| K-132 Irkuck | |
| Inne nazwy | К-132 „Иркутск” |
|---|---|
| Rodzaj |
Numer SSGN Projektu 949A „Anteï”, klasa Oscar - II |
| Historia | |
| Służył |
Flota Pacyfiku Flota radziecka Rosyjska marynarka wojenna |
| Stocznia | Stocznia Sevmash |
| Załoga | |
| Załoga | 130 żeglarzy |
| Charakterystyka techniczna | |
| Długość | 154 m |
| Mistrz | 18,2 m |
| Wersja robocza | 9,2 m |
| Przesunięcie | 14700 ton na powierzchni, 23860 ton pod wodą |
| Napęd | 2 reaktory jądrowe OК-650V o mocy 190 MW |
| Prędkość |
15 węzłów (28 km / h) na powierzchni, 33 węzły (61 km / h) podczas nurkowania |
| Głębokość | 420–500 m (maks.) |
| Funkcje wojskowe | |
| Uzbrojenie | Pociski balistyczne P-700 Granit 24 pociski ZM-45 2 wyrzutnie torpedowe 650 mm 4 wyrzutnie torpedowe 533 mm 24 torpedy |
| Kariera | |
| Port macierzysty | Baza marynarki wojennej Viluchinsk |
K-132 , a następnie K-132 Irkuck (w języku rosyjskim : К-132 "Иркутск" ) to jądrowy cruise missile submarine Project 949A "Antei" ( kod NATO : Oscar klasa - II ), należący do Floty Pacyfiku z radzieckiego Marynarka wojenna, a następnie rosyjska marynarka wojenna .
Statek został wpisany na listy floty radzieckiej 3 marca 1984 r . Jej stępkę położono 8 maja 1985 r. W stoczni Sevmash w Siewierodwińsku . K-132 Irkuck został zwodowany 29 grudnia 1987 roku . Zakończył próby morskie 30 grudnia 1988 roku . W 1989 roku wstąpił do Floty Północnej i został przydzielony do bazy morskiej Zapadnaïa Litsa .
21 lipca 1990 roku , w pobliżu Bear Island , K-132 zanurkował na głębokość 460 metrów. Od 30 sierpnia do 27 września tego samego roku przepływa z Oceanu Arktycznego do Oceanu Spokojnego przez północ, przechodząc pod lodem morskim. Opuścił Zaoziorsk, aby dołączyć do Vilioutchinsk . Wstąpił do Floty Pacyfiku na 29 października .
W 1992 roku wystrzelił dwa zanurzone pociski P-700 Granit , które były pierwszymi we Flocie Pacyfiku. 13 kwietnia 1993 r. Otrzymał sponsoring od miasta Irkuck , stolicy obwodu irkuckiego na Syberii , i został przemianowany na K-132 Irkuck . W dniu 23 maja 1996 roku , K-132 Irkuck i K-456 Vilioutchinsk rozpoczęła rakiet cruise na ten sam cel. W 1997 roku K-132 Irkuck został umieszczony w rezerwie i unieruchomiony w oczekiwaniu na naprawę.
Od listopada 2008 roku budynek jest remontowany w stoczni FEP Zvezda . W pierwszej kolejności planowane jest przeprowadzenie napraw i modernizacji wyposażenia okrętu podwodnego, zanim klient zdecyduje się ostatecznie na proste „przywrócenie zdolności technicznych” przy zmniejszeniu przydzielonych środków. W wywiadzie z 29 sierpnia 2008 roku dyrektor FEP Zvezda Andrei Rassomahina powie, że budżet ok. 6 mld rubli przeznaczony na remont był niewystarczający (cena nowego budynku to 40-50 mld rubli). oraz że ten brak zasobów był nieodłącznym elementem finansowania zamówień publicznych.
7 grudnia 2013 roku stocznie FEP Zvezda ogłosiły rozpoczęcie modernizacji K-132 Irkuck . Odnosząc się do przetargu, ilość pracy wyniosła 12 miliardów rubli. W przetargu przewidziano wymianę systemów rakietowych, systemów radiowych i sonarowych, sprzętu nawigacyjnego oraz szeregu urządzeń poprawiających życie i bezpieczeństwo na pokładzie. W wyniku tej modernizacji budynek miał mieć bardziej zaawansowaną funkcjonalność i większą siłę uderzenia.
Projekt modernizacji został przygotowany przez biuro projektowe Rubin w Sankt Petersburgu kilka lat wcześniej. W listopadzie Komisja Stoczni FEP Zvezda zatwierdziła projekt i podpisała umowę z biurem projektowym Rubin. Wymiany uzbrojenia, sprzętu nawigacyjnego i innych systemów pokładowych dokona 27 podwykonawców. Okręty podwodne projektu 949A „Anteï”, przeznaczone do walki z grupami lotniskowców i lotniskowcami, wyposażają swój kompleks pocisków balistycznych P-700 Granit . Te pociski manewrujące mogą osiągać prędkość 2,5 Macha i uderzać w cele na powierzchni na odległość 600 km . Na pokładzie K-132 Irkuck pociski Granit zostały zastąpione nowocześniejszymi pociskami P-800 Oniks . Zasięg pocisków Onyks jest o połowę mniejszy, ale są one lepiej chronione przed zakłóceniami i gorzej wykrywalne przez radar. Według emerytowanego kontradmirała Władimira Zacharowa, pociski Granit są przestarzałe. Ponadto pociski Onyks są znacznie mniejsze, dzięki czemu na pokładzie można zabrać więcej.