Kamo no Chōmei

Kamo no Chōmei Obraz w Infobox. Kamo no Chōmei, widziany przez Kikuchi Yōsai Biografia
Narodziny 1155
Heian-kyō
Śmierć 1216
Toyama lub Heian-kyō
Imię w języku ojczystym 鴨 長 明
Zajęcia Poeta , pisarz , muzyk
Inne informacje
Religia buddyzm

Kamo no Chōmei (鴨長明, 1155 - 1216 ) to japoński pisarz, poeta ( waka ) i eseista . Nazywa się go również Kamo no Nagaakira.

Biografia

On jest synem księdza, główny officiant z buddyjskiej świątyni z Tadasu . Kiedy zmarł jego ojciec, tracąc nadzieję na następcę po nim, poświęcił się poezji i biwie . W 1201 r. Został powołany do Biura Poezji na dworze cesarskim. Ale pomimo wsparcia byłego cesarza Go-toby, który darzy go wielkim szacunkiem, nie udaje mu się zdobyć władzy swojego ojca. Rozczarowany, przeszedł na emeryturę do pustelni w wieku około 50 lat. Później zbudował sobie „10-stopową chatę” na południe od Kioto i mieszkał tam bardzo prosto aż do śmierci.

Pracuje

Wyciągi (notatki z chaty mnicha)

„Niektórzy upadali, uduszeni dymem, inni nagle zginęli, otoczeni płomieniami; jeszcze inni, którzy ledwo uniknęli niebezpieczeństwa, nie mogąc ocalić swojej własności i mebli, widzieli tam, na ich oczach, wszystkie swoje skarby obrócone w popiół. Kto mógłby oszacować te straty?
Tym razem pożar strawił szesnaście okazałych domów. Ponadto zniknęły niezliczone domy. Podobno spłonęła jedna trzecia miasta. Zginęło kilka tysięcy ludzi, mężczyzn i kobiet; nie sposób określić liczby ofiar wśród bydła.
Zasadniczo wszystkie ludzkie przedsięwzięcia są głupie i daremne; co myśleć o ludziach, którzy wydali fortunę i trudzili się, by budować swoje domy w środku miasta tak narażonego na niebezpieczeństwo? Czy to nie jest wyjątkowo żałosne? "

„Odkąd opuściłem świat i wybrałem ścieżkę wyrzeczenia, czuję się wolny od wszelkiej nienawiści i strachu. Życie oddaję losowi, nie chcę długo żyć ani szybko umierać. Asymiluję swoje życie w niekonsekwentnej chmurze, nie zawieszam tam nadziei, nie żałuję. Dla mnie największą przyjemnością jest to, co czuję na poduszce podczas spokojnej drzemki, a ambicją całego życia jest móc kontemplować piękny krajobraz w zależności od pór roku.
...
Istotą nauk Buddy dla ludzi jest to, że nie należy przywiązywać się do spraw tego świata. Nawet kochanie mojego domku staje się grzechem, a moje przywiązanie do mojej cichej samotności jest również przeszkodą w moim uwolnieniu. Jak mogę wykorzystać tak cenny czas, aby powiedzieć bezużyteczne satysfakcje? "

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne