Kleimo (w języku rosyjskim: Клеймо) jest kompozycją niezależny od głównego i centralnej części ikony. Kleimos mają zazwyczaj prostokątny kształt, reprezentujący scenę lub wyjaśniający centralny temat ikony. Najczęściej znajdują się na biegunach ikony, otaczającej kovtcheg , znajdującej się w centrum doski .
Innym znaczeniem słowa keimo jest znak, znak złotniczy. Albo komora na ikonostas
Od IX th century, wydaje się Bizancjum nową formę ikonę oznaczoną „ jitié ikona ” w centralnej części przedstawia świętego, aw klastrów małych stron (kleimos) kształtowanie cała historia lub epizody z życia świętego . Z Bizancjum ta forma ikony rozprzestrzeni się na Włochy, Bałkany, Rosję i Kaukaz.