Johannes buto

Johannes buto Kluczowe dane

Imię urodzenia	Jean Buteo, Jean Borrel
Narodziny	1492 Charpey (Francja)
Śmierć	między 1564 a 1572 Cenar (w pobliżu Romans-sur-Isère )
Narodowość	Francuski
Znany z	logistica quae i arithmetica Vulgo dicitur.

Johannes Buteo , a nawet Jean Buteo, Jean Borrel, urodzony w 1492 r. W Charpey (parafia Bésayes ), w Dauphiné, zmarł między 1564 a 1572 r. (Prawdopodobnie w tym dniu) w Cenar , niedaleko Romans-sur-Isère , Francuski matematyk; Współczesny Ramus , on zapowiada przez synkopowana piśmie jego Logistica prace Guillaume Gosselin , Jacques Peletier od Mans i zwodniczy logistyka z François Viète .

Biografia

Syn pana Espenel w Drôme, ale pochodzenia niemieckiego, Jean Borrel, z licznym rodzeństwem, nie chce być zależny od swoich rodziców. Około 1508 r. Wstąpił do opactwa Saint-Antoine jako zwykły kanonik , ucząc się tam starożytnych języków i matematyki , dopóki nie umiał czytać Euklidesa po grecku .

W 1522 r. Został wysłany do Paryża, aby ukończyć studia pod kierunkiem swego rodaka Oronce Finé , ale w 1528 r. Powrócił do swojego opactwa i został tam ojcem przeorem . Wreszcie po sześćdziesięciu latach zaczyna publikować swoje prace, głównie z zakresu geometrii i arytmetyki .

Znany z obalania tych, którzy twierdzili, że znaleźli rozwiązanie problemu kwadratu koła , w tym Oronce Finé, swojego mistrza, Buteo jest również producentem instrumentów. Zajmuje się zarówno rozszyfrowaniem kodów zamków na klucze, jak i budową zegarów słonecznych, które śledzimy do dziś. W jednym z jego dzieł nadal jesteśmy mu winni za zbadanie budowy arki Noego ... i podziałów po rozwodzie. Kontrowersje przeciwstawia mu Peletier du Mans , który skrada się przeciwko niemu w swoim liście do Razallium (w De occulta parte numerorum ). W zamian Buteo ostro krytykuje Euclidis elementa demonstrationum Jacquesa Peletiera (1557) .

Podczas wojen religijnych musiał opuścić swoje opactwo i znaleźć schronienie w pobliżu Rzymian, gdzie wkrótce po przybyciu zmarł z żalu i nudy.

Publikacje

Opera Geometrica . Lyon , Thomas Bertellus, . 1554 , wznowiony w 1559 roku przez Michela Joviusa , dostępny w Gallica lub tutaj W tej pracy, podzielonej na piętnaście części, Buteo podaje w pierwszych dziewięciu artykułach problemy dotyczące mechaniki, arytmetyki i geometrii; zwróć uwagę na artykuł o moście Cezara autorstwa Sublicio Ponte Csesaris, ale także prace dotyczące wysp i rzek ( De fluentis Aquae Mensura ; de fluviaticis Insulis ). W najbardziej oryginalnym artykule „Ad problema cubi duplicandi” Buteo potępia błędy Michaela Stifela dotyczące powielania sześcianu i podaje własne przybliżenie pierwiastka sześciennego z dwóch. Jest też artykuł o kształcie arki Noego ( De Arca Noe ). W ostatnich sześciu artykułach zajmuje się „prawnymi” problemami podziału ziemi i dziedziczenia, z Geometriae Cognitione Jureconsulto mustaria, pierwszego zachodniego dzieła tej ustawy według Sotherana.
logistica quae i arithmetica Vulgo dicitur. . Lyon Guillaume Rouillé , 1559 . Logistica to najważniejsze dzieło Buteo. Jest podzielony na pięć książek, które dotyczą arytmetyki , algebry . Terminy takie jak „milion” i „zero” oraz symbole, takie jak p i m, oznaczające + i - pokazują, wskazują na wpływy włoskie. Istnieje opis traktowania równoczesnych równań liniowych, z zapisami zapożyczonymi od Michaela Stifela ; istnieją również przybliżenia pierwiastka kwadratowego i sześciennego pod wpływem Nicolasa Chuqueta według Estienne de La Roche , a także opis cylindra Butéo, czyli sera buteonica .
W De quadratura circuli „Buteo zaprzecza twierdzeniom tych, którzy twierdzili, że znaleźli rozwiązanie problemu kwadratury koła , a zwłaszcza twierdzeniom jego nauczyciela, Oronce Fine . W przeciwieństwie do tego, przychylnie omawia przybliżenia znalezione przez Brysona z Heraklei , Archimedesa i Ptolemeusza . Wspomina również o dwóch przybliżonych wartościach liczby pi ”. Istnieje również dosłowne formatowanie równań pierwszego i drugiego stopnia. Jest dostępny tutaj .
De quadratura circuli libri duo, ubi multorum quadraturae confutantur i abomnium impugnatione defenditur Archimedes. Ejusdem annotationum opuscula in errores Campani, Zamberti, Orontij, Peletarij, Jo. Penae interpretum Euclidis. Lyon , Guillaume Rouillé , 1559 . To w tej książce „” autor wykazuje, że demonstracja „ elementów ” Euklidesa nie była „ Theonem, jak sądzono, ale samym Euklidesem”. Porusza kwestię kąta stycznych do koła, zaproponowaną przez Euklidesa w jego III księdze, która będzie przedmiotem dyskusji z Christopherem Claviusem i Jacquesem Peletier du Mans . Dostępne również w Gallica .
Znamy mu również tekst dotyczący otwierania zamków za pomocą kombinacji kluczy. Do przeczytania tutaj na Numdam.org i studium na skalę, cytowane przez ojca Mersenne w jego traktacie o muzyce.

Apologia adversus epistolam Jacob Peletarii , Lyon, z Michelem Joviusem , 1562.

Uwagi i odniesienia

Aimé-Henri Paulian: Słownik fizyki, strona 313
Jean Borel o projekcie Archimedes: tutaj
muzeum opactwa Saint-Antoine
Kadreanie Słońca z Isère
(en) Kompletny słownik biografii naukowej: Jacques Peletier
Jean Butéo: Opera Geometrica w witrynie sprzedaży Bibliorare
Johannes Buto na forum Antiquariaat
Traktat Marin Mersenne o muzyce, siódma księga instrumentów perkusyjnych. w Universal Harmony, zawierający teorię i praktykę muzyczną, 3 tomy. (Paryż: Sebastien Cramoisy, 1636; przedruk wyd. Paris: National Center for Scientific Research, 1965), 3: 1-79.

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :