Justino Díaz

Justino Díaz Biografia
Narodziny 29 stycznia 1940
San Juan
Narodowość Portorykańczyk
Trening Konserwatorium Muzyczne Nowej Anglii
Zajęcia Piosenkarka , artysta liryczny
Inne informacje
Zasięg Bas-baryton ( in )
Gatunek artystyczny Muzyka portorykańska

Justino Díaz (urodzony dnia29 stycznia 1940w San Juan , Portoryko ) to amerykański baryton basowy pochodzenia portorykańskiego, cieszący się międzynarodową renomą.

Biografia

Studiował muzykę na Uniwersytecie w Puerto Rico, a następnie w Konserwatorium Nowej Anglii , gdzie jest wykładowcą Ralpha Errole'a i Fryderyka Jagla. Od 1961 roku śpiewał małe role w New England Opera i American Opera Society .

W 1963 roku zdobył pierwszą nagrodę w konkursie Metropolitan Opera Auditions of the Air , po czym zadebiutował w październiku rolą Monterone w Rigoletto . To początek długiej i błyskotliwej kariery w tym teatrze, która potrwa ponad trzydzieści lat. Tam stworzył rolę Antonius Antoniego i Kleopatry przez Samuela Barbera , podczas inauguracji nowego pokoju w Lincoln Center w 1966 nowojorskich krytyków nawet porównać go do Ezio Pinza .

W 1964 roku wystąpił na Festiwalu Casalsa w Puerto Rico , następnie na Festiwalu w Spoleto w 1965 roku i odniósł ogromny sukces na Festiwalu w Salzburgu w 1966 roku w roli Escamillo de Carmen u boku Grace Bumbry i pod dyrekcją Herberta von Karajan .

Triumfalnie zadebiutował w mediolańskiej La Scali w 1969 roku, jako Maometto w L'Assedio di Corinto , u boku Beverly Sills i Marilyn Horne (w 1975 roku powtórzy rolę w Metropolitan Opera), po czym zadebiutował w operze . Wiedeń w 1972 r., A następnie w Royal Opera House w Londynie w 1976 r. Pojawia się również w Paryżu , Monachium , Hamburgu , Barcelonie itp.

W Stanach Zjednoczonych, oprócz Metropolitan Opera, występuje regularnie w Lyric Opera w Chicago i San Francisco Opera . Śpiewa także w Mexico City i Rio de Janeiro .

Poza Escamillo i Maometto, Justino Diaz wyróżnił się szczególnie w rolach Iago i Scarpii , brał udział w wielu nagraniach, a także w niektórych filmach operowych, m.in. Carmen i Otello .

Źródła

Linki zewnętrzne