| Narodziny |
9 października 1934 Hillston |
|---|---|
| Śmierć |
1 st czerwiec +2.018(w wieku 83 lat) Boston |
| Pseudonim | Clare Munnings |
| Narodowości |
Amerykański Australijski (do1982) Amerykański (od1982) |
| Trening |
Uniwersytet Harvarda w Sydney |
| Zajęcia | Historyk , pisarz , profesor uniwersytecki , memorialista |
| Pracował dla | Massachusetts Institute of Technology , University of Toronto , Smith College |
|---|---|
| Członkiem | Amerykańska Akademia Sztuki i Nauki |
| Nagrody |
Jill Ker Conway (ur9 października 1934w Hillston ( Nowa Południowa Walia ) i zmarł dnia1 st czerwiec +2.018w Bostonie , Massachusetts ) to australijsko - amerykańska pisarka najbardziej znana ze swojej autobiografii i wczesnych wspomnień The Road from Coorain .
Była także pierwszą kobietą-prezydentem Smith College , największego żeńskiego uniwersytetu w Ameryce w latach 1975-1985, a następnie profesorem wizytującym w Massachusetts Institute of Technology .
Jill Conway urodził się w Hillston , Nowej Południowej Walii w australijskim buszu . W dzieciństwie Conway mieszkał z dwoma braćmi w całkowitej izolacji na posiadłości Coorain o powierzchni 73 km 2 (aborygeńskie słowo oznaczające „miejsce wystawione na działanie wiatru”). W Coorain prowadzi samotne życie i dorasta bez gier, w jedynym towarzystwie swoich braci. Jest wychowywana przez matkę i lokalną gosposię.
Jill Ker Conway spędziła młodość pracując na farmie. Od siódmego roku życia odgrywała tam ważną aktywną rolę, uczestnicząc w zajęciach takich jak pasterstwo i strzyżenie stad owiec, sprawdzanie ogrodzeń i przenoszenie ciężkich ładunków. Gospodarstwo prosperowało aż do trwającej siedem lat suszy. Ta wyczerpująca praca, wraz z pogarszającym się stanem zdrowia ojca, mocno ciąży na jej barkach. Ale to wszystko nagle się kończy, gdy ma jedenaście lat, kiedy jej ojciec przypadkowo tonie.
Jej matka, pielęgniarka, początkowo odmawia opuszczenia posesji. Ale po trzech latach suszy jest zmuszona przeprowadzić się z dziećmi do Sydney , aby móc prowadzić normalne życie.
Jill Ker Conway uważa, że jej okoliczna szkoła publiczna jest trudna. Jego dobre maniery i akcent wywołują szyderstwa i szyderstwa ze strony kolegów z klasy. To prowadzi jej matkę do zapisania jej do Abbotsleigh, prywatnej szkoły dla dziewcząt, gdzie Conway znajduje lepsze warunki intelektualne i większą akceptację społeczną. Po ukończeniu liceum w Abbotsleigh zapisała się na Uniwersytet w Sydney, gdzie studiowała historię i język angielski, a następnie ukończyła z wyróżnieniem w 1958 r. Następnie Conway szukała pracy na Wydziale Biznesu obcokrajowcy, ale członkowie zarządu, wszyscy mężczyźni i konserwatyści , odroczył ją, ponieważ, jak się później dowiedziała, była „zbyt piękna” i „intelektualnie zbyt dynamiczna” .
Po tym niepowodzeniu wyrusza w podróż do Europy z matką, która stała się niestabilna. W 1960 roku postanowiła stanąć na własnych nogach i przeniosła się do Stanów Zjednoczonych . W wieku 25 lat dostała pracę na Uniwersytecie Harvarda . Była asystentka Johna Conwaya , kanadyjskiego profesora, który stał się jej mąż, aż do śmierci w 1995. Conway otrzymał doktorat z Harvard w 1969 roku i wykładał na University of Toronto od 1964 do 1975 roku książce True North , opowiada o jego życie w Toronto .
W latach 1975-1985 Jill Ker Conway była prezesem Smith College . Od 1985 r. Była profesorem wizytującym w Massachusetts Institute of Technology .
Ona umiera dalej 1 st czerwiec +2.018w Bostonie w Massachusetts w wieku 83 lat.
W 1975 roku Jill Ker Conway była jedną z osobowości roku Time Magazine wśród „Amerykanów”.
Otrzymuje trzydzieści pięć tytułów honorowych i nagrody od szkół wyższych, uniwersytetów i organizacji kobiecych.