John Maclean (triathlon)

John Maclean
Przykładowe zdjęcie artykułu John Maclean (triathlon)
Kontekst ogólny
Sport Triathlon
Biografia
Narodowość australijski
Narodziny 27 maja 1966
Miejsce urodzenia Caringbah ( Australia )

John Alexander Maclean urodził się dnia27 maja 1966w Caringbah , Australia , australijski niepełnosprawny sportowiec i triathlonista. Był pierwszym spadochroniarzem, który wziął udział i ukończył zawody Ironman w Kona ( Hawaje ) w 1995 roku. Przepłynął także kanał La Manche w 1998 roku. Był członkiem australijskiej paraolimpijskiej drużyny lekkoatletycznej podczas Igrzysk Olimpijskich. Igrzyska Paraolimpijskie 2000 w Sydney . Wybrany w 2008 roku na Igrzyskach Paraolimpijskich w Pekinie w wioślarstwie , zdobył srebrny medal. Jest założycielem Fundacji Johna Macleana, która koncentruje swoją pomoc na poruszających się na wózkach młodych ludziach poniżej 18 roku życia. Prowadzi również wykłady motywacyjne dla różnych organizacji prywatnych.

Biografia

Młodość

John Maclean urodził się i wychował na przedmieściach Sydney w Australii, w dzielnicy Caringbah. Jest najmłodszym z trójki rodzeństwa. Jego rodzice, pochodzący ze Szkocji, wyemigrowali do Australii w 1966 r. Jego matka cierpiąca na schizofrenię została umieszczona w pieczy zastępczej. W młodości grał w rugby, należał do rezerwy drużyny Panthers Penrith , brał także udział w kilku triathlonach .

Plik 27 czerwca 1988podczas treningu rowerowego do triathlonu Népéan został gwałtownie uderzony w plecy dużym ciężarem. Niezwykle poważne obrażenia ciała, złamanie kręgosłupa, przebite płuco, złamane ręce i żebra sprawiły, że stał się całkowicie sparaliżowany .

Kariera sportowa

W 1994 roku John Maclean wziął udział i ukończył zawody Nepean Triathlon , do których trenował przed wypadkiem i został pierwszym triathlonistą paraplegicznym w Australii. Zainspirowany obrazami Jona Francka w telewizji, uczestnika Mistrzostw Świata Ironman na wózku inwalidzkim , brał udział w tych zawodach w 1995 i 1996 roku, ale nie udało mu się przekroczyć barier czasowych części kolarskiej. W 1996 roku stworzył także australijską narodową drużynę koszykówki na wózkach inwalidzkich na Igrzyska Paraolimpijskie w 1996 roku, ale przeszedł na emeryturę, aby skoncentrować się i przygotować do swojego trzeciego występu w Ironmanie. W 1997 roku za swoją trzecią próbę został pierwszym paraplegikiem, który przekroczył linię mety Mistrzostw Świata Ironman, dokonał tego w czasie przyznanym sprawnym zawodnikom w czasie 12  h  21  min  30  s .

Plik 30 sierpnia 1998, Przepływa przez kanał pływać z czasem 12  h  55 . Kanał Basen Stowarzyszenie początkowo odmówił uznania jego osiągnięć, ale powołała komisję przetargową „dla specjalnych pływaków” , które następnie uznane jakość wykonania. Wokół tego wyczynu sportowego powstaje film dokumentalny Contre vents et marées .

Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2000 był członkiem australijskiej drużyny na igrzyska paraolimpijskie i startował na 4 x 400 m, dotarł do półfinału na 1500 m, został zdyskwalifikowany w półfinale na 5000 m tor po wypadku zajmuje dziewiąte miejsce na dystansie 10.000 metrów i zamyka rozgrywki zajmując dwunaste miejsce w maratonie w swojej kategorii HCP.

John Maclean brał udział w wielu różnych imprezach sportowych, w 2001 roku dołączył do załogi wyścigu nawigacyjnego Sydney-Hobart. W 2006 roku brał udział w Ultraman Triathlon na Hawajach . Od 2007 roku brał udział w zawodach wioślarskich i zdobył mistrzostwo w kategorii „samotny” . We współpracy z mistrzynią kobiet Kathryn Ross w tym samym roku zdobyli srebrny medal na mistrzostwach świata w Monachium . W 2008 roku brał udział w Igrzyskach Paraolimpijskich w Pekinie w kategorii TA2x. Po tych meczach ogłosił rezygnację ze sportu, ale powrócił z Kathryn Ross w 2011 roku na mistrzostwa świata w Słowenii i zdobył brązowy medal, a także dwa złote medale na Międzynarodowych Regatach Adaptacyjnych we Włoszech . Nie zakwalifikował się do Igrzysk Paraolimpijskich w Londynie w 2012 roku, pokonanych przez Gavina Bellisa  w ogólnokrajowych próbach we Włoszech na początku 2012 roku.

W 2013 roku brał udział w inauguracyjnej edycji krajowych mistrzostw w paratriathlonie w sprincie długodystansowym (S) i zajął drugie miejsce w kategorii TR1 za mistrzem świata w tej kategorii.

Plik 26 października 2014John Maclean kończy Nepean Triathlon bez wózka inwalidzkiego, używając ortezy z włókna węglowego i kijków do nordic walking jako części biegowej. Osiąga ten występ po odzyskaniu sprawności nóg dzięki nowemu procesowi terapeutycznemu, terapii Ware K Tremor . Planuje kontynuować udział w zawodach bez wózka inwalidzkiego.

Życie prywatne i zawodowe

John Maclean mieszka w Penrith ze swoją drugą żoną i synem. W 1998 roku stworzył „John Maclean Foundation” dedykowaną niepełnosprawnym młodym ludziom poniżej 18 roku życia, zwłaszcza na wózkach inwalidzkich. Prowadzi również wykłady motywacyjne w firmach przemysłowych, takich jak Pfizer Laboratories , lub w branży IT, na przykład w serwisie aukcyjnym eBay . Pisał o swoim życiu we współpracy z Paulem Connolly w 2005 roku i Lynne Cossar w 2009 roku.

Uznanie

W 2000 roku John Maclean otrzymał Medal Orderu Australii „za służbę sportową jako triathlonista i pływak, a także za promocję sportu osób niepełnosprawnych i zachęcanie młodych sportowców. Na wózku inwalidzkim” . W tym samym roku , otrzymał Australian Sports Medal .

Był niosącym pochodnie olimpijskie i paraolimpijskie na igrzyskach w Sydney w 2000 r. W 2002 r. Został pierwszym obywatelem spoza Ameryki i pierwszym paraplegikiem wprowadzonym do Ironman Hall of Fame of the World Triathlon Corporation . W 2008 roku pojawił się w reklamie marki produktów energetycznych „Gatorade” wraz z Mohamedem Ali , Michaelem Jordanem , Tigerem Woodsem , Usainem Boltem i Nadią Comăneci . Reklama, która po raz pierwszy została zaprezentowana w Stanach Zjednoczonych z okazji Super Bowl roku.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Większość poprzednich zawodów triathlonowych na krótkich dystansach w Australii

Bibliografia

  1. (w) „  Profil sportowca  ” [ archiwum5 grudnia 2000] , Australian Paralympic Committee (ostatnia wizyta 3 stycznia 2016 ) .
  2. (en) Chris Wilson, „  Wszystko, co chciałem usłyszeć, to przepraszam - Maclean mówi o długiej drodze do szczęścia  ” , The Daily Telegraph (Australia) ,26 lipca 2009, s.  100.
  3. Maclean i Cossar 2009 , s.  Rozdział 4.
  4. (w) Ben Quinn, „  Bez odwagi, bez chwały  ” , The Newcastle Herald ,29 października 2005, s.  6.
  5. (w) Doug Conway, „  Swim - Aussie to dotrzeć do Hawany, pływając z Anglii do Francji  ” , Australian Associated Press ,4 czerwca 1998.
  6. (w) Eric Vician, „  MacLean ma misję inspirowania  ” , St. Petersburg Times ,25 kwietnia 1997, s.  1 C..
  7. (en) Amanda Lulham, „  John Maclean nie był w stanie chodzić od 25 lat - ale bierze udział w Nepean triathlon  ” , na http://www.dailytelegraph.com.au ,23 października 2014(dostęp 28 listopada 2014 ) .
  8. (w) Narelle Hooper, „  Ostateczny triathlon  ” , BRW (magazyn) ,21 października 1996, s.  158.
  9. (w) Carlos Moleda i David Bailey's, „  When The Mind Says Yes  ” na ironman.com ,2003(dostęp 14 lipca 2017 ) .
  10. Macleen 2009 , s.  rozdz.11.
  11. (w) „  The Finishing Line  ” na http://www.abc.net.au ,8 września 2008(dostęp 5 stycznia 2016 r. ) za pośrednictwem Archive.is.
  12. Macleen 2009 , s.  rozdz.8.
  13. (w) „  Superfish Susie przejmuje olśniewający skład finalistów  ” , The Daily Telegraph (Australia) ,5 marca 1998, s.  91.
  14. (w) Louise Robson, „  Swim - Maclean gotowy do pływania na kanale La Manche  ” , Australian Associated Press ,14 sierpnia 1998.
  15. (w) „  Against Wind and Tide  ” na http://www.screenaustralia.gov.au (dostęp 27 sierpnia 2012 ) .
  16. (in) "  Wyniki 1500m T54  " ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • Co robić? ) , Na http://www.paralympic.org (dostęp 26 sierpnia 2012 ) .
  17. (w) „  Marathon T54 results  ” ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • What to robić? ) , Na http://www.paralympic.org (dostęp 27 lutego 2012 ) .
  18. Selina Steele i Nikki Tugwell, „  Maratończyk chory na siedzenie  ”, The Daily Telegraph (Australia) ,30 października 2000, s.  35.
  19. (w) „  Achievements  ” na http://www.johnmaclean.com (dostęp 26 sierpnia 2012 ) .
  20. (w) „  Srebro za wspólne wiosłowanie  ” na http://www.abc.net.au ,11 września 2008(dostęp 26 sierpnia 2012 ) .
  21. (w) „  John Maclean  ” na http://www.paralympic.org.au (dostęp 27 sierpnia 2012 ) .
  22. (w) Kate Butler, „  Fresh twist for Ross Paralympic Games have selected partner  ” , The Warrnambool Standard ,8 maja 2012(dostęp 28 sierpnia 2012 ) .
  23. (w) Amanda Lulham, „  Wózek inwalidzki Johna Macleana opuszcza po ukończeniu pierwszego triathlonu, to jego dwie stopy  ” na http://www.dailytelegraph.com ,26 października 2014(dostęp 28 listopada 2014 ) .
  24. (w) „  Biography  ” on http://www.johnmaclean.com.au (dostęp 2 stycznia 2015 ) .
  25. (w) „  Conference  ” na http://www.johnmaclean.com.au (dostęp 2 stycznia 2015 ) .
  26. (w) „  Maclean, John Alexander OAM  ” (dostęp 25 sierpnia 2012 ) .
  27. (w) „  Maclean, John: Australian Sports Medal: It's an Honor  ” na http://www.itsanhonour.gov.au/ (dostęp 26 sierpnia 2012 ) .
  28. (w) Ali Gripper, „  Kierowca na wózku inwalidzkim rzuca urok i ożywia go  ” , The Sydney Morning Herald ,14 października 2000, s.  11.
  29. (w) „  Triumf Johna John opowiada o triumfie  ” , Penrith Press ,28 października 2005, s.  1
  30. (w) Amanda Lulham, „  Mama jest kluczem do memento Chrisa  ” , The Daily Telegraph ,18 października 2002, s.  129.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne