Łajdak

La Canaille torewolucyjna piosenka z 1865 roku , prekursor Komuny Paryskiej , zwana po raz pierwszy La Chanson des gueux . Słowa są autorstwa Alexisa Bouviera, a muzykę Josepha Darciera . Wydawca Vieillot.

Tłumacze

• Rosa Bordas w 1871 roku
• Alexis Bouvier na Bon-Bock Dinners około 1890 roku.
• Adolphe Maréchal w 1902 roku
• Pierre Surgères, 1930, album Revolutionary and social Songs , 2004
• Marc Ogeret - album Around the Town , 1968
• Francesca Solleville - album La Commune en chantant , 1971
• Rosalie Dubois , album Chants de Révolte , 1978
• Les amis de ta femme - album Noir ... et rouge też trochę , 2003
• Serge Utgé-Royo - album Contrechants ... z mojej pamięci , vol. 3, 2008
• Tekst został odczytany i wykonany na płycie „TIA” There Is [An] Alternative przez grupę BAZARSONIK (2008)
• La Canaille ( francuski rap ) 2009 - album Kropla miodu w litrze ołowiu .

Różnorodny

To także nazwa grupy La Canaille ( francuski rap ), hip-hopowe odkrycie Printemps de Bourges 2007.

Tekst został zebrany i zinterpretowany na nowo przez grupę BAZARSONIK w latach 2006-2010. Tytuł został nagrany na ich płycie TIA (2008)

Uwagi i odniesienia

Tekst można znaleźć w:

• Pamięć pieśni - 1100 piosenek od średniowiecza do 1919 roku , zebranych przez Martina Péneta. Wydania OMNIBUS, 1998.

( ISBN  2-258-05062-6 )