Jekerkwartier

Jekerkwartier znajduje się w południowej części centrum Maastricht i jest dziś dzielnicą łacińską Maastricht. Okręg jest ograniczony przez Binnenstad i Kommelkwartier na północy, dystrykt Biesland na zachodzie, dzielnice Villapark i Jekerdal na południu oraz Mozę na wschodzie.

Południową granicą dzielnicy nie jest stary mur, ale Prins Bisschopssingel ( N278 ).

Historia

Jekerkwartier jest historycznie podzielony na trzy części, z których każda odpowiada innym okresom miasta Maastricht:

północna część dzielnicy, wewnątrz średniowiecznych murów miejskich, jest najstarszą częścią. Ta część istniała, według wykopalisk archeologicznych (w tym stanowiska Mabro), w okresie Merowingów. Około 1200 roku obszar ten był już otoczony murem ziemi. W 1229 roku powstał istniejący murowany wał.
budowa drugiego średniowiecznego muru miejskiego (około 1350 roku) była centralną częścią Jekerkwartier w mieście. Ze względu na obecność wody (Geer) osiedliło się tam wielu garbarzy.
po zniesieniu twierdzy Maastricht w 1867 r. południowa część powiatu rozwinęła się. Ta sekcja jest przeznaczona do stworzenia parku i budowy willi.

Dziedzictwo

Jekerkwartier składa się głównie z domów XVII th i XVIII th century często oparte na średniowiecznych fundamentach. W dużej mierze opiera się na planie średniowiecznego miasta. Dzielnica posiada dużą liczbę zabytków, z których najważniejsze to:

Kościół Franciszkanów Stare (Regionalne Historyczne centrum Limburg),
nowa Nieuwenhofkapel (używana przez Uniwersytet Maastricht ),
Faliezustersklooster , A Mosan Renaissance- styl klasztor ,
klasztor Bonnefanten , pochodzący z XVII -tego wieku, dziś Visitor Centre Uniwersytetu w Maastricht,
Grauwzusters klasztorze, pochodzący z XVII th century, teraz Natural History Museum Maastricht ,
hospicjum Saint-Martin , pochodzący z 1715 roku, na Grote Looiersstraat ,
kościół Walonii , pochodzący z XVIII -tego wieku,
Pesthuis XVII th i XVIII th century,
Leeuwenmolen , młyn z XVI p wiek- XVIII p wiecznej
młyn biskupa , stary młyn wodny,
średniowieczne mury miejskie z Helpoort ( Bramą do Piekła ), Onze-Lieve-Vrouwewal , Pater Vinktorentje , Poort Waerachtig i bastionami Haet ende Nijt i De Vijf Koppen .

W części Sięga obszar na XX th istnienia wiecznych projektów rewitalizacji miast. Jednak projekty te nie przynoszą gwałtownego zerwania z otoczeniem. Pod względem nowoczesnej architektury ciekawe są:

Jan van Eyck Akademia architekta Frits Peutz ,
sala wykładowa Uniwersytetu w Maastricht w ogrodzie jezuickiego klasztoru Tongersestraat , zaprojektowana przez Jo Coenena ,
podziemna rozbudowa klasztoru franciszkanów Marc van Roosmalen,
Stayokay w siedzibie dawnego pawilonu Mozy Kees van Lamoen.

Stadpark jest przykładem rozwoju pochodzącym z XIX TH i XX th stulecia. Obok Stadparku znajduje się niewielka część Villaparku , który znajduje się w innej dzielnicy.

Charakterystyka

Jekerkwartier posiada dużą liczbę służb centralnych i lokalnych. Zachodnia część dzielnicy nazywana jest dzielnicą studencką. Powstaje tu wiele budynków Uniwersytetu Maastricht , w tym biblioteka uniwersytecka, Wydział Ekonomiczny i kolegium uniwersyteckie. Maastricht Akademia Teatralna The Maastricht Conservatory oraz Jan van Eyck Academy znajdują się w zachodniej części Jekerkwartier. Ponadto w tej części dzielnicy znajduje się wiele akademików, pubów i restauracji. Ta część jest znana jako „Dzielnica Łacińska” Maastricht.

Galeria

Geer w pobliżu Bisschopsmolen .
Leeuwenmolen .
Dom nad jeziorem.
Grote Looiersstraat .
Sint Pieterstraat .
Oude Minderbroederskerk .
Nieuwenhofklooster
Konserwatorium .
Park miejski.
Brama Waerachtig.
Geer w Jekerkwartier.
Typowa ulica.
Kolejna typowa ulica.
Geer na wysokości Ezelmarkt .

Źródła

(nl) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niderlandzkim zatytułowanego „ Jekerkwartier ” ( zobacz listę autorów ) .

Dopełnienia

Powiązane artykuły

Maastricht