Język judeo-marokański to odmiana arabskiego, którą posługują się Żydzi mieszkający lub mieszkający w Maroku .
Powszechnie używany w społeczności żydowskiej dialekt judeo-marokański zawiera wpływy wielu języków, arabskiego, hiszpańskiego (ze względu na bliskość Hiszpanii), judeo-hiszpańskiego z Maroka (ze względu na napływ sefardyjskich uchodźców z Hiszpanii po wypędzeniu w 1492 roku). ), francuskim i hebrajskim. Ten dialekt ma wiele podobieństw do judeo-tunezyjskiego i pewne podobieństwa z dialektem Trypolisu, ale pozostaje niepodobny do dialektu judeo-irackiego (w) .
Ogromna większość z 265.000 marokańskich Żydów wyemigrowała do Izraela , Europy i Ameryki Północnej po 1948 roku . Chociaż do dnia dzisiejszego w Maroku mieszka 3000 Żydów, większość nowego pokolenia jako swój pierwszy język mówi po francusku zamiast arabskiego, a ich arabski jest bliższy arabskiemu marokańskiemu niż judeo-marokańskiemu. Szacuje się, że w Maroku żyje 8925 osób posługujących się językiem judeo-marokańskim, większość z nich w Meknes , Casablance i Fezie, a 250 000 w Izraelu. Większość z nich to starzy ludzie. Radio izraelskie oferuje program radiowy w języku judeo-marokańskim.
Aby uzyskać więcej informacji na temat transkrypcji języka judeo-marokańskiego na alfabet łaciński, zobacz artykuł Arabski alfabet na czacie
Podobnie jak marokański dialektalny arabski , judeo-marokański jest mocno przesiąknięty berberyjskim , hiszpańskim i francuskim . Ponadto zawiera wiele słów i wyrażeń z języka hebrajskiego i aramejskiego. Zasadniczo język mówiony, wykazuje znaczne różnice w wymowie, a nawet słownictwie, w zależności od regionu.
W porównaniu do arabskiego dialektu marokańskiego, oto kilka typowych zmian w wymowie judeo-marokańskiej w regionie Casablanki:
| zmiana | przykład |
|---|---|
| ch w s | chems (słońce), sems |
| j w z | wysięgnik (przynieś), zib |
| g do q | goul (żeby powiedzieć), qol |
| d w t | dħek (śmiech), tħek |
| ja w é | âti (daje), âté |
| lub w | goul (żeby powiedzieć), qol |
Do pisania, judeo-marokański był często transkrybowany za pomocą alfabetu hebrajskiego z dodaną interpunkcją, aby reprezentować rzadkie brakujące dźwięki. Odnaleziono szereg dokumentów (dokumenty religijne, umowy małżeńskie, umowy handlowe, faktury itp.) spisanych w języku judeo-arabskim i spisanych w języku hebrajskim.