Sprawiedliwości dystrybucyjnej jest, według Arystotelesa , „pierwszego rodzaju szczególności sprawiedliwości, która jest wykonywana w dystrybucji bogactwa i zaszczytów lub innych korzyści, które mogą być dystrybuowane wśród członków wspólnoty politycznej. "
W przeciwieństwie do sprawiedliwości wymiennej , która ustanawia arytmetyczną równości (w starogreckiego ἴσον / Ison „równe”), sprawiedliwości dystrybucyjnej na podstawie proporcjonalnej równości - równość lub geometrycznym - (Grecja ἀνάλογον , / analog „proporcjonalny”). Rozdziela zgodnie z zasługami, biorąc pod uwagę nierówności między ludźmi. Jeśli A jest do B w proporcji 2 do 1, w sprawiedliwym podziale rzeczy C lub D podane A lub B będą w tej samej proporcji względem siebie. Nierównym ludziom nierówne udziały . Krystalizację tej koncepcji odnajdujemy w dobrze znanym sformułowaniu, jakim jest powiedzenie rzymskiego konsultanta prawnego Ulpien : suum cuique tribuere , „aby każdemu oddać to, co mu się należy”.
Miara zasług jest funkcją reżimów politycznych, a zatem wartości, do których są one przywiązane. Saint Thomas atrybuty cnotę do arystokracji , bogactwo do oligarchii , wolności do demokracji , bez wyczerpująca. Prawa, obowiązki, opłaty i świadczenia są rozdzielane zgodnie z kryteriami merytorycznymi. W starożytności każdemu z jego rangi, jego zasług, jego potrzeb i jego działań.
Dzisiaj sprawiedliwość dystrybucyjna powszechnie odnosi się do pojęcia sprawiedliwości społecznej, której celem jest zmniejszenie nierówności materialnych.