高 浜 寛
Narodziny | 6 kwietnia 1977 |
---|---|
Narodowość | język japoński |
Redaktor współpracownik |
|
---|
Podstawowe prace
Pierwsza praca : Mont Saint-Michel
Inne prace :
Kan Takahama (高 浜 寛, Takahama Kan ) Czy urodził się japoński mangaka 6 kwietnia 1977 w Amakusa , prefektura Kumamoto . Ukończyła Wydział Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Tsukuba .
Urodził się Kan Takahama 6 kwietnia 1977w mieście Amakusa , na archipelagu o tej samej nazwie, prefektury Kumamoto . Ukończyła Wydział Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Tsukuba , a potem nie interesowała się komiksami.
Podczas wieczoru z przyjaciółmi rysuje opowiadanie, które jeden z jej przyjaciół wyśle do wydawcy Kōdansha . Następnie Kōdansha proponuje mu wypróbowanie tego, chociaż Kan Takahama tak naprawdę nie myśli o zostaniu artystą mangi . Jego eseje ukazują się na stronie internetowej magazynu Weekly Morning , który przy tej okazji przyznał mu nagrodę Manga Open za wybitne osiągnięcia .
Po krótkiej współpracy kontynuowała karierę mangaka w 2001 roku w Garo , bardziej pasującym do jej stylu. Jego opowiadania opublikowane w tym magazynie zostały opublikowane w 2002 roku w albumie Yellowbacks , wydanym we Francji, Hiszpanii i Stanach Zjednoczonych pod tytułem Kinderbook . Kiedy zmarł magazyngrudzień 2002, napotyka trudności w odzyskaniu praw autorskich do swojej mangi i nigdy nie otrzyma zapłaty.
Czytelnicy Garo porównując jego styl do komiksów francusko-belgijskich , dyrektor magazynu opowiada mu o Frédéricu Boilecie . Jej praca i manifest La Nouvelle Manga uwiodły ją, więc skontaktowała się z nim z pomysłem współpracy. Oba wydano w ten sposób w 2003 roku Mariko Parade , który zostanie wydany w czterech językach. Po pobycie na festiwalu w Angoulême 2003 Kan Takahama opublikował swoje pierwsze opowiadanie we Francji w numerze 2 magazynu Bang! , zatytułowany Bons Baisers d'Angoulême . Następnie w 2004 roku wydała w Japonii Awabi (dosłownie „Foam Day”).
W 2006 roku ukazał się Nagi watari - Oyobi sono hokano tanpen (dosłownie „Spokojny prom, a także inne wiadomości”), który ukazał się we Francji dopiero w 2009 roku, z Awabi pod nazwą L'Eau gorzka . W tym samym czasie Casterman zleciła Kan Takahamie i dwóm innym mangakom wykonanie projektu, który jako jedyna ukończyła w 2010 roku, zatytułowanego 2 espresso , również wydanego w Japonii (problemy rodzinne uniemożliwiły autorce ukończenie tego projektu więcej wcześnie).
W 2017 roku pojawiło się Tokio, miłość i wolność , które Le Monde określa jako „romans polityczny i społeczny” .
Kan Takahama współpracuje z Emmanuelle Maisonneuve i Julią Pavlowitch-Beck dla Le Goût d'Emma , wydanego w 2018 roku, komiksu opowiadającego historię pierwszego inspektora przewodnika Michelin .
Następny rok ukazuje się we francuskim La Lanterne de Nyx , który traktuje o „japońskiej sierocie obdarzonej jasnowidzeniem, w Paryżu w 1878 roku” . Jednocześnie artystka prowadzi kurs tworzenia postaci w International School of Manga and Animation (EIMA).
W 2020 roku, ona zapewnia adaptację powieści L'Amant przez Marguerite Duras .
Według Kan Takahama: „cechy moich postaci są dość proste, z twarzą, która nigdy nie jest przeładowana, ani z nieproporcjonalnymi oczami, bez nadmiernie nastroszonych włosów… Ta prostota częściowo wynika z faktu, że pracuję sam” . Wpływy te pochodzą głównie z rysunku akademickiego, który pracował podczas studiów, w szczególności w odniesieniu do traktowania krajobrazów i martwych natur . Pomysł zrobienia komiksów przyszedłby do niego na rowerze:
„Całkiem naturalnie, kiedy jeździłem z walkmanem na uszach, przychodziły mi do głowy historie. Sceneria zmieniała się, gdy szedłem, i mijałem ludzi, jakbym był kamerą na wózku . Więc dobrze się bawiłem wyobrażając sobie, o czym dyskutują mijani ludzie, a ponieważ nie mogłem tego wszystkiego uchwycić aparatem, narysowałem to. Dla Binari Sun to pierwszy raz, kiedy umieściłem to wszystko w pudełkach, zanim w dowolny sposób narysowałem swoje małe historie, obraz tutaj, inny tam… Więc stała się de force. Manga, nawet jeśli nie była w cały mój pomysł na początku! "
Kan Takahama mówi, że jest pod wpływem Milana Kundery i autorów czarnych powieści, takich jak Charles Bukowski , Raymond Chandler , Gabriel García Márquez , Fūtarō Yamada , a nawet Kenzaburō Ōe . Jego ulubioną mangą jest Elegie in Red (赤色 エ レ ジ ー, Akairo / Sekishoku erejī ) Seiichi Hayashi (林 静 一, Hayashi Seiichi ) , Pierwotnie wydany w Garo w 1970 roku.
Opowiadając swoje historie, wykorzystuje większość swojego osobistego doświadczenia. Ponadto, uważa się, że zmienne i często melancholijne nastroje jego postaci wynikają częściowo z jego własnego zespołu deficytu uwagi i sezonowego zaburzenia afektywnego .