Znany jako | Paredes |
---|---|
Narodziny |
6 lutego 1833 Polanco , Królestwo Hiszpanii w Kantabrii |
Śmierć |
1 st marzec 1.906 Santander , Królestwo Hiszpanii w Kantabrii |
Podstawowa działalność | Pisarz |
Język pisania | hiszpański |
---|---|
Ruch | Realizm |
Gatunki | Powieść |
José María de Pereda , urodzony dnia6 lutego 1833w Polanco , Kantabria , a zmarł1 st marzec 1.906w Santander , jest hiszpańskim pisarzem .
Wykształcony w Instytucie Cántabro de Santander , przeniósł się do Madrytu w 1852 roku, aby tam studiować, ostatecznie dążąc do integracji tam korpusu artylerii. Po trzech latach wrócił do rodzinnego regionu i od 1858 r. Rozpoczął karierę literacką w lokalnej gazecie La Abeja montañesa . Pisał też do tygodnika El Tío Cayetín . W 1864 roku wydał Escenas montañesas („Sceny kantabryjskie ”).
Pereda sprzeciwia się rewolucji 1868 roku w El Tío Cayetín , pisząc dziennik prawie samodzielnie.
W 1871 roku José Pereda został wybrany jako karlisty zastępcy dla Cabuérniga . W tym samym roku opublikował drugą serię scen górskich zatytułowaną Tipos y paisajes . W 1876 roku opublikował świątynię Bocetos al , składającą się z trzech baśni, w których autor opisuje swoje polityczne rozczarowanie.
W 1877 opublikował Tipos trashumantes i El Buey suelto . W tej ostatniej pracy próbuje odpowiedzieć na tezę Balzaca w Les Petites misères de la vie Congougale . Coraz bardziej pesymistycznie nastawiony do politycznej przyszłości swojego kraju, Pereda wyśmiewa rewolucję w Don Gonzalo González de la Gonzalera (1879).
W 1883 roku opublikował Pedro Sánchez , w którym przedstawił rozczarowanie klasy politycznej w stolicy. Dwa lata później opublikował swoje arcydzieło Sotileza , opis życia morskiego.
W 1896 roku w Królewskiej Akademii Hiszpańskiej wzniesiono posąg .