Joachim hahn

Archeolog
Joachim hahn
Joachim hahn
Prezentacja
Przezwisko	Kim
Narodziny	12 kwietnia 1942 Chemnitz
Śmierć	27 kwietnia 1997( 55 lat ) Essen
Narodowość	Niemiecki
Działalność naukowa
Główne wykopaliska	Geißenklösterle ; Hohle Fels ; Lommersum site (de) ( powiat Euskirchen )
Inne działania	Akademicki; Wykładowca

Joachim Hahn , urodzony dnia12 kwietnia 1942w Chemnitz i zmarł dalej27 kwietnia 1997w Essen jest niemieckim archeologiem i prehistorią specjalizującym się w okresie dolnego paleolitu . On przede wszystkim przeprowadzone badania archeologiczne na oryniackiej i Kultura Grawecka kultury w Szwabskich i Górnego Dunaju , w Niemczech .

Biografia i tło

Joachim Hahn, nazywany „Kim” w archeologicznych i prehistorycznych kręgach badawczych, kontynuował studia podyplomowe w 1962 roku na Uniwersytecie w Kolonii . Następnie specjalizował się na Uniwersytecie w Tybindze pod kierunkiem niemieckiego prehistora i kopacza jaskini Vogelherd - miejsca w Jurze Szwabskiej , na terenie Badenii-Wirtembergii - Gustav Riek , a następnie Bordeaux pod kierownictwem francuskiego prehistora. François Bordes .

W 1969 roku uzyskał stopień doktora, następnie został powołany na stanowisko współpracownika naukowego na Uniwersytecie w Kolonii.

W 1977 roku opublikował pracę będącą obroną pracy magisterskiej z 1969 roku zatytułowaną Aurignacien. Das ältere Jungpaläolithikum w Mittel- und Osteuropa , konto, które wkłada w badaniach perspektywa paleolitu kultury w oryniackiej w Centralnej i Wschodniej Europie .

W 1985 roku Hahn został profesorem prehistorii i historii starożytnej na Uniwersytecie w Tybindze. Na tej samej uczelni awansował na profesora w 1988 roku.

Następnie wykładał na Uniwersytecie Michigan ( Ann Arbor ), Binghamton (stan Nowy Jork ), Paryżu i Zurychu .

W ramach swoich badań, podjął wyprawy archeologiczne do stron paleolitu w południowo-zachodniej Francji, w tym prace wykopaliskowe w jaskini Lascaux , w jaskini Rouffignac i Moustier .

Hahn brał również udział w tworzeniu Muzeum Prehistorii w Blaubeuren .

Pracuje

Hahn odkopał jaskinię Geißenklösterle od 1977 roku. Odkrył tam płaskorzeźbę z oryniackiej kultury archeologicznej, wykonaną z mamutowej kości słoniowej. Zwiedzania jaskini doprowadziły go znaleźć paleolitu rowki , z których jedna została dokonana w promieniu od Cygnus cygnus . Badania na stanowisku archeologicznym prowadził do 1991 roku.

W tym samym okresie Hahn podjął się wykopalisk w jaskini Hohle Fels .

W ramach swoich badań nad oryniakiem w Jurze Szwabskiej Hahn przeprowadził inwentaryzację mebli zgromadzonych w jaskiniach Holenstein-Stadel i Vogelherd oraz ich profile stratygraficzne i typologiczne .

W latach 70. XX wieku paleo-prehistoria prowadził również badania na stanowisku paleolitycznym położonym w Lommersum (de) w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia oraz na stanowisku magdalenskim w mieście Andernach w Nadrenii -Palatynacie .

Jego praca badawcza na lithic i kości przemysłu doprowadziła go też do podjęcia poszukiwań i wykopów w Kanadzie , w Dorset miejscu z Umingmaktok , za kołem podbiegunowym , a także w rejonie wschodniej części Sahary , w neolitu miejscu w Jebel- Kamil w południowo-zachodnim Egipcie .

Publikacje

Ta niewyczerpująca lista ma na celu podsumowanie głównych publikacji Joachima Hahna:

(de) z Hansjürgenem Müller-Beckiem i Wolfgangiem Taute, „Eiszeithöhlen im Lonetal. Archäologie einer Landschaft auf der Schwäb Alb ” , w Müller i Gräff, Führer zu vor- und frühgeschichtlichen Denkmälern w Badenii-Wirtembergii , vol. 3, Stuttgart,1973 ;
(de) »Aurignacian. Das ältere Jungpaläolithikum in Mittel- und Osteuropa ” , w Reihe A., Fundamenta , vol. 9, Böhlau, Köln i Wien,1977( ISBN 3-412-04376-1 ) ;
(de) »Archäologie des Jungpaläolithikums« , w Müller-Beck, Der Speckberg bei Meilenhofen , vol. 2 - Kataloge der Prähistorischen Staatssammlung, Nr. 20, Lassleben, Kallmünz,1982( ISBN 3-7847-5120-2 )
(de) Kraft und Aggression. Die Botschaft der Eiszeitkunst im Aurignacien Süddeutschlands? , vol. 7, Tübingen, Archaeologica Venatoria,1986 ;
(de) z Beitrem. von Helmut Gollnisch, Die Geißenklösterle-Höhle im Achtal bei Blaubeuren I .: Fundhorizontbildung und Besiedlung im Mittelpaläolithikum und im Aurignacien , Stuttgart,1988
(de) Erkennen und Bestimmen von Stein- und Knochenartefakten. Einführung in die Artefaktmorphologie. , vol. 10, Tübingen, Archaeologica Venatoria,1991 ;
(de) Eiszeitschmuck auf der Schwäbischen Alb. , Ulm,1992.

Daniny

Gimnazjum (liceum), położony w Blaubeuren , a powstała w 1968 roku, nosi jego imię odlipiec 2006.

Uwagi i odniesienia

Bibliografia

Gerd Albrecht i Claude Dumurgier , „ Joachim Hahn: 1942-1997. », Paleo , N O 9,1997, strony 10-11 ( DOI 10.3406 / pal.1997.1225 , przeczytano online , przeglądnięto 5 stycznia 2018 ).
Rene Desbrosse i Henri Delporte „ Joachim Hahn (1942/97). », Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego , t. 95, n o 1,1998, strona 128 ( czyt. online , przeglądnięto 5 stycznia 2018 r. ).
(DE) Alexander Maier Thilo Muller, " Bericht Excursion nach Lascaux " , Forschung der Arge Grabenstetten , Grabensten, n O 112010( czytaj online [PDF] , dostęp: 7 lutego 2018 r. ).
(w) Suzanne Münzel Friedrich Seeberger i Wulf Hein, „The Geißenklösterle Flute - Discovery, Experiments, Rebuild” . W Suzanne Münzel Friedrich Seeberger, Wulf Hein et al, Studien zur Muzikarchäologie , Rhäden,2002, 107 do 118 s. ( przeczytaj online [PDF] ).
Münzel 2004 , s. 71.
Joachim Hahn , „ Aurignacian Ivory Half-relief z jaskini Geissenklösterle, niedaleko Ulm (Federalne Niemcy). », Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego , t. 79, n o 3,1982, s. 73-77 ( DOI 10.3406 / bspf.1982.5364 ).
Sanz i in. 2015 , s. 33.
Sanz i in. 2015 , s. 38-39.
(w) Joachim Hahn, „ Eine aurignacienzeitliche Menschendarstellung aus dem Geißenklösterle bei Blaubeuren, Alb-Donau-Kreis. » , Denkmalpflege in Baden-Württemberg - Nachrichtenblatt der Landesdenkmalpflege , University of Heidelberg, vol. 9 N O 2 1980, s. 56–58 ( czytaj online [PDF] , dostęp: 6 lutego 2018 r. ).
(w) Sara Rhodes, Britt Starkovich i Nicholas Conard , " intensywność użytkowania i obłożenie paleoklimatyczne z Geißenklösterle i piwnicach Hohle Fels (ACH doliny, południowo-zachodnich Niemczech) Podczas środkowego i górnego paleolitu " , UISPP ,2018( przeczytaj online [PDF] , przeglądnięto 5 lutego 2018 r. ).
(w) „ Naehere informationen zum Hohlen Fels ” na stronie internetowej Muzeum Schelkingen (dostęp: 5 lutego 2018 ) .
„ the Hominidés.com site ” (dostęp: 5 lutego 2018 ) .
(w) Claus-Joachim Kind, Nicole Ebinger-Rist, Sibylle Wolf i wsp. , „ Uśmiech człowieka-lwa. Ostatnie wykopaliska w jaskini Stadel (Badenia-Wirtembergia, południowo-zachodnie Niemcy) i restauracja słynnej figurki z górnego paleolitu ” , Quartär , vol. 6,2014, s. 129-145 ( DOI 10.7485 / QU61_07 , czytaj online [PDF] , dostęp: 3 lutego 2018 ).
(de) Sibylle Kästner, Eva-Maria Mertens i Sylvie Bergmann, Göttinnen, Gräberinnen und gelehrte Frauen , Waxam Verlag,2004( czytaj online ).
(de) Eberhard Wagner, „ Joachim Hahn: Kraft und Aggression: Die Botschaft der Eiszeitkunst im Aurignacien Süddeutschlands? Archaeologica Venatoria Institut für Urgeschichte der Universität Tübingen. Tübingen 1986 ” , publikacje Uniwersytetu w Heidelbergu ,1987, strony 479 i 480 ( czytaj online [PDF] , przeglądano 29 grudnia 2017 r. ).
(w) Laura Nivenem, " z tusz na grocie: Large wykorzystywania ssaka Podczas oryniackiej w Vogelherd, Niemcy " , Journal of Human Evolution , Elsevier , n O 53,30 maja 2007, strony 362–382 ( czytaj online [PDF] , przeglądano 28 grudnia 2017 r. ).
(w) Olga Soffer, The Pleistocene Old World: Regional Perspectives , Springer Science & Business Media,listopad 11, 2013, 402 pkt. ( czytaj online ).
(w) Clive Gamble, The Palaeolithic Societies of Europe , Cambridge University Press,28 października 1999, 505 str. ( czytaj online ).
(od) Jörg Hölzkaemper, Die Konzentration IV des Magdaléniens von Andernach-Martinsberg, Grabung 1994-1996 (tekst) , University of Cologne ,Kwiecień 2006( przeczytaj online [PDF] ).
(w) Peter N. Peregrine ( red. ), Melvin Ember ( red. ) Et al. , „Małe narzędzie wschodniej Arktyki: Umingmak” , w: Peter N. Peregrine, Melvin Ember i in., Encyclopedia of Prehistory: Arctic and Subarctic , vol. 2, Springer Science & Business Media,6 grudnia 2012, 239 pkt. ( czytaj online ) , strona 44.
(De) Joachim Hahn, „ Besiedlung und Sedimentation der Prä-Oorset-Station Umingmak I 0, Banks Island, NWT ” , Polarforschung , vol. 47, n o 112,1977, s. 26-37 ( czytaj online [PDF] , dostęp: 7 lutego 2018 ).
(De) Joachim Hahn, „ Ein Eskimo-Werkzeug-Cache von Banks Island, NWT, Kanada ” , Polarforschung , vol. 46 N O 21976, s. 95-105 ( czytaj online [PDF] , dostęp: 7 lutego 2018 ).
(w) " pływów Desert - Gezeiten der Wüste: Contributions archeologii i historii Środowiska Afryce na cześć Rudolph Kuper " , Afryce Prehistorii , Kolonia, Heinrich-BARTH- INSTITUTE eV n O 142001( czytaj online , sprawdzono 7 lutego 2018 r. ).
(w) Joachim Hahn, "Neolityczne wzorce osadnictwa w rejonie Gebel Kamil, południowo-zachodni Egipt" , w: L. Krzyżaniak, Mr. Kobusiewicz i John Alexander, Environmental changes and Human Culture in the Nil Basin and Northern Africa to the Second Millennium BC , Poznań, Muzeum Archeologiczne w Poznaniu,1993, 225–236 s. ( ISBN 83-900434-1-6 , ISSN 0866-9244 , przeczytaj online [PDF] ).
(De) " Ergebnis der Suche nach:" 140421807 "im Bestand: Gesamter Bestand - Publications Joachim Hahn " , na stronie katalogowej Niemieckiej Biblioteki Narodowej (Katalog der Deutschen Nationalbibliothek) (dostęp 8 stycznia 2018 ) .
(z) Thomas Spanhel, „ Jubiläum Gymnasium feiert 50-jähriges Bestehen ” , Südwest Presse ,13 lipca 2018 r( czytaj online , sprawdzono 11 kwietnia 2019 r. ).
„ Schulname ” , na stronie Joachim-Hahn-Gymnasium (dostęp 8 lutego 2018 ) .

Aby wejść głębiej

Bibliografia

: dokument używany jako źródło tego artykułu.

René Desbrosse i Henri Delporte , „ Joachim Hahn (1942-1997). », Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego , t. 95, n o 1,1998, strona 128 ( czyt. online , przeglądnięto 5 stycznia 2018 r. ).
Gerd Albrecht i Claude Dumurgier , „ Joachim Hahn: 1942-1997. », Paleo , N O 9,1997, strony 10-11 ( DOI 10.3406 / pal.1997.1225 , przeczytano online , przeglądnięto 5 stycznia 2018 ).
(w) Nuria Sanz ( red. ), Nicholas J. Conard , Michael Bolus, Ewa Dutkiewicz i wsp. , Miejsca pochodzenia ludzkiego i Konwencja Światowego Dziedzictwa w Eurazji , t. 41, publikacje UNESCO ,7 września 2015 r, 166 pkt. ( przeczytaj online [PDF] ).
(en) Suzanne C. Münzel, „Wzorce utrzymania w Gravettian w dolinie Ach, dawnym dopływie Dunaju w Jurze Szwabskiej” , w: JA Svoboda & L. Sedláčková (red.), The Gravettian wzdłuż Dunaju. Obrady konferencji w Mikulovie, 20. - 21. Listopad 2002 , Brno, Institute of Archaeology, AS CR,2004, 71–85 s. ( DOI 10.13140 / RG.2.1.4552.4962 , czytaj online ).
(en) Michael Bolus, „The Swabian Jura: History of Research and the Aurignacian of the Sites in the Swabian Jura” , w Nuria Sanz, Human origin sites and the World Heritage Convention in Eurasia , vol. 41, publikacje UNESCO ,wrzesień 2015, 166 pkt. ( przeczytaj online [PDF] ).
(de) Eberhard Wagner, „ Joachim Hahn: Kraft und Aggression: Die Botschaft der Eiszeitkunst im Aurignacien Süddeutschlands? Archaeologica Venatoria Institut für Urgeschichte der Universität Tübingen. Tübingen 1986 ” , publikacje Uniwersytetu w Heidelbergu ,1987, strony 479 i 480 ( czytaj online [PDF] , przeglądano 29 grudnia 2017 r. ).

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
(de) „ Band-01-10 ” , na stronie internetowej Uniwersytetu w Tybindze Eberhard Karls (dostęp 8 stycznia 2018 ) .
(de) " Ergebnis der Suche nach:" 140421807 "im Bestand: Gesamter Bestand - Publications Joachim Hahn " , na stronie katalogowej Niemieckiej Biblioteki Narodowej (Katalog der Deutschen Nationalbibliothek) (dostęp 8 stycznia 2018 ) .