Joseph Smagorinsky
Joseph Smagorinsky
| Narodziny |
29 stycznia 1924 Nowy Jork ( Stany Zjednoczone ) |
|---|---|
| Śmierć |
21 września 2005 Hillsborough Township (en) ( New Jersey ) ( Stany Zjednoczone ) |
| Narodowość | amerykański |
| Obszary | Mechanika płynów |
| Instytucje |
National Oceanic and Atmospheric Administration Princeton University |
| Dyplom | Uniwersytet w Nowym Jorku |
Joseph Smagorinsky (29 stycznia 1924 - 21 września 2005) to amerykański fizyk, który wyróżnił się w dziedzinie turbulencji , dynamicznej meteorologii i klimatologii . Jest pierwszym dyrektorem laboratorium Geophysical Fluid Dynamics w National Oceanic and Atmospheric Administration .
Biografia
Joseph Smagorinsky jest synem Nathana Smagorinsky'ego i Diny Azaroff. Pochodzą z Homla , z obecnej Republiki Białorusi, a następnie z Imperium Rosyjskiego , które opuścili w obliczu groźby pogromów . W Homlu urodzili się trzej synowie: Jakub (zmarł w młodym wieku), Samuel (urodzony w 1903) i David (urodzony w 1907). W 1913 roku Smagorinscy przybyli na Ellis Island i osiedlili się na Lower East Side na Manhattanie .
Joseph Smagorinsky uzyskał tytuł Bachelor of Science i doktorat na Uniwersytecie Nowojorskim w 1953 roku.
Pracuje dla Institute for Advanced Study w Princeton na zaproszenie Charneya , a także dla Weather Office w Waszyngtonie, gdzie rozszerza modele pogodowe na zmienne takie jak wiatr, zachmurzenie, opady atmosferyczne, ciśnienie atmosferyczne. Ziemia.
Wraz z pojawieniem się komputerów w latach pięćdziesiątych Smagorinsky był jednym z pionierów numerycznego prognozowania pogody w okresie jednego lub dwóch dni. Od 1955 do 1983 był dyrektorem założycielem General Circulation Research Section w National Oceanic and Atmospheric Administration (w 1959 General Circulation Research Laboratory, od 1963 Geophysical Fluid Dynamics Laboratory, GFDL) na kampusie Princeton University od 1968.
Był profesorem geologii i geofizyki na Uniwersytecie Princeton.
Wraz z Syukuro Manabe i Kirkiem Brianem Smagorinsky opracował pierwsze modele opisujące globalne ocieplenie. Wraz z Normanem A. Phillipsem ulepszył modele prognozowania pogody. Wraz ze Światową Organizacją Meteorologiczną wprowadził dane satelitarne do prognozowania pogody.
Jest początkiem leczenia turbulencji metodą symulacji na dużą skalę (w języku angielskim symulacja dużych wirów , LES ).
Nagrody
- Nagroda im . Clarence'a Leroy Meisingera Amerykańskiego Towarzystwa Meteorologicznego , 1967.
- Medal Carl-Gustaf Rossby z Amerykańskie Towarzystwo Meteorologiczne , 1972.
- Nagroda Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej ( Światowej Organizacji Meteorologicznej od 1951 r.), 1974 r.
- Kupuje złoty medal Ballot od Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuki i Nauki , 1974.
- Nagroda Abbe w Cleveland , 1980.
- Złoty medal Pamięci Symons (w) z Królewskiego Towarzystwa Meteorologicznego 1980.
- Nagroda Międzynarodowej Organizacji Meteorologicznej ( Światowa Organizacja Meteorologiczna od 1951 r.), 1988.
- Medal Benjamina Franklina z Instytutu Franklina w dziedzinie geofizyki, uzyskany wraz z Normanem A. Phillipsem w 2003 r.
- Złoty medal Departamentu Handlu Stanów Zjednoczonych .
- Towarzysz Amerykańskiej Akademii Umiejętności i Nauk .
- Członek komitetu ds. Zanieczyszczeń przy Prezydenckim Naukowym Komitecie Doradczym (en) .
- Członek Komitetu ds. Nauk o Atmosferze przy Narodowej Radzie ds. Badań w Stanach Zjednoczonych .
Bibliografia
- ( fr ) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „ Joseph Smagorinsky ” ( zobacz listę autorów ) .
Linki zewnętrzne
- (en) „ Krajowa administracja oceaniczna i atmosferyczna: Joseph Smagorinsky: Wizjoner w numerycznych prognozach pogody i modelowaniu klimatu ”
- (en) „ American Institute of Physics: Oral History Interviews: Joseph Smagorinsky ”
- (en) „ Biuletyn WMO: Wywiad z Profesorem J. Smagorinskim ” [ archiwum z12 grudnia 2012]