Ambasador Holandii we Francji | |
---|---|
30 stycznia 1958-1963 | |
Pim van Boetzelaer van Oosterhout | |
minister spraw zagranicznych | |
1952-1956 | |
Ambasador |
Narodziny |
2 maja 1897 Utrecht |
---|---|
Śmierć |
29 kwietnia 1976(w wieku 78) Haga |
Narodowość | holenderski |
Trening | Uniwersytet w Utrechcie |
Zajęcia | Bankier , dyplomata , polityk |
Partia polityczna | Bez etykiety |
---|---|
Członkiem | Towarzystwo Mont-Pèlerin |
Nagrody |
Wielki Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Republiki Włoskiej Wielki Oficer Orderu Orange-Nassau |
Johan Willem Beyen , urodzony w Utrechcie dnia2 maja 1897i zmarł w Hadze dnia29 kwietnia 1976, jest holenderskim bankierem , politykiem i dyplomatą . Uważany jest za jednego z Ojców Europy .
Po uzyskaniu doktoratu z prawa , który ukończył w wieku 21 lat, wstąpił do skarbu państwa holenderskiego i pracował kolejno w służbie trzech ministrów finansów: Simona de Vries, Dirka de Geera i Hendrika Colijna.
Plik 1 st styczeń 1924został sekretarzem wykonawczym firmy Philips w Eindhoven , co umożliwiło mu udział w pierwszych spotkaniach w Paryżu międzynarodowego kartelu producentów lamp elektrycznych w 1925 r. W latach 1925–1933, prezes kilku holenderskich banków, Johan Willem Beyen był w tym samym roku powołany przez członka rządu Werkfonds, publicznej fundacji powołanej do walki z bezrobociem. Został jego prezesem w 1934 roku. Opuszczając holenderskie ramy, od 1937 do 1940 roku przewodniczył Bankowi Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei . Opuścił Bazyleę , kierując Unilever w Rotterdamie , stanowisko, które zajmował zaledwie kilka miesięcy: niemieckie spółki zależne Unilever utrzymujące szczególnie napięte stosunki z władzami nazistowskimi, które wybrał Beyen podczas niemieckiej inwazji, dołączyły do rządu na uchodźstwie w Londynie , któremu oferuje swoje usługi. Utworzono wówczas dla niego stanowisko doradcy finansowego rządu, które utrzymywał do 1952 roku.
W czasie wojny Beyen brał udział w think tanku zajmującym się problemami powojennymi, którego komisja gospodarcza, której przewodniczył, przewidywała utworzenie regionalnych ugrupowań gospodarczych, zwłaszcza w Europie. WLipiec 1944, brał udział w konferencji w Bretton Woods w Stanach Zjednoczonych, która ukształtowała nowy porządek gospodarczy świata. Jeśli jednak jej propozycje nie zostaną utrzymane, to właśnie na tej konferencji zostaje wyrażone pierwsze wspólne stanowisko krajów Beneluksu, koordynacja, która umożliwia Belgii i Holandii uzyskanie miejsc w utworzonych instytucjach: MFW i IBRD.
W 1952 r. Został mianowany ministrem spraw zagranicznych , dzieląc to stanowisko z Josephem Lunsem , ministrem bez teki. Beyen odpowiada za stosunki wielostronne: Organizację Traktatu Północnoatlantyckiego , Organizację Europejskiej Współpracy Gospodarczej , Unię Zachodnioeuropejską i Radę Europy . Plik11 grudnia 1952Beyen przedstawia swoim pięciu partnerom z Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali memorandum, zwane „planem Beyena”, które proponuje zastąpienie sektorowej integracji gospodarczej integracją „poziomą”, tworząc wspólny rynek europejski . Plan ten przewiduje również utworzenie funduszu dostosowawczego w celu złagodzenia negatywnych skutków liberalizacji handlu. Plan ten jest w dużej mierze zintegrowany z Europejską Wspólnotą Polityczną (EPC), która tonie wraz z upadkiem Europejskiej Wspólnoty Obronnej w 1954 roku. W kryzysie, który następnie się otwiera, Beyen podtrzymuje swoją ideę integracji poziomej, podczas gdy Jean Monnet , prezes Wysoka Władza EWWiS i Paul-Henri Spaak , premier Belgii, zalecają rozszerzenie uprawnień EWWiS na inne sektory. Perspektywa ta będzie się pogłębiać aż do powszechnej integracji gospodarczej, której postulował Beyen, pierwszego kroku w kierunku europejskiej solidarności. To zatem kraje Beneluksu , które kolegialnie proponują memorandum Beyen jest na konferencji w Messynie na 1 st i2 czerwca 1955. Następnie Spaak przewodniczy komitetowi ekspertów rządowych, który przygotowuje traktaty rzymskie, z poszanowaniem ducha planu Beyena. Kiedy w Rzymie podpisano traktaty25 marca 1957włoski rząd z delikatnością zaprasza Beyena, choć nie był ministrem od 1956 r., w uznaniu jego ważnej roli w tworzeniu wspólnego rynku .
W Styczeń 1958Johan Willem Beyen zostaje ambasadorem Holandii w Paryżu do Lipiec 1963, data przejścia na emeryturę. Zmarł w Hadze dnia29 kwietnia 1976.