Josep Moragues
Josep Moragues
| Narodziny |
1669 Sant Hilari Sacalm |
|---|---|
| Śmierć |
27 maja 1715 Barcelona |
| Czynność | Wojskowy |
| Stopień wojskowy | Generał |
|---|
Josep Moragues i Mas , urodzony w 1669 r. W Sant Hilari Sacalm i zmarł w 1715 r. W Barcelonie , austrofilski kataloński generał, który walczył u boku Karola Habsburga podczas wojny o sukcesję hiszpańską . Często uważany za obrońcę i męczennika Katalonii , jego walka z francuską armią Philippe d'Anjou, przyszłego Filipa V z Hiszpanii , jest podobna do walki Williama Wallace'a, a nawet Joanny d'Arc.
Biografia
Dzieciństwo i szkolenie
Josep Moragues urodził się na farmie Moragues w miejscowości Sant Hilari Sacalm (Katalonia). Jako właściciel chłopski pracował do 1694 r., Kiedy to wojska francuskie najechały Sant Hilari de Sacalm. Moragues zabija francuskiego wartownika, a później Katalończycy odzyskują kontrolę nad miastem. To był początek jego kariery wojskowej. W następnym roku dołączył do kompanii Vigatans, która broniła kilku miast, takich jak Navata, Olot, Besalú i Castellfollit de la Roca przed atakami armii francuskiej.
Życie rodzinne
Urodzony w chłopskiej rodzinie z Sant Hilari Sacalm, jest trzecim dzieckiem Isidre Moragues i Mas oraz Marii de Sobrevia. Miał szesnaście lat, gdy zmarł jego ojciec, w wyniku czego odziedziczył rodzinne gospodarstwo i kawałek ziemi. W 1693 roku jego pierwszym małżeństwem była Cecilia Regàs z miasta Arbúcies. W 1707 roku Cecilia zmarła, a trzy lata później poślubiła Magdalenę de Giralt z miasta Sort. W tym czasie przeniósł się do Sort i tam zobaczył narodziny syna.
Wojna o sukcesję hiszpańską
Wojna o sukcesję hiszpańską budzi w Josepie Moragues dwa uczucia. Po pierwsze, częste najazdy armii Burbonów wywoływały w nim nastrój antyfrancuski, zwłaszcza wobec Philippe d'Anjou . Potem zobaczył początek przyjaźni z księciem Jordi z Darmstadt. Z powodu tych dwóch okoliczności Moragues i reszta Vigatans udzieliła wsparcia Karolowi Habsburgowi podczas wojny.
Dlatego Vigatans podpisują pakt Genui, zgodnie z którym Katalończycy przyprowadzą sześć tysięcy żołnierzy do sprzymierzonej armii angielskiej podczas lądowania tej armii w porcie w Barcelonie w 1705 r. Na początku 1707 r. I po kilku zwycięstwach, zostaje mianowany gubernatorem Castellciutat, twierdzy miasta Seu d'Urgell. Arcyksiążę Karol stworzył Guàrdies Catalanes, elitarne ciało katalońskiej armii, do której należał Moragues, zanim został mianowany generałem, najwyższym rangą katalońskich bojowników.
Dopiero podczas bitwy pod Almansą wojna zakończyła się na korzyść filipistów. Ponadto w 1711 roku Karol Habsburg został cesarzem Austrii, więc Anglicy chcieli porzucić konflikt w obawie przed wielką potęgą, którą miał już w Europie.
Koniec wojny
Na mocy traktatu utrechckiego (1713), sojusz angielski, holenderski i austriacki przeciwko Francji i Filipowi V Hiszpanii został rozwiązany w zamian za koncesje terytorialne. Izba Gmin debatuje nad słynnym „przypadkiem Katalończyków”, ponieważ oba kraje podpisały zobowiązanie do lojalności. Mimo podpisanych porozumień Anglia postanawia nie brać pod uwagę terytoriów Katalonii i jej armia opuszcza Katalonię. W obliczu rzadkich alternatyw dostępnych dla Katalonii, aby zachować swoje poprzednie prawa do wojny, jej przywódcy zdecydowali się podążać za oporem przeciwko armii francusko-hiszpańskiej z, zdaniem Voltaire'a, „z bezkompromisową odwagą i dumą”.
Jako generał i gubernator miasta, Moragues dostarcza Castellciutat Burbonom na początku 1713 roku i wycofuje się do miasta Sort. Tam dołącza do korpusu ochotników, z którymi bezskutecznie próbuje podbić Castellciutat. Vigata uwalnia swoją żonę od filipistów w Balaguer i nadal walczy w środkowej Katalonii.
W Lipiec 1713siły Burbonów złożone z 40 000 ludzi oblegają Barcelonę . Około 5500 Katalończyków, w tym Moragues, broniło go przez trzynaście miesięcy. Plik11 września 1714, miasto poddaje się francuskiej armii Jamesa de Berwicka .
Represje i koniec życia
Po upadku Barcelony wszystkie katalońskie instytucje i prawa zostały utracone na mocy prawa do podboju. Umowy o kapitulacji również nie są przestrzegane i jest to początek ostrych represji na szczeblu politycznym, kulturalnym i gospodarczym po dekretach Nueva Planta .
Pod koniec wojny Josep Moragues przeszedł na emeryturę, aby Sortować wraz z rodziną. Na wniosek marszałka w Barcelonie odebrano mu paszport i umieszczono go pod obserwacją. WMarzec 1715, próbuje uciec na Minorkę, angielską kolonię, w łodzi, ale kapitan rozpoznaje go i odprowadza z powrotem do portu. Ukrywa się na górze [Montjuich] wraz z innymi towarzyszami, czekając na drugą okazję ucieczki, ale zostaje zadenuncjowany i wzięty do niewoli22 marca 1715.
Odrzuca „wspaniałomyślne” przebaczenie króla Hiszpanii Filipa V i jest torturowany i stracony 27 maja 1715. Wcześniej odebrano mu odznaczenia wojskowe, a raz zdarty i ubrany w tunikę pokutną został przeciągnięty przez konia ulicami Barcelony. Następnie zostaje ubity, zarżnięty, a jego głowę umieszcza się w klatce zawieszonej na drzwiach w murze Barcelony. Wybór Portal del Mar na miejsce głowy Josepa Moraguesa wskazuje miejsce, w którym próbował uciec i chce ostrzec potencjalnych zainteresowanych o losie, jaki czeka tych, którzy chcą się podnieść.
Wdowa po nim, Magdalena Giralt, zostaje wygnana, jej majątek zostaje zarekwirowany, a następnie zostaje uwięziona. Dopiero po 12 latach i kilku oficjalnych prośbach głowa męża zostanie odpięta.
Po jego śmierci
Josep Moragues stał się symbolem katalońskiej sprawy w wojnie o sukcesję hiszpańską. Każdy11 września, podczas święta narodowego Katalonii, miasta Sant Hilari Sacalm, Sort i Barcelona składają mu hołd.