Johann Nikolaus von Dreyse

Johann Nikolaus von Dreyse Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 20 listopada 1787
Sommerda
Śmierć 9 grudnia 1867(w wieku 80 lat)
Sommerda
Narodowość Niemiecki
Zajęcia Wynalazca , przedsiębiorca
Inne informacje
Obszary Zbrojownia , ślusarz

Johann Nikolaus von Dreyse (20 listopada 1787 - 9 grudnia 1867) był niemieckim projektantem i producentem broni. Najbardziej znany jest z wynalezienia karabinu igłowego w 1836 roku, który ostatecznie został dopuszczony do czynnej służby przez armię pruską w 1841 roku jako Zündnadelgewehr Dreyse ( Fusil Dreyse ).

Biografia

Dreyse urodził się w Sömmerdzie (wówczas rządzonym przez arcybiskupa Moguncji ), jako ojciec ślusarza. Dreyse pracował od 1809 do 1814 roku w fabryce karabinu Paryżu z Jean Samuel Pauly , szwajcarski, który zaprojektował kilka eksperymentalnych karabiny wojskowe do zamka załadunku . Po powrocie do Sömmerda w 1824 założył firmę produkującą kapiszony perkusyjne. To tam zaprojektował pistolet igłowy.

Chociaż ten karabin jest uważany przez niektórych za pierwszą broń powtarzalną , w rzeczywistości ten karabin ma niewiele wspólnego z nowoczesnymi karabinami powtarzalnymi, z wyjątkiem zasady samego zamka: obrotowy zamek zamykający zamek. Amunicja do karabinu Dreyse składała się z papierowych nabojów trzymających kulę w bucie . Igła pistoletu przeszła przez ładunek czarnego proszku zawartego w papierowym naboju przed zapaleniem spłonki. Prosta konstrukcja Dreyse sprawia, że ​​jest stosunkowo łatwy do utrzymania w czystości i sprawny. Na przykład zużyte igły można szybko wymienić bez demontażu mechanizmu zamka. Karabin Dreyse był znaczącym postępem w stosunku do broni piechoty w swoich czasach, ponieważ pozwalał na znacznie większą szybkostrzelność niż karabiny gwintowane ładowane przez lufę, które były standardem w armiach na całym świecie aż do połowy lat 60. XIX wieku.

Karabin Dreyse był używany przez Prusaków podczas wojny austriacko-pruskiej , w bitwie pod Sadową oraz wojny francusko-niemieckiej w 1870 roku. Broń była już przestarzała, deklasowana m.in. przez francuski karabin powtarzalny Chassepot Mle 1866 . Inne konstrukcje karabinów powtarzalnych pojawiły się w innych krajach. Na przykład w 1869 r. Szwajcaria przyjęła powtarzalny karabin powtarzalny Vetterli, zasilany magazynkiem metalowych nabojów bocznego zapłonu. Francja przekształciła klasę Chassepot 11  mm w zamek pistoletu zasilany metalowymi nabojami, w Bold 1874 Miss Germany przyjęła też kilka lat temu metalowy nabój kalibru 11  mm z nowym karabinem Mauser model 1871 zamka . W tym samym okresie Wielka Brytania i Stany Zjednoczone przestawiły się z broni ładowanej przez lufę na broń odtylcową przy użyciu metalowych nabojów, ale z systemami innymi niż system przykręcany.

Pozostaje pewna niejasność co do działalności von Dreyse. Po stworzeniu pistoletu igłowego wydaje się, że zrezygnował ze swojego imienia „Johann”, znanego jako Nikolaus von Dreyse.