Joseph Brevard Kershaw | ||
![]() | ||
Narodziny |
5 stycznia 1822 Hrabstwo Franklin, Wirginia |
|
---|---|---|
Śmierć |
13 kwietnia 1894 |
|
Pochodzenie | amerykański | |
Wierność | Stany Konfederacji | |
Stopień |
![]() |
|
Lata służby | 1861 - 1865 | |
Konflikty | Wojna domowa | |
Joseph Brevard Kershaw (5 stycznia 1822 - 13 kwietnia 1894) Jest prawnikiem, sędzią i Skonfederowanych ogólne o wojnie domowej .
Kershaw urodził się w Camden w Południowej Karolinie i powołany do palestry w 1843 roku; był członkiem Senatu Karoliny Południowej od 1852 do 1856 roku. Kershaw brał udział w walkach podczas wojny meksykańsko-amerykańskiej , ale poważnie zachorował i pozwolono mu wrócić do domu.
Na początku wojny domowej Kershaw dowodził 2.Pułkiem Piechoty Ochotniczej Karoliny Południowej i brał udział w pierwszej bitwie o Bull Run . Druga Południowa Karolina była obecna na Morris Island podczas incydentu w Fort Sumter . Został mianowany generałem brygady dnia13 lutego 1862I dowodził brygadą w Armii Północnej Wirginii do Roberta E. Lee podczas kampanii półwyspu na końcu którego nadal z Lee i bierze udział w północnej kampanii Virginia i Maryland kampanii . Pod koniec bitwy pod Fredericksburgiem , po jego śmierci, zastąpił generała brygady TRR Cobba (in) i odpiera ostatnie dwa ataki federalne na Marye's Heights.
W następnym roku brał udział w bitwie pod Gettysburgiem, a następnie został przeniesiony wraz z korpusem generała porucznika Jamesa Longstreeta na zachód , gdzie brał udział w szarży, która zniszczyła federalną prawicę pod Chickamauga . Po uwolnieniu McLawsa po bitwie pod Knoxville , Kershaw otrzymał dowództwo nad dywizją. Kiedy Longstreet wrócił do Wirginii, dowodził dywizją w Battles of the Wilderness , Spotsylvania Court House i Cold Harbor , a także brał udział w kampanii Shenandoah w 1864 roku przeciwko generałowi dywizji Philipowi Sheridanowi . Po ewakuacji Richmond , jego żołnierze wchodzili w skład korpusu generała porucznika Richarda S. Ewella, który został schwytany podczas bitwy nad Sayler's Creek na6 kwietnia 1865.
Pod koniec wojny wrócił do Karoliny Południowej, gdzie w 1865 r. Został wybrany na prezydenta senatu stanu. Był sędzią Sądu Okręgowego w latach 1877–1893. W 1894 r. Został mianowany Poczmistrzem , które pełnił aż do śmierci w tym samym roku. Zmarł w Camden i został tam pochowany na cmentarzu kwakrów.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.