Narodziny |
26 grudnia 1937 Liverpool |
---|---|
Śmierć |
11 kwietnia 2020 r.(w wieku 82 lat) Nowy Brunszwik |
Narodowość | brytyjski |
Rezydencja | Nowy Brunszwik |
Szkolenie | Uniwersytet Cambridge (dount1962) |
Zajęcia | Matematyk , profesor uniwersytecki |
Ojciec | Cyryl Horton Conway ( d ) |
Matka | Agnieszka Boyce ( d ) |
Pracował dla | Uniwersytet Princeton (1987-2020) , Uniwersytet Cambridge (1962-1987) |
---|---|
Obszary | Teoria grup , teoria kombinatoryczne gra |
Członkiem |
Towarzystwo Królewskie (Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden) Amerykańska Akademia Sztuki i Nauki (1992) |
Kierownik | Harold Davenport |
Nagrody |
Gra o życie , strzałki łańcuchowe notacja Conwaya , kryterium Conway ( d ) , notacja Conway ( d ) , Conway notacja dla wielościanów |
John Horton Conway , ur.26 grudnia 1937w Liverpoolu i zmarł dnia11 kwietnia 2020 r.w New Brunswick (New Jersey) jest brytyjskim matematykiem . Interesowały go teorie grup skończonych , węzłów , liczb , gier i kodowania .
Urodzony w Anglii w 1937 roku John Horton Conway bardzo wcześnie interesował się matematyką i w wieku 11 lat postanowił zostać matematykiem. Studiował matematykę w Cambridge , w Gonville i Caius College , aw 1959 uzyskał tytuł Bachelor of Arts . Jego pierwsze badania pod kierunkiem Harolda Davenporta dotyczyły teorii liczb . Interesują go nieskończone liczby porządkowe . Zapalony gracz w tryktraka , to właśnie podczas tych lat uniwersyteckich rozwinął swoje zainteresowanie teorią gier.
On uzyskał doktorat w 1964 roku, a następnie na stanowisku na uniwersytecie w Cambridge .
Za swoją pracę otrzymał kilka nagród: Berwick Prize (1971), pierwszy laureat Pólya Prize przyznawanej przez London Mathematical Society (1987), Nemmers Prize in Mathematics (1998) oraz Leroy P. Steele Prize za książki przyznawane przez amerykańskie Towarzystwo Matematyczne (2000). Jego liczba Erdős to 1 .
W 1981 został członkiem Towarzystwa Królewskiego .
Conway opuścił Cambridge w 1986 roku, aby objąć kierownictwo Katedry Matematyki im . Johna von Neumanna na Uniwersytecie Princeton . Od tego czasu mieszka w Princeton, New Jersey, Stany Zjednoczone.
W 2014 roku udzielił serii wywiadów z reżyserem Bradym Haranem (w) dla sieci YouTube Numberphile poświęconej matematyce. Przywołuje między innymi grę życia i swoją minioną karierę.
ten 11 kwietnia 2020 r.umiera na Covid-19 w New Brunswick, NJ
Wśród matematyków-amatorów najbardziej znany jest John Horton Conway ze swojej kombinatorycznej teorii gier i wynalezienia gry w życie , automatu komórkowego . Napisał w 1976 roku pierwszą książkę poświęconą temu tematowi, O liczbach i grach , a następnie w 1982 wraz z Elwynem Berlekampem i Richardem Guyem napisał książkę Winning Ways for your Mathematical Plays .
Jest także jednym z wynalazców gry Sprouts and the Phutball (w) („filozof piłki nożnej”). Opracował szczegółowe analizy wielu innych gier i łamigłówek, takich jak kostka soma , samotni i żołnierze Conwaya (w) . Jest także źródłem problemu aniołów rozwiązanego ostatecznie w 2006 roku, a także kontynuacji Conwaya .
Opracował nowy system liczbowy , Liczby surrealistyczne , które są ściśle związane z niektórymi grami i były tematem popularnej książki o matematyce autorstwa Donalda Knutha . Wynalazł także bardzo duże nazewnictwo i zapis strzałek łańcuchowych, które noszą jego imię.
W połowie lat sześćdziesiątych wraz z Michaelem Guyem (w) , synem Richarda Guya , John Horton Conway ustalił, że istnieją sześćdziesiąt cztery formy mundurów polichlorowanych wypukłych z wyłączeniem dwóch nieskończonych zestawów kształtów pryzmatycznych. Odkryli wielki antypryzm , jedyny regularny polichoron niebędący Wythoffem . Conway zaproponował również system notacji poświęcony opisowi wielościanów zwany notacją wielościanów Conwaya .
Studiował sieci i określił grupę symetrii sieci Leech .
John Horton Conway jest głównym autorem ATLASU Grup skończonych, który podaje własności wielu prostych grup skończonych. Współpracując z kolegami Robertem Curtisem i Simonem P. Nortonem, skonstruował pierwsze konkretne przedstawienia niektórych sporadycznych grup . W szczególności odkrył trzy sporadyczne grupy oparte na symetrii sieci Leech , które nazwano „ grupami Conwaya ”. Ta praca została wykonana mu kluczową rolę w sukcesie klasyfikacji skończonych grup prostych , twierdzenie stwierdzając, że każda skończona grupa należy do jednej z czterech regularnych zajęciach znanych od 19 th wieku, czy to jedna z 26 grup sporadycznych . Na podstawie obserwacji dokonanych w 1978 roku przez matematyka Johna McKaya , Conway i Norton sformułowali domysły znane jako „ monstrualny bimber ”. Ochrzczony w ten sposób przez Conwaya korpus ten łączy grupę Monster z eliptycznymi funkcjami modularnymi , łącząc w ten sposób dwie dotychczas odrębne dziedziny matematyki, grupy skończone i analizę złożoną . Stwierdzono również, że teoria ta ma głębokie powiązania z teorią strun .
Kiedy John Horton Conway był studentem, rozwiązał problem Waringa dla sumy potęg piątych, pokazując, że g (5) = 37, na rok przed publikacją Chen Jingruna .
Pracował również nad kwaternionymi .
Nazwisko Conwaya jest związane z Teorią Węzłów od 1969 roku przez wielomian Aleksandra , notację i szczególny węzeł 11 skrzyżowań.
W 2006 roku John Horton Conway i Simon B. Kochen , inny matematyk z Princeton, zademonstrowali twierdzenie o wolnej woli , zaskakującą wersję zasady braku ukrytych zmiennych w mechanice kwantowej . Wskazuje, że w pewnych warunkach, jeśli eksperymentator może swobodnie decydować, jaką wielkość fizyczną chce zmierzyć, to cząstki elementarne muszą mieć swobodę wyboru swojego spinu , tak aby był zgodny z prawami fizyki (czyli innymi słowy , w tym przypadku nie mogą istnieć ukryte zmienne, nawet nielokalne , które określają wartość fizyczną). Mówiąc słowami Conway'a, „jeśli eksperymentator ma wolną wolę, to również cząstki elementarne”.
W 2008 roku ci sami autorzy opublikowali artykuł zatytułowany The Strong Free Will Theorem, który według jego autorów „wzmacnia” poprzedni, modyfikując pewne aksjomaty.
John Horton Conway jest autorem lub współautorem wielu książek, z których chyba najbardziej znane są:
Otrzymał kilka doktoratów honoris causa :