Rodzina Karola IV

Rodzina Karola IV Obraz w Infobox.
Artysta Francisco de Goya
Przestarzały 1800
Rodzaj Portret
Techniczny Olej na płótnie
Wymiary (wys. × szer.) 280 × 336 cm
Ruch Romantyzm
Kolekcja Muzeum Prado
Numer inwentarzowy P00726
Lokalizacja Muzeum Prado , Madryt ( Hiszpania )

Rodzina Karola IV to portret zbiorowy namalowany w 1800 roku przez Francisco de Goya i przechowywany w Muzeum Prado w Madrycie . Reprezentuje rodzinę królewską Karola IV Hiszpanii .

Goya rozpoczął pracę nad szkicem wiosną 1800 roku. Ostateczna wersja została namalowana w międzyczasie Lipiec 1800 i Czerwiec 1801, data wysłania faktury z dnia Grudzień 1801. Obraz znajdował się w prywatnej kolekcji Pałacu Królewskiego w Madrycie , gdzie znajduje się w inwentarzu z 1814 r. Jest częścią dzieł obecnych od założenia Muzeum Prado w 1824 r. Przez Ferdynanda VII Hiszpanii , który jest reprezentowany na brezentowy.

Jest eksponowany od 1942 r. W sali 32 muzeum pod numerem P00726 na parterze budynku. Praca jest jedną z najbardziej złożonych prac Goyi. Jest inspirowany głównie przez dwa dzieła: Rodziny Philippe V , przez Louis-Michel van Loo (1743) oraz w Meninas , przez Diego Velázquez (1656).

Goya ujawnia swoje mistrzostwo w każdym szczególe, od formalnej dominacji światła po subtelną definicję osobowości każdego z modeli, na płótnie ze zredukowanymi odniesieniami przestrzennymi.

Historia

W 1789 roku Goya został nadwornym malarzem króla Karola IV Hiszpanii . Przed tym mianowaniem miał okazję pomalować króla, ale indywidualnie ( Karol III w stroju dworskim, Bank Hiszpanii, 1787). Wiosną 1800 roku, kilka miesięcy po mianowaniu go pierwszym malarzem nadwornym, zlecono mu wykonanie dużego portretu rodziny królewskiej. Dzięki listom królowej Marii Luizy z Parmy do Manuela Godoya znamy etapy powstania i kompozycji obrazu. Goya zaczął nad tym pracować wMaj 1800podczas gdy rodzina królewska przebywała w pałacu Aranjuez . Od maja do lipca wykonał szkice portretów każdego członka rodziny królewskiej. Na prośbę królowej malowano je osobno, aby uniknąć długich i żmudnych sesji układania.

Wszystkie szkice wykonane są na charakterystycznym czerwonawym preparacie, a rysy twarzy pomalowane są jednym tonem, podobnie jak masa główna. Na koniec, po zdefiniowaniu układu i proporcji, dodano niuanse kolorystyczne. Plik23 lipca, Goya przedstawił szkice dziesięciu portretów, z których tylko pięć autografów jest przechowywanych w Muzeum Prado: Infante María Josefa , Infante Charles de Bourbon , Infante François de Paule , Infante Antonio Pascual i Louis I er of Etruria . Niektóre z zaginionych szkiców są znane z kopii Agustina Esteve lub studia i są rozprowadzane w różnych muzeach i kolekcjach, w tym portret przyszłego Ferdynanda VII wystawiany w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku . Wreszcie Goya pracował przy stole finałowym pomiędzyCzerwiec 1800 i Grudzień 1801, data, w której został przedstawiony królowi.

Mówi się, że płótno nie wzbudziło entuzjazmu rodziny królewskiej, która spodziewała się dużego okazałego obrazu, takiego jak Rodzina Van Loo Filipa V. Jednak nie został on źle przyjęty. Karol IV mówił o tym jako o obrazie „wszystkich razem”. Wydaje się, że jego bohaterowie postrzegali siebie jako wiernie przedstawionych i mogliby być usatysfakcjonowani, podobnie jak wiele postaci granych przez Goi, z taką samą szczerością i realizmem. Malarz nadał im żywy i dostojny wyraz, jaki niewielu malarzy tamtych czasów mogło osiągnąć. W rzeczywistości, w porównaniu ze współczesnymi portrety innych malarzy, oczywiste jest, że Goya znacznie sprzyja im „służyć swoim panom w najlepszy możliwy sposób . ” Niemniej jednak, krytycy sztuki z XIX th i XX th  stulecia widział płótna Goi krytyczną monarchii, przy okazji burżuazyjnej reprezentują bohaterowie podejście, które zostałyby uznane za nieodpowiednie. Podaje się, że Auguste Renoir , odwiedzając muzeum Prado, wykrzyknął przed płótnem:

„Król wygląda jak karczmarz, a królowa wygląda jak otwieracz… albo gorzej!” Ale jakie diamenty namalował Goya! "

Analiza

Postacie

Na płótnie są reprezentowani wszyscy członkowie rodziny królewskiej z wyraźnym pragnieniem uwydatnienia postaci królowej Marii Luizy, która zajmuje centralne miejsce, po macierzyńsku obejmując ramię Infantę Marię Isabel, a drugą trzymając jego syna Don Francisco. de Paula , który z kolei podaje rękę królowi. Po lewej stronie jest przyszły Ferdynand VII, a za jego plecami niemowlę Carlos María Isidro i dobrze ubrana, ale pozbawiona twarzy młoda kobieta, zgodnie z metodą, którą Goya użył do reprezentowania przyszłej żony księcia Asturii przed jej narodzinami. zostały wybrane. Po prawej stronie Ludwik I Etrurii , książę Parmy , a po jego lewej jego żona, infantka Maria Luisa , która rodzi małe dziecko Carlos Luis . W tle są bracia króla, po lewej Marie-Joseph z Hiszpanii, a po prawej Antoine Pascal de Bourbon , ten ostatni jest przedstawiony z inną postacią kobiecą, której widz widzi tylko głowę z profilu. Był różnie identyfikowany, albo jako jego żona, Infanta Maria Amalia, która zmarła dwa lata wcześniej, albo jako najstarsza córka króla, Infanta Carlota Joaquina , żona następcy tronu portugalskiego, którego Goya nie miał. , możliwość malowania, odkąd od kilku lat przebywała poza Hiszpanią. Bohaterowie są ułożeni z wyraźnym zamysłem dynastycznym. Przesłanie uspokaja, królowa jest przedstawiana jako płodna matka, przyszła księżniczka Asturii jest już obecna, sukcesję gwarantuje obecność dzieci, a zwłaszcza niemowlęcia w ramionach infantki Marii Luizy.

Wpływy

Bibliografia

  1. André Malraux , Saturne, le destin, l'art et Goya , Paris, Gallimard, 1950, 185  str. , s.  180 .
  2. Yves Bottineau, The Art of Court in Spain of the Enlightenment: 1746-1808 , Paryż, De Boccard, 1986, 517  s. , ( ISBN  978-2-70180-032-5 ) , str.  371 .
  3. Knowledge of the Arts , nr .  461 do 463, Towarzystwo Studiów Artystycznych i Publications, 1990.
  4. (es) Muzeum Prado. „The Family of Charles IV” . [Dostęp 21.10.2010].
  5. (es) Muzeum Prado. „Rodzina Filipa V” . [Dostęp 21 października 2010].
  6. (es) Muzeum Prado. „Rodzina Filipa IV, czyli Meninas” . [Dostęp 21 października 2010].
  7. Portús, katalog wystawy The Spanish Portrait of El Greco to Picasso , s.  27 .
  8. Stoichita, str.  266 .
  9. Morales y Marin P.  270-271 .
  10. (w) Metropolitan Museum of Art. „Ferdynand VII (1784-1833), Kiedy książę Asturii” , skatalogowany jako dzieło Goi i warsztatu. [Dostęp 12.21.2010].
  11. Stoichita, str.  267 .
  12. Stoichita, str.  268 .
  13. Kaganiec, str.  148 .
  14. Manuela Mena, katalog wystawy The Spanish portrait of El Greco to Picasso, s.  352 .
  15. Gudiol, str.  19 .
  16. Cirlot, str.  72 .
  17. Stoichita, str.  277 .
  18. „  Carlos IV de España con su familia at arteHistoria.com  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )
  19. Edward J. Olszewski - Egzorcyzm Goyi „Rodzina Karola IV” „Kopia archiwalna” (wersja z 24 grudnia 2012 r. W Internet Archive )
  20. Rapelli, str.  58 .
  21. (es) Licht , profil Museo del Prado.