Johann peter pixis

Johann Peter Pixis
Litografia Augusta Kneisela

Kluczowe dane

Narodziny	10 lutego 1788 Mannheim Rhine Palatinate
Śmierć	22 grudnia 1874(w 86) Baden-Baden Wielkie Księstwo Badenii
Podstawowa działalność	Kompozytor , pianista
Styl	Romantyczny
Mistrzowie	Johann Georg Albrechtsberger
Edukacja	Baden-Baden
Studenci	Josef Čapek, Virginia Gabriel
Ascendants	Friedrich Wilhelm Pixis
Potomków	Francilla Pixis

Johann Peter Pixis (urodzony dnia10 lutego 1788w Mannheim w Niemczech i zmarł dnia22 grudnia 1874w Baden-Baden w tym samym kraju) to badeński pianista i kompozytor .

Mieszkał w Paryżu między 1825 i 1845 , gdzie pracował jako pianista. W 1845 r. Wyjechał do Baden-Baden, gdzie do śmierci uczył gry na fortepianie i komponował muzykę kameralną .

Biografia

Johann Peter Pixis był synem organisty z Mannheim Friedricha Wilhelma Pixisa (1755-1805) i bratem skrzypka Friedricha Wilhelma Pixisa. Sam ojciec jako pierwszy zapoznał dwoje dzieci z muzyką. Johann Peter Pixis przybył w 1788 roku i znał swoją pierwszą publiczność od 9 roku życia. Przez trzy lata koncertował ze swoim starszym bratem w 1797 roku. Dwójka dzieci została uznana za cudowne dzieci i koncertowała w Niemczech , Danii , Rosji i Polsce .

W latach 1807–1808 Pixis wyjechał do Wiednia, gdzie został jednym z uczniów Albrechtsbergera i nawiązał kontakt m.in. z Ludwigiem van Beethovenem , Giacomo Meyerbeerem i Franzem Schubertem . Pozostał w Wiedniu (jednakże dokonywania przerw krótkich) aż do 1823 roku , gdzie usiłowano bezskutecznie, aby zrobić karierę jako kompozytor od oper .

Jako ceniony pianista przeniósł się w 1825 r. Do Paryża , gdzie pracował jako pianista i partner kameralista. U szczytu swojej kariery w 1830 roku Johann Peter Pixis był jednym z najbardziej utytułowanych pianistów swoich czasów. W 1840 r. Osiadł w Baden-Baden, wycofał się z życia publicznego i uczył muzyki swojej adoptowanej córki Francilli Pixis (1816–1845), która została śpiewaczką operową, oraz jej siostrzeńca Theodore'a Pixisa (1831–1856).

Prace (wybór)

Wśród wielu swoich dzieł napisał trzecią wariację Hexaméron ( 1837 ), dzieło stworzone wspólnie z sześcioma innymi kompozytorami (w tym Franzem Lisztem i Fryderykiem Chopinem ), składające się z wariacji na temat Belliniego . On również przyczynił się do pracy grupowej od 1819 do 1823 (tym razem z udziałem 51 kompozytorów): Les wariacje sur un Valse de Diabellego . Anton Diabelli poprosił wielu kompozytorów o skomponowanie wariacji na temat napisanego przez niego krótkiego walca. Ludwig van Beethoven napisał swoje słynne 33 wariacje na temat walca Diabellego.

Opery

Almazinde oder die Höhle Sesam (libretto Heinricha Schmidta), Opera romantyczna w 3 aktach (premiera11 kwietnia 1820w Theater an der Wien w Wiedniu )
Der Zauberspruch (libretto wg Carlo Gozziego), romantyczna opera w 2 aktach (premiera25 kwietnia 1822)
Bibiana oder Die Kapelle im Walde , Opera romantyczna w 3 aktach (premiera8 października 1830we włoskim teatrze w Paryżu )

Operetka

Die Sprache des Herzens (libretto Johann Peter Lyser (de) ), Operetta w 1 akcie (premiera15 stycznia 1836w Berlinie )

Muzyka instrumentalna

Concertino na fortepian i orkiestrę Es-dur , op. 68 ( Lipsk , 1826 )
Koncert na fortepian i orkiestrę C-dur op. 100 ( Wiedeń , 1826)
Kwartet na fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę op. 4
Kwintet na fortepian, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i kontrabas , op. 99
Grand Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę , op. 75
Drugie Grand Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę op. 86
Trzecie Grand Trio na fortepian, skrzypce i bas op. 95
IV Grand Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę , op. 118
V Grand Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę , op. 129
VI Grand Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę op. 139
Siódme Grand Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę , op. 147
Fantaisie Militaire na klawisze i orkiestrę op. 121 (Lipsk, 1833 )

Dyskografia

Concertino na fortepian i orkiestrę Es- dur op. 68; Koncert na fortepian i orkiestrę C-dur op. 100 - Tasmanian Symphony Orchestra, Howard Shelley , fortepian i dyrygent (10-14 maja 2011, pot. „Romantyczny koncert fortepianowy” vol. 58 Hyperion CDA67915) ( OCLC 895126794 ) - z Koncertem fortepianowym op. 5 firmy Thalberg.
Trio fortepianowe - Leonore Trio fortepianowe: Benjamin Nabarro, skrzypce; Gemma Rosefield, wiolonczela; Tim Horton, fortepian (21-23 grudnia 2016 r, SACD Hyperion) ( OCLC 1021754097 )

Źródło

(en) / (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułów zatytułowanych „ Johann Peter Pixis ” w języku angielskim ( zobacz listę autorów ) oraz w języku niemieckim „ Johann Peter Pixis ” ( zobacz listę autorów ) .

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
Zasoby związane z muzyką :
- Discogs
- (en) Międzynarodowy projekt biblioteki partytur muzycznych
- (de) Bayerisches Musiker-Lexikon Online
- (w) Carnegie Hall
- (en) MusicBrainz
- ( fr ) Muziekweb
- (de) Międzynarodowy repertuar źródeł muzycznych
Zauważ w słowniku lub encyklopedii ogólnej : Deutsche Biographie
(de) Lista prac