Kōtoku
Kōtoku
Wymowa
Cesarz Kōtoku (孝 徳 天皇, Kōtoku Tennō ) , Urodzony w 597 roku i zmarł24 listopada 654był trzydziestym szóstym cesarzem Japonii , zgodnie z tradycyjnym porządkiem sukcesji. Panował z12 lipca 645 kiedy on umarł.
Genealogia
Jego osobiste imię brzmiało Prince Karu. Potomek cesarza Bidatsu , jest synem księcia Chinu przez księżniczkę Kibihime, a zatem młodszym bratem cesarzowej Kōgyoku, której dziedziczy. Chinu był synem księcia Oshisaka-hikohito noe, który sam był synem cesarza Bidatsu. Kōtoku miał co najmniej trzech małżonków , w tym swoją cesarzową, Hashihito no Himemiko (księżniczkę Hashihito), córkę cesarza Jomei i jego siostrę Kōgyoku.
Cesarzowa i inni
- Księżniczka Hashihito, córka cesarza Jomei i cesarzowej Takary; cesarzowa w 645 ; Cesarzowa wdowa; zmarł w 665 roku ;
- Abe no Otarashi-hime, córka Abe no Kurahashi Maro; cesarska żona; z którym miał dziecko:
- Soga Chi no Iratsume, wypełnienia Soga Ishikawamaro; cesarska żona.
Biografia
W 645 roku , podczas pierwszego panowania jego siostry Kōgyoku, klan Soga próbował przejąć kontrolę nad dworem, a książę Naka no Ōe zamordował Soga no Iruka , przywódcę klanu, tuż przed tronem ( patrz artykuł Itsushi bez kury ). Zszokowana cesarzowa abdykuje na rzecz swojego syna, księcia Naka no Ōe, ale on nalega, aby Kōtoku objął tron, co robi dwa dni po tych wydarzeniach.
Era Taika
Taika era (大化, Taika ) Rozpoczyna się w trzecim roku panowania Kōgyoku użytkownika ( 645 ). Kōtoku, wstąpiwszy na tron, wprowadził do Japonii nengō, czyli tytuły honorowe z lat panowania cesarzy. Wymienia pierwsze lata swojej Taiki.
- Taika gannen (大化 元年) lub Taika 1 ( 645 ): Kōtoku wprowadza reformę Taika (大化 の 改 新, Taika no kaishin ). Ta systematyczna reforma (律令, ritsuryō lub ritsuryô ) składa się z serii artykułów napisanych za panowania cesarza Kōtoku. Cesarz podzielił imperium na osiem prowincji i uregulował rangę wszystkich urzędników państwowych, których wyróżniał dziewiętnastoma czapkami o różnych kształtach i kolorach, stosownie do ich rangi.
- Taika 1 ( 645 ): Cesarz Kōtoku opuszcza Asukę , dotychczas klasyczną stolicę. Przeniósł stolicę do Naniwa na obrzeżach Zatoki Osaka i scentralizował tam władzę. Kōtoku przebywał w pałacu Toyosaki no Miya w Nagara, zbudowanym na cyplu w pobliżu Naniwa w prowincji Settsu (摂 津 国).
- Taika 2, 1 st od 1 st miesiąca ( 646 ): Kotoku ustalony dzień wielkich rozprawach sądowych. Założył we wszystkich prowincjach imperium magistraty, bariery i przekaźniki pocztowe, podzielił kraj według gór i rzek, umieścił gubernatorów w każdej prowincji i ustalił płace tragarzy. Mianował wodzów w okręgach i wioskach i był pierwszym, który policzył gospodarstwa domowe, ludność i płody ziemi w każdym miejscu oraz nakładał podatki. Wprowadził przeglądy piechoty i kawalerii, nakazał przyjąć na każde sto rodzin kobietę do służby w pałacu. Każdego roku do każdej prowincji wysyłano oficera, który oceniał postępowanie gubernatorów. Budował też sklepy i arsenały. Minister Right (右大臣, udaijin ) Soga Yamada Ishikawa Maro był odpowiedzialny za ostrzegając go o wszystkich błędach mógł popełnić w rządzie. To on wymyślił i wprowadził znaczną część etykiety obowiązującej na Dworze. Naka no Ōe -shinno i regent Nakatomi no Kamatari doradzili mu wszystkie te środki.
- Taika 5 The 7 th z 3 th miesiąc ( 649 ): śmierć Ministra Lewicy (左大臣, sadaijin ) Abe nie Kurahashi Maro .
- Taika 5 The 20 th 4 th miesiąc ( 649 ): Kose nie Toko bez O-omi (593-658) było zrobione sadaijin tuż po śmierci swojego poprzednika.
- Taika 5, 3 rd miesiąc ( 649 ): Sogo nie Kiyouga , młodszy brat udaijin Soga Yamada Ishikawa Maro , po poinformowaniu cesarzowi, że jego starszy brat knuje spisek, Kotoku wysłał uzbrojonych ludzi do swojego domu, aby umieścić go w martwy. Yamada popełnia samobójstwo. Następnie, gdy udowodniono jego niewinność, jego brat Kiyouga został zesłany do Tokachi (十勝 国) na wyspie Hokkaidō , wówczas dzikim i opuszczonym kraju.
- Taika 5, 4 th miesiąc ( 649 ): Otomo Nagatoko nie Muraji powstał sadaijin i otrzymał fioletowy kapelusz.
- Taika 5 ( 649 ): ustanowienie nowego systemu rządów ( hasshō hyakkan ), ośmiu administracji lub ministerstw i stu urzędów.
- Taika 6 ( 650 ): biały bażant został wysłany z prowincji Nagato do cesarza, co uznano za szczęśliwy omen. Cesarz był bardzo szczęśliwy i wezwał wszystkich ludzi na swoim dworze, aby pokazali im tego ptaka. Kōtoku nakazał Księciu Nagato awansować o jeden stopień.
Według Nihon shoki , Kōtoku ma szlachetną osobowość, sympatyzuje z buddyzmem i bardzo inspiruje Chiny . W 645 stworzył nowe miasto w miejscu zwanym Naniwa i przeniósł stolicę Asuki do tego nowego miasta. Nowa stolica posiada port morski, dzięki czemu jest idealna dla handlu i działalności dyplomatycznej. W następnym roku Kōtoku wprowadził reformę Taika , przekształcając imperium na wzór chiński.
Era Hakuchi
Era Hakuchi rozpoczęła się w szóstym roku Taika ( 650 ). Z tej okazji nengō zostało zmienione na Hakuchi , co oznacza białego bażanta.
- Hakuchi gannen (白 雉 元年) lub Hakuchi 1 (白 雉 一; 650 ): Kōtoku zażądał uwolnienia wszystkich więźniów Yamato.
- Hakuchi 2 ( 651 ): cesarz miał wizerunek Buddy wykonany na szesnaście stóp wysokości, na którym wyryto tysiąc innych wizerunków tego bóstwa. Zgromadził w swoim pałacu dwieście tysięcy zakonników i zakonnic, odpowiedzialnych za czytanie ksiąg prawa Buddy (一切 経, issai kyō ) . Z tej okazji Dwór został oświetlony 2700 latarniami.
- Hakuchi 4 ( 653 ): cesarz wysłał Kiso nie Osani udać ambasady, na dworze cesarza z Tang , który otrzymał ją w uroczystej audiencji. Ambasadzie tej towarzyszyło kilku japońskich księży. Wśród nich był Zio yè , syn Fujiwara no Kamatari , który od tego czasu założył wielką świątynię na górze Fafou-no miné-no kaï san w prowincji Yamato . Ambasada wróciła do Naniwa z chińskimi książkami i kilkoma chińskimi skarbami.
- Hakuchi 5 ( 654 ): Kōtoku zmarł w wieku 59 lat, po dziesięciu latach panowania - pięć lat nengō Taika i pięć lat nengō Hakuchi.
- Hakuchi 6 ( 655 ): Saimei było nowym honorowym imieniem cesarzowej Kōgyoku, która po śmierci Kōtoku przejęła rząd, który wcześniej jej przekazała. To pierwszy przykład w historii Japonii, gdzie ta sama osoba zasiadła na tronie po raz drugi. Na jego wniosek cesarzowa przeniosła jego rezydencję z pałacu Kawara Naniwa no Miya w dystrykcie Asuka w prowincji Yamato . Ogromna liczba szczurów i myszy przybyła z Naniwa. Wkrótce potem Saimei opuścił dystrykt Asuka i zamieszkał w pałacu Okamoto no Miya w prowincji Ōmi . Minister Center (内大臣, naidaijin ) Nakatomi nie Kamatari został mianowany regentem imperium.
Naka no Ōe nadal pełni rolę księcia koronnego i jest de facto liderem rządu. W 653 roku zaproponował ponowne przeniesienie stolicy do prowincji Yamato . Kōtoku odmawia, ale książę lekceważy tę radę i wraca do Asuki. Wielu członków dworu, w tym cesarzowa Hashihito, podąża za nim, a cesarz pozostaje prawie sam i zapomniany w swoim pałacu. Zmarł w następnym roku choroby. Naka no Ōe wciąż odmawia wstąpienia na tron, jego matka, była cesarzowa Kōgyoku , wstępuje na tron pod nowym panowaniem Saimei (斉 明).
Uwagi i odniesienia
-
Tisingh, I. (1834). Annals of the Emperors of Japan, s. 48 .
-
Brown, Delmer i in. (1979). Gukanshō , s. 266 - historia na terenie gminy Osaka
-
Tisingh, str. 48 .
-
brązowy, s. 266 ; Titsingh, s. 49 .
-
Brown, str. 266 .
-
Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, s. 133 ; Titsingh, s. 49 .
-
Titsingh, s. 49 .
-
Titsingh, str. 50 ; Brown, Delmer i in. (1979). Gukanshō, s. 267 .
-
Titsingh, str. 50 . [Transliteracja 1834, przed Hepburn]
-
Brown, str. 267 .
-
Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, s. 133 ; Titsingh, s. 50 .
-
Titsingh, str. 50-51; Brązowy, str. 267 .
Załączniki
Bibliografia
-
(en) Louis Frédéric , Japonia, słownik i cywilizacja , Paryż, Robert Laffont, pot. "Książki",1996, 1419 s. [ szczegóły wydań ] ( ISBN 2-221-06764-9 )
-
(en) Brown, Delmer i Ichiro Ishida, wyd. (1979). Gukanshō ; „Przyszłość i przeszłość: tłumaczenie i studium 'Gukanshō', interpretacyjnej historii Japonii napisanej w 1219 roku ” przetłumaczonej z języka japońskiego i zredagowanej przez Delmera M. Browna i Ichirō Ishidę. Berkeley: University of California Press. ( ISBN 0-520-03460-0 )
-
(en) Titsingh , Isaac. (1834). [Siyun-sai Rin-siyo, 1652 ]. Nipon o daï itsi prowadził ; lub Annals of the Emperors of Japan, tr. przez pana Isaaca Titsingha z pomocą kilku tłumaczy przy holenderskim kontuarze w Nangasaki; praca ponownie., zakończona i cor. na oryginale japońsko-chińskim, opatrzone notatkami i poprzedzone przeglądem mitologicznej historii Japonii, autorstwa MJ Klaprotha. Paryż: [Royal Asiatic Society] Oriental Translation Fund z Wielkiej Brytanii i Irlandii. - Dwie zdigitalizowane kopie tej rzadkiej książki zostały już udostępnione online: (1) z University of Michigan Library, zdigitalizowane 30 stycznia 2007; oraz (2) z Biblioteki Uniwersytetu Stanforda, zeskanowane 23 czerwca 2006. Możesz je wyświetlić, klikając tutaj.
-
(en) Varley, H. Paul, wyd. (1980). [Kitabatake Chitafusa, 1359 ], Jinnō Shōtōki („Kronika bogów i władców: Jinnō Shōtōki z Kitabatake Chikafusa” przetłumaczone przez H. Paula Varleya ). Nowy Jork: Columbia University Press. ( ISBN 0-231-04940-4 )
Linki zewnętrzne