od kościoła, to jeden z tych starych dwustuletnich domów, które można znaleźć w Turenii w każdej ładnej sytuacji. […] ”
- Honoré de Balzac , incipit of "La Grenadière".
„La Grenadière” to nazwa wiejskiego domu, prostego i wygodnego, w którym wszystko emanuje szczęściem i prostotą, od starych służących po proste, ale gustowne meble i wyjątkowo zadbany ogród. Jej najemca, który niedawno zamieszkał w lokalu wraz z dwoma synami, którym poświęca cały swój czas, zdawał się odczuwać bóle wielkich nieszczęść. Ale pozostaje piękna, dostojna i stara się ukryć przed dziećmi opłakany stan zdrowia. Podkopana tajemniczą chorobą, która ją codziennie gryzie, budzi szacunek w dobrym towarzystwie otoczenia, do tego stopnia, że bez zadawania pytań przyznaje się do życia jako samotniczki.
Z drugiej strony czytelnik zastanawia się nad tą tajemniczą kobietą, której autorka przez aluzję opisuje swoje poprzednie życie. Prawdopodobnie wyszła za lorda i ukrywa się tutaj, może pod przybranym nazwiskiem. Ale dlaczego ? Czy poznała cudzołożną miłość, czy też mąż ją opuścił? Jej dzieci, o których mówi w chwili rozpaczy, że wkrótce będą „bez ojca i matki” (bo ona umrze), są synami Pana, czy kogoś innego? Przed śmiercią zadaje sobie trud, aby dać każdemu akt urodzenia, a także dokument potwierdzający ich tożsamość, aby można było ich legalnie pochować. Z oficjalnego dokumentu wynika, że nazywa się Lady Brandon, żona lorda Brandona.
W końcu dowiemy się więcej o losach tej kobiety i jej dwójki dzieci w drugiej części powieści Mémoires de deux jeunes brides . Wspomniano także o Felix de Vandenesse w lilia z doliny , gdy przywołuje wiele przykładów nieszczęśliwych kobiet, przed powrotem do M mnie z Mortsauf umiera.
W tym opowiadaniu, podobnie jak w Studium kobiety , innym studium kobiety , kobiety porzuconej i trzydziestoletniej kobiety , Balzac świadczy o delikatności, wdzięku i trzeźwości, które pozostawiłyby Bouvarda i Pécucheta naprawdę zamyślonymi.
W 2006 roku La Grenadière był tematem adaptacji japońskiej animacji (40 minut) Kōjiego Fukady (深 田 晃 司). Takeshi Fukazawa (深 澤 研) jest dyrektorem artystycznym, a profesor Shigeru Kashima (鹿島 茂) z Uniwersytetu Meiji był doradcą literackim.