Narodziny |
25 listopada 1814 Heilbronn |
---|---|
Śmierć |
20 marca 1878(w wieku 63 lat) Heilbronn |
Narodowość | Wirtembergia |
Trening | Eberhard Karl University w Tybindze (do1838) |
Zajęcia | Fizyk , lekarz |
Rodzeństwo | Friedrich Mayer ( d ) |
Obszary | Fizyka , medycyna |
---|---|
Członkiem |
Bawarska Akademia Nauk Akademia Nauk w Turynie (1867) |
Nagrody |
Nagroda Ponceletu (1869) Medal Copleya (1871) |
Urodził się Julius Robert von Mayer25 listopada 1814w Heilbronn w królestwie Wirtembergii , zmarł dnia20 marca 1878jest lekarzem i fizykiem z Wirtembergii.
W 1845 r., Za Jamesem Prescottem Joule w 1842 r. I Nicolasem Léonardem Sadi Carnotem w 1831 r., Sformułował pierwszą zasadę termodynamiki . Jego praca przyniosła mu Medal Copleya w 1871 roku. W tym przypadku był jednym z pionierów w tej dziedzinie fizyki, a jego prace i badania doprowadziły później do stworzenia maszyn, takich jak turbiny wiatrowe.
Julius Robert-Mayer, najmłodszy syn farmaceuty z Heilbronn, pochodzi z mieszczańskiej rodziny spokrewnionej z humanistami Philippem Melanchthonem i Johannesem Reuchlinem .
Podczas gdy jego dwaj starsi bracia, Friedrich (1805–1872) i Gustav Mayer (1810–1852), podobnie jak ich ojciec, przyjęli zawód farmaceuty, Robert Mayer studiował medycynę w latach 1832–1837 na Uniwersytecie w Tybindze , co wykluczało ten zawód dla dwóch osób. lat (1837 i 1838) za uznanie za członka tajnego stowarzyszenia studenckiego i „pojawienie się na balu muzealnym w niewłaściwym stroju. „ Po odbyciu stażu w Paryżu (1839–1840) zaangażował się jako lekarz na kliper holenderski, Java , lecący do Batavii . Chociaż początkowo był obojętny na żywioły, pewne zjawiska naturalne (zwłaszcza fakt, że fale wzbudzone przez sztorm są gorętsze niż woda spokojnego morza) skłoniły go do medytacji nad kwestiami ciepła i sprawiły, że zastanawiał się w szczególności, „czy ciepło emitowane bezpośrednio (ciepło spalania) pochodzi wyłącznie ze spalania lub jeśli pochodzi z bezpośrednich i pośrednich źródeł ciepła. „ Po powrocie w lutym 1841 roku Mayer postanowił poświęcić się rozwiązaniu tego problemu.
Dlatego w 1841 r. Powrócił do Heilbronn, został zatrudniony jako chirurg rejonowy, a rok później poślubił Wilhelmine Closs (1816–99). W 1842 roku para przeniosła się do Kirchhöfle 13. Znalazł przyjaciela, profesora nauk matematyczno-fizycznych Carla Wilhelma Baura , którego poznał w Paryżu.
Mayer podejrzewał, że ludzkie ciało emituje mniej ciepła w czasie upałów, ponieważ podczas swojej praktyki lekarskiej odkrył, że krew żylna w tropikach przybrała niezwykły jasnoczerwony kolor, który przypisał mniejszemu zużyciu tlenu.
Do Annalen der Physik de Poggendorff skierował komunikat zatytułowany „O jakościowej i ilościowej ocenie ciepła”, w którym postuluje ogólną zasadę „zachowania siły cieplnej”. Ponieważ nadal zawierał kilka błędów, nie został natychmiast opublikowany. Nie zniechęcając się, Mayer odrzucił swój pomysł i skorzystał z koneksji profesora fizyki z Tybingi, Johanna-Gottlieba Nörrenberga, który nie ufał jego hipotezie, ale namawiał go do przedstawienia dowodów eksperymentalnych.
Kiedy woda rozprasza swoją prędkość w postaci wrzodów i wirów , nagrzewa się, co jest dowodem na to, że jej energia kinetyczna musi zostać zamieniona na energię cieplną . Jeśli Mayer tego nie pokazał, zmierzył mechaniczny równoważnik ciepła i opublikował wyniki swoich pomiarów w notatniku z maja 1842 r. Annalen der Chemie und Pharmacie autorstwa Justusa von Liebiga , pod tytułem „Uwagi o siłach przyrody nieożywionej. W swojej książeczce „Wspomnienia o ruchu organicznym w jego związkach z odżywianiem” (1845, tłum. Po francusku 1872) poprawił precyzję pomiarów, początkowo szacując mechaniczny odpowiednik 1 kcal na 365 000 metrów stawu, a następnie na 425 000 metrów. wodomierze (dokładna wartość to 427 000 metrów stawowych). Istnienie tego współczynnika równoważności oznacza, że pracę mechaniczną i ciepło można wyrazić za pomocą tych samych jednostek, że są one tylko różnymi formami tej samej wielkości fizycznej: energii . Idea ta stanowi „pierwszą zasadę termodynamiki” i zapowiada ogólniejszą zasadę: zasadę zachowania energii , sformułowaną przez Hermanna von Helmholtza w 1847 roku.
Mayer doskonale zdawał sobie sprawę z wagi swojego odkrycia, ale pogarda dla języka naukowego, skłonność do spekulacji i religijność trzymały go z dala od świata nauki. Współcześni fizycy potępili jej zasadę zachowania energii . Był nawet obiektem oburzających ataków fizyków Helmholtza i Jamesa Joule'a : uznano, że Mayer nie ma wystarczających kwalifikacji, aby dyskutować o kwestiach fizyki.
Po nagłej śmierci dwojga swoich dzieci w 1848 roku Mayer zapadł na demencję. Podczas próby samobójczej 18 maja 1850 r. Został internowany w Kennenburgu niedaleko Esslingen, a następnie w klinice psychiatrycznej na zamku Winnenden . Opuścił tę instytucję załamany psychicznie. Kiedy w 1852 roku zmarł jego brat Gustav, zajął się swoimi dwiema siostrzenicami. Na scenie publicznej pojawił się ponownie dopiero w 1860 roku, ale jego reputacja naukowa spadła. Otrzymał tylko spóźnione uznanie, a Mayerowi już się to nie podobało: jego wiara w naukę przygasła. Pozostał na domowych odosobnieniach, ostatnie lata poświęcił medycynie miejskiej i zmarł w 1878 roku w wieku 63 lat.
Deutsche Film AG dokonał film o jego życiu: Robert Mayer - Der Arzt aus Heilbronn , którego Pierwszy pokaz odbył się 28 października 1955.
Dom Historii w Heilbronn poświęcił rodzinie Mayer kilka wystaw, z których jedna przedstawiała model układu krążenia, który Robert Mayer zbudował w 1850 roku.