Joan lerma | |
Joan Lerma w 2018 | |
Funkcje | |
---|---|
Rzecznik Grupy Socjalistycznej w Senacie Hiszpanii | |
13 kwietnia 2004 - 31 marca 2008 ( 3 lata, 11 miesięcy i 18 dni ) |
|
Legislatura | VIII th |
Poprzednik | Juan José Laborda |
Następca | Carmela Silva |
Minister Administracji Publicznej | |
2 lipca 1995 - 5 maja 1996 ( 10 miesięcy i 3 dni ) |
|
Prezydent rządu | Felipe González |
Rząd | González IV |
Poprzednik | Jerónimo Saavedra |
Następca | Mariano Rajoy |
Prezydent walenckiego generała | |
24 listopada 1982 - 2 lipca 1995 ( 12 lat, 7 miesięcy i 8 dni ) |
|
Rząd | Lerma I , II i III |
Koalicja | PSPV-PSOE |
Poprzednik | Enrique Monsonís |
Następca | Eduardo Zaplana |
Biografia | |
Imię urodzenia | Joan Francesc Lerma i Blasco |
Data urodzenia | 15 lipca 1951 |
Miejsce urodzenia | Walencja ( Hiszpania ) |
Partia polityczna | PSOE |
Ukończyć | Uniwersytet w Walencji |
Ministrowie Administracji Publicznej Hiszpanii Prezydenci Generalitat w Walencji |
|
Joan Francesc Lerma i Blasco , ur15 lipca 1951w Walencji , w Hiszpanii , jest hiszpański polityk , członek Socjalistycznej Partii Robotniczej hiszpański (PSOE).
Był prezesem Generalitat w Walencji w latach 1983-1995, a następnie ministrem administracji publicznej do 1996 roku.
Po uzyskaniu licencji w ekonomii i biznesu z Uniwersytetu w Walencji w 1976 roku , pracował dla firm Rank Xerox i Sociedad de Estudios Sigma, SA , z siedzibą w Walencji . Szybko ich porzucił, aby w pełni poświęcić się karierze politycznej.
Początkowo bojownik trockistowski , wstąpił do Młodzieży Socjalistycznej poprzez wejście w życie w 1973 roku . W następnym roku wstąpił do Generalnego Związku Robotników (UGT), a następnie do Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE) w 1975 roku .
W 1976 roku został wybrany na sekretarza generalnego federacji partii w prowincji Walencja , następnie został sekretarzem stosunków politycznych Socjalistycznej Partii Kraju Walencji-PSOE (PSPV-PSOE), nowej socjalistycznej federacji prowincji Walencji , w 1978 roku . W tym samym roku wstąpił do Rady Kraju Walencji , organu przygotowującego autonomię Wspólnoty Autonomicznej jako odpowiedzialnego za
Został wybrany na posła z okręgu Valence w wyborach parlamentarnych 15 marca 1979 r. , A cztery miesiące później został mianowany sekretarzem generalnym PSPV-PSOE podczas nadzwyczajnego kongresu. Ponownie wybrany na posła w 1982 r. Był członkiem komisji odpowiedzialnej za przygotowanie statutu Benicàssim , który był podstawą statutu autonomii Wspólnoty Walencji , zatwierdzonego w tym samym roku.
Zostaje mianowany na okres przejściowy prezesem Generalitat Valenciana23 września 1982, ponad miesiąc po wybraniu przez Zgromadzenie Wspólnoty Walencji , parlament regionalny utworzony w oczekiwaniu na pierwsze wybory regionalne. Zrezygnował z Kongresu Deputowanych pięć miesięcy później15 lutego 1983.
W wyborach regionalnych, zorganizowanych 8 maja następnego roku, PSPV-PSOE, których jest liderem, odniosło wyraźne zwycięstwo z 51,7% głosów i 51 posłami na 89.24 czerwca 1983, mając zaledwie 31 lat , Lerma oficjalnie zostaje pierwszym prezydentem walenckiego Generalitat - pod koniec listopada 1982 r. zastąpił Enrique Monsonís , zrezygnowany przewodniczący rady kraju Walencji . W związku z przełomem Centrum Demokratyczno-Społecznego (CDS) w regionach10 maja 1987wycofuje się o dziesięć punktów i dziewięć miejsc, tracąc większość bezwzględną. Następnie podpisał umowę ze Zjednoczoną Lewicą Walencji (EUPV), która umożliwiła mu inwestycję na drugą kadencję. Podczas głosowania26 maja 1991wąsko odzyskuje bezwzględną większość, uzyskując 45 mandatów z 43,2% oddanych głosów.
Jej mandat wyznacza ustanowienie statutu autonomii, polegającego na utworzeniu administracji regionalnej, ponownym odkryciu i wzmocnieniu tożsamości kulturowej Walencji. Jednocześnie, opracował politykę umów z partnerami społecznymi, co umożliwiło uruchomienie dwóch planów gospodarczych między 1984 a 1991 r .
Wybrany na przewodniczącego XXXIII th Federalnej Congress PSOE w 1994 roku , który ustanawia Walencja Cipria Ciscar jako sekretarz organizacji, numer trzy w aparacie partyjnym, nie jest on w wyborach regionalnych28 maja 1995, aby zachować władzę przeciwko konserwatystom Eduardo Zaplanie , który uzyskał względną większość z 43,2% głosów i 42 wybranymi , wobec 34,3% głosów i 32 mandaty dla socjalistów.
Został oficjalnie zastąpiony przez Zaplana 2 lipcanastępującego po nim i tego samego dnia zostaje mianowany ministrem administracji publicznej w ostatnim rządzie Felipe Gonzáleza . Nominacja ta realizuje następnie podwójny cel: ułatwienie stosunków między rządem centralnym a nacjonalistami baskijskimi i katalońskimi, ale także nagrodzenie szefa samorządu regionalnego, którego porażka była najbardziej związana z polityką prowadzoną na szczeblu krajowym. Pod koniec miesiąca zostaje wybrany senatorem przez parlament Walencji .
Opuścił rząd po zwycięstwie Partii Ludowej (PP) w wyborach parlamentarnych 3 marca 1996 r. , Ale nadal zasiadał w izbie wyższej. WLipiec 1997, zrezygnował z kierowania PSPV-PSOE miesiąc po wstąpieniu do federalnego komitetu wykonawczego PSOE, jako sekretarz wykonawczy odpowiedzialny za zatrudnienie, pod przewodnictwem Joaquína Almunii . Federacja Walencji postanawia zastąpić go zastępcą Joana Romero , postrzeganego jako renowator, który wygrywa trzema głosami nad deputowanym regionalnym Antonio Moreno, zwolennikiem ciągłości i popieranym przez Lermę.
Dwa lata później został przeniesiony na prezydenturę, głównie honorową, PSPV-PSOE, podczas bardzo napiętego kongresu, na którym wybrano Joan Ignasi Pla na sekretarza generalnego, a także własnego, z zaledwie 43% głosami i ocenionym przez starcie Ciprià Ciscar , który nie był w stanie zdobyć niezbędnego poparcia, by zostać kandydatem na przywódcę partii, z Antonim Asunciónem , ostatecznie opuszczonym przez Pla. Zrezygnował 21 września , zaledwie dwa dni po wyborze, z powodu podziałów powstałych w wyniku kongresu, który został odwołany przez władze krajowe.
Zrezygnował z funkcji narodowych w aparacie socjalistycznym po ciężkiej klęsce partii w wyborach parlamentarnych , zachowując mandat senatora. Cztery lata później, po zwycięstwie socjalistów w wyborach parlamentarnych , zastąpił Juana José Labordę na stanowisku rzecznika grupy PSOE w Senacie . Po rezygnacji Joan Ignasi Pla z Sekretariatu Generalnego PSPV-PSOE został mianowany prezesem zarządu tymczasowego ( comisión gestora ) federacji, utworzonej w celu kierowania nią do kongresu w 2008 roku , na którym Jorge Alarte zostaje sekretarzem generalnym. . Po wyborach parlamentarnych w 2008 r. Zastąpiła go Carmela Silva na stanowisku rzecznika grupy socjalistycznej i objął przewodnictwo w komisji generalnej wspólnot autonomicznych.
Jest żonaty i ma syna.