Katōmado (火灯窓 , Lit. "ognisty okno światła" ) , a także napisany (花頭窓·華頭窓 , Lit. "okno kwiat" ), to styl spiczastym kształcie dzwonu lub oknie, które spotykamy w architekturze japońskiej . Ten styl przybył do Japonii z Chin w tym samym czasie co buddyzm zen , jako element architektury stylu Zen'yō .
Od końca XVI -tego wieku, zaczął być używany w świątyniach innych sekt buddyści , od sanktuariów Shinto , że zamki i rezydencje samurajów . Pierwotnie okno nie było rozkloszowane, ale z czasem zmienił się jego projekt i kształt: poszerzono dwa pionowe skrzydła, a podstawę dodano łuki. Znaki Kanji używane do jego nazwy również ulegały zmianie na przestrzeni wieków, z oryginalnego „okna ognia” na „okno z kwiatową główką”.
Najstarszy zachowany przykład katōmado znajduje się w shariden (sala relikwii) Engaku-ji w Kamakurze , która prawdopodobnie jest ściśle zgodna z oryginalnym stylem wprowadzonym w Japonii, z pionowymi szarfami dotykającymi podstawy w liniach prostych. Innym znanym przykładem jest w hali zwane Genji-no-ma (源氏の間 ) W głównym budynku Ishiyama-dera , Shiga Prefecture . Z tego powodu katōmado jest również znane jako genjimado (源氏 窓 , „Okno Genji ” ) .