Judaizm humanistyczny jest ruchem wewnątrz judaizmu , który szczególnie skupia się na kulturze żydowskiej i opowiada historie wiedzy do wiary w Boga jako podstawa tożsamości żydowskiej.
Jego rytuały i ceremonie nie zawierają żadnego rabina ani boskiego wezwania. Jego poglądy filozoficzne wywodzą się z humanizmu , a jego przekonania można opisać następującymi stwierdzeniami:
Sekularyzm i ateizm rozwija się u Żydów od XIX -tego wieku podczas Haskalą , zwany także żydowskie oświecenie, podczas którego wielu przywódców i intelektualistów odrzucenia praktyki religijne i przekonania są preferować wykorzystanie rozumu i metody naukowej. Wśród liderów pod koniec XIX th wieku i na początku XX th wieku, najbardziej obiecujących ruchu humanistycznego byli Aszer Ginsberg i Szymon Dubnow .
W obecnej formie judaizm humanistyczny został założony w 1963 roku przez rabina Sherwina Wine'a . Następnie, rabin należący do zreformowanego , częściowo świeckiego ruchu judaizmu , Wine opracował żydowską liturgię , której filozofia podkreśla żydowską kulturę, historię i tożsamość wpisaną w zasady etyczne humanizmu, bez rabinów i odniesień do Boga. Jego zbór rośnie w Temple Birmingham , obecnie znajdującym się w Farmington Hills w stanie Michigan . Szybko dołączyła do niego kongregacja reformowana w Illinois pod przewodnictwem rabina Daniela Friedmana, a następnie grupa z Westport w Connecticut .
W 1969 roku te kongregacje przegrupowały się pod nazwą Towarzystwo Judaizmu Humanistycznego . W 1986 roku powstała Międzynarodowa Federacja Świeckich Humanistycznych Żydów, zrzeszająca organizacje z trzynastu krajów. Zrzesza około 20 000 członków na całym świecie.
Zasady judaizmu humanistycznego są podobne do zasad judaizmu rekonstrukcjonistycznego , z naciskiem na tożsamość żydowską, która akceptuje różne wkłady naukowe i etykę humanistyczną. Jednak judaizm humanistyczny stanowi radykalne odejście od religii żydowskiej.
Mordechaj Kaplan na nowo definiuje Boga i inne tradycyjnie religijne terminy, aby uczynić je spójnymi z materialistycznym światopoglądem, i nadal używa tradycyjnego języka religijnego. Wine odrzuca to podejście, które uważa za mylące, ponieważ uczestnicy używają słów spoza ich klasycznej definicji.
Wine kończy następnie swoją filozoficzną pracę, tworząc całkowicie nieteistyczne rytuały i ceremonie. Stworzono usługi z okazji Szabatu , Rosz ha-Szana , Jom Kipur i innych żydowskich świąt i świąt, dając nową interpretację tych czasów, aby były zgodne z propagowaną filozofią humanistyczną.
Judaizm humanistyczny rozwinął się jako sposób na zachowanie tożsamości żydowskiej wśród niereligijnych, świeckich Żydów w Ameryce Północnej, w czasie, gdy inne formy organizacji traciły na znaczeniu, zwłaszcza żydowski nacjonalizm kulturowy, jidysz i formy syjonizmu .
W judaizmie humanistycznym tożsamość żydowska jest przede wszystkim problemem osobistej identyfikacji z kulturą .
Rabini humanistyczni, wspierani przez inne osobistości, formalizują małżeństwa między Żydami i nie-Żydami, a ruch judaizmu humanistycznego, w przeciwieństwie do innych organizacji żydowskich, nie zajmuje stanowiska ani działań, które byłyby sprzeczne z tymi małżeństwami z nie-Żydami. Ten pogląd na żydowską tożsamość jest krytykowany przez tych, którzy uważają, że asymilacja Żydów do nowych społeczeństw lub małżeństw poza religią wpłynie na ciągłość narodu żydowskiego.
Wino i inni prekursorzy judaizmu humanistycznego odpowiadają na to stwierdzenie, że otwartość na nie-Żydów jest konieczna, aby uniemożliwić ich rówieśnikom całkowite odrzucenie tożsamości żydowskiej. Dalej twierdzą, że ciągłość narodu żydowskiego nie może być zachowana przez instytucje, które odrzucają rosnącą liczbę świeckich Żydów lub zawierają związki małżeńskie z nie-Żydami.
Judaizm humanistyczny twierdzi, że jest egalitarny w odniesieniu do płci, statusu żydowskiego i orientacji seksualnej. Ci, którzy identyfikują się jako Żydzi i ci, którzy się nie identyfikują, a także geje, lesbijki, osoby biseksualne i transseksualne, mogą uczestniczyć we wszystkich rytuałach i uzyskać dostęp do wszystkich kluczowych stanowisk.