Jerry McCain

Jerry McCain Kluczowe dane
Narodziny 19 czerwca 1930
Gadsden Alabama Stany Zjednoczone

Śmierć 28 marca 2012(w wieku 81 lat)
Gadsden
Gatunek muzyczny blues
Instrumenty harmonijka
aktywne lata 1950-1970
Etykiety Trumpet Records , Excello Records

Jerry McCain jest to piosenkarka i harmonijce dla bluesa amerykańskiego, urodzonego w Gadsden , Alabama , The19 czerwca 1930 i umarł w tym samym mieście dnia 28 marca 2012.

Biografia

Jerry McCain odkrył bluesa dzięki Little Walterowi , którego poznał na koncercie w Gadsden w 1953 roku i jako model wybrał harmonijkę ustną . W tym samym roku Lillian McMurry nagrała go dla swojej wytwórni Trumpet Records . W 1955 roku kontynuował karierę nagraniową w Excello .

W latach sześćdziesiątych nagrał albumy dla Jewel , wytwórni, która gościła wielu bluesmanów w czasie, gdy blues stracił swoją popularność. Urodzony w pobliżu Gadsden w stanie Alabama w Stanach Zjednoczonych, był jednym z pięciorga dzieci biednej rodziny. Wiele z jego rodzeństwa również zajmuje się muzyką, przede wszystkim jego brat Walter, który grał na perkusji na niektórych wcześniejszych nagraniach. [1] McCain odebrał harmonijkę ustną od koncertujących muzyków „Chick” i „Shorty”, którzy grali w lokalnych barach (i na rogach ulic), gdy był młody.

McCain był fanem muzyki Little Walter i poznał artystę, kiedy w 1953 roku pojechał do Gadsden na przedstawienie. [1] Debiut płytowy McCaina ukazał się w Trumpet Records w tym samym roku co „Boogie McCain”, z jego bratem Walterem na perkusji. Dwa utwory to „Est du Soleil” i „Vin-O-Vin”. Po zrekrutowaniu Christophera Collinsa, który był z nim przez większość jego kariery, kontynuował pracę w wytwórni Excello. Podczas lat spędzonych w Excello (1955-57) rozwinął swój styl amplifikacji harmonicznej i jego niezwykłe bluesowe teksty. W okresie Excello Label ukazały się znane piosenki, takie jak „The Jig's Up” i „My Next Door Neighbor”. Jej najnowsze nagranie Rex Records „She's Tough” / „Steady” było inspiracją dla The Fabulous Thunderbirds, a Kim Wilson powieliła pracę McCaina na harfie w ich wersji. [1]

McCain wydał także albumy i albumy dla Columbia, pod ich wytwórnią Okeh Records (1962) oraz dla wytwórni Jewel Shreveport (1965-1968). [1] Cała kolekcja jego płyt z wytwórni Jewel jest dostępna na kompilacji, aw ostatnich latach kilka z jego wczesnych nagrań zostało wydanych na retrospektywnych i skompilowanych płytach CD, w tym album Verose Vintage, Good Stuff. Jego najdłuższy partner, Ichiban Records, wydał również kilka retrospektyw w latach 90., w tym ICH1516-2: Jerry McCain.

W 1989 roku, po okresie grania i tras koncertowych z mniej znanymi zespołami, McCain podpisał kontrakt z Ichiban Records i wydał albumy: Blues and Stuff, Struttin 'My Stuff i Love Desperado. W czasie pracy z Ichibanem McCain wydał także płytę dla wytwórni Jericho, The Stuff Just Kills Me, na której wystąpili Jimmie Vaughan i Johnnie Johnson. [1] Jego wersja z 1977 roku, The Stuff Just Kills Me, ostatecznie ukazała się w wytwórni Music Maker.

W 2002 roku Ichiban wydał album zatytułowany American Roots: Blues z McCainem. [1] Skrócone dzieło McCaina znalazło się na 8 utworze Rhino Records Blues Masters Volume Four: Harmonica Classics, z prawie zagubionym nagraniem „Steady”. Włączenie McCaina do serii Blues Master odbyło się obok Little Waltera, Jimmy'ego Reeda, Juniora Wellsa, Howlin 'Wolfa, Snooky Pryora i George'a „Harmonica” Smitha .

Miasto Gadsden uhonorowało McCaina, włączając jego własny dzień na corocznym Riverfest [4], czterodniowym wydarzeniu muzycznym. Dodatek The Jerry McCain Broad Street Blues Bash uzupełnił rozrywkę i pozwolił wielu lokalnym mieszkańcom doświadczyć McCaina. Pamiątkowa płyta CD z niektórymi utworami McCaina została przygotowana do sprzedaży podczas Riverfest Event w 1997 roku. W 1996 roku McCain został wybrany przez Etowah Youth Orchestras na najbardziej znanego muzyka Gadsden. EYO zleciło kompozytorowi Juliusowi Williamsowi napisanie utworu na harmonijkę ustną i orkiestrę solową, wykonywanej przez McCaina i Etowah Youth Symphony Orchestra, w ramach obchodów Sesquicentennal w mieście Gadsden. Premiera "Concerto for Blues Harmonica and Orchestra" odbyła się wListopad 1996, podczas formalnego koncertu Fall EYO w Wallace Hall na kampusie Gadsden State Community College. McCain wykonał solową partię harmoniczną z EYSO pod dyrekcją Michaela R. Gagliardo. "Koncert" został następnie wykonany w Alice Tully Hall, Lincoln Center for the Performing Arts w Nowym Jorku, wCzerwiec 1997, z McCainem, EYSO i Juliusem Williamsem.

Dyskografia

JERRY MCCAIN: ALBUMY

Uwagi i odniesienia

  1. [1]

Linki zewnętrzne

Aby dowiedzieć się więcej o Jerry McCain: