John Field

John Field około 1820 roku. Biografia

Narodziny	26 lipca 1782 r Dublin lub Dublino ( d )
Śmierć	11 stycznia 1837 r. lub 23 stycznia 1837 Moskwa
Pogrzeb	Cmentarz prezentacyjny
Narodowości	irlandzki rosyjski
Zajęcia	Pianista , kompozytor , muzyk , pedagog , poeta
Dziecko	Leon Leonow ( d )

Inne informacje

Instrument	Fortepian
Mistrzowie	Muzio Clementi , Tommaso Giordani , Johann Georg Albrechtsberger
Gatunki artystyczne	Muzyka klasyczna , nocna

John Field to irlandzki pianista i kompozytor , urodzony w26 lipca 1782 rw Dublinie i zmarł dnia23 stycznia 1837w Moskwie .

Biografia

W szczególności z Johannem Baptist Cramerem pobierał lekcje gry na fortepianie u Muzio Clementiego . Przedwcześnie rozwinięty pianista , John Field, zadebiutował jako przedstawiciel firmy Clementi & Co, znanego producenta fortepianów w Dublinie. Czas pracy wykorzystuje na naukę gry na swoim instrumencie pod kierunkiem swojego pracodawcy, bardzo dobrego pianisty-amatora. Towarzyszy swojemu szefowi podczas kilku podróży sprzedażowych po Europie. Dopiero w 1803 roku, po wizycie w Moskwie, zdecydował się osiedlić w Rosji . Tam zrobił błyskotliwą karierę jako wirtuoz i nauczyciel gry na fortepianie. Zmarł po powrocie z wycieczki po Neapolu , wycieńczony chorobą. Został pochowany na cmentarzu prezentacyjnym w Moskwie.

Jeśli chodzi o styl muzyczny, John Field utorował drogę Chopinowi . Jest jednym z pierwszych kompozytorów wykorzystujących formę nokturnów (1812).

Grafika

John Field pozostawia 70 prac, w tym:

Koncerty fortepianowe

Koncert fortepianowy nr 1 H. 27 (1799)
Koncert fortepianowy nr 2 H. 31 (1811)
Koncert fortepianowy nr 3 H. 32 (1811)
Koncert fortepianowy nr 4 , H. 28 (1814, poprawione 1819)
Koncert fortepianowy nr 5 , H. 39 (1817), L'Incendie par l'Orage
Koncert fortepianowy nr 6 , H. 49 (1819, rewizja 1820)
Koncert fortepianowy nr 7 , H. 58 (1822, poprawione 1822-32)

Fortepian

4 sonaty fortepianowe
18 nokturnów na fortepian

Bibliografia

Peter Gammond i Denis Arnold ( red. ) ( przekład z angielskiego: Marie-Stella Pâris, francuska adaptacja Alaina Pârisa ), Encyclopedic Dictionary of Music: University of Oxford [" The New Oxford Companion to Music "], t. I: A to K , Paryż, Éditions Robert Laffont , kol. „Książki”,1991( 1 st ed. 1988 ), 1171 , str. ( ISBN 2-221-05654-X , OCLC 19339606 , informacja BNF n O FRBNF36632390 ) , str. 791-792.
Theodore Baker i Nicolas Slonimsky ( przekład z angielskiego: Marie-Stella Pâris, pref. Nicolas Slonimsky, adaptacja i rozszerzona przez Alaina Pârisa ), Słownik biografii muzyków [„ Baker's Biographical Dictionary of Musicians ”], t. 1: AG , Paryż, Robert Laffont , kol. „Książki”,1995( Repr. 1905, 1919, 1940, 1958, 1978), 8 th ed. ( 1 st ed. 1900), 4728 , str. ( ISBN 2-221-06510-7 , OCLC 33447919 ) , s . 1259.
Encyclopédie de la musique ( tłumacz z włoskiego), Paryż, Librairie générale française , coll. „Kieszonkowa książka / Pochothèque. Encyklopedie dzisiejsze ”,1995, 1142 pkt. ( ISBN 2-253-05302-3 , OCLC 491213341 ) , s. 270.
Roland de Candé , Słownik muzyków , Paryż, Seuil , coll. "Microcosm - Słowniki" ( N O 3),1977( 1 st ed. 1964), 279 , str. ( OCLC 41946818 , informacja BNF n O FRBNF37409351 ) , str. 85-86

Uwagi i referencje

Gammond 1988 , s. 791
Candé 1977 , s. 85.
Baker i Słonimsky 1995 , s. 1259.
Encyklopedia Muzyki 1995 , s. 270.

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Ogłoszenia w ogólnych słowników lub encyklopedii : Brockhaus Encyclopedia • Deutsche Biografia • Enciclopedia De Agostini • Encyclopaedia Britannica • Encyclopaedia Britannica • Gran Enciclopèdia Catalana • Hrvatska enciklopedija • szwedzki Nationalencyklopedin • Oxford Dictionary of National Biography • Proleksis enciklopedija • Visuotinė Lietuvių enciklopedija
Zasoby związane z muzyką :
- Dyskografia amerykańskich nagrań historycznych
- Dyskoteki
- (pl) Międzynarodowy Projekt Biblioteki Muzyki Muzycznej
- (w) Carnegie Hall
- (pl) MusicBrainz
- (pl) Musopen
- ( fr ) Muziekweb
- (en + de) Międzynarodowy repertuar źródeł muzycznych