Jeffrey Lee Pierce

Jeffrey Lee Pierce Opis obrazu Jeffrey Lee Pierce.jpg. Ogólne informacje
Narodziny 27 czerwca 1958
Montebello (Kalifornia) , Stany Zjednoczone
Śmierć 31 marca 1996
Salt Lake City , Utah
Gatunek muzyczny Post-punk , rock , blues , alternatywny country

Jeffrey Lee Pierce to urodzony amerykański muzyk 27 czerwca 1958 i martwe 31 marca 1996. Najbardziej znany jest z tego, że był główną postacią Gun Clubu . Zanim założył Gun Club, był członkiem-założycielem Red Lights i wydał kilka solowych albumów.

Biografia

1970

Jeffrey Lee Pierce, urodzony przez matkę Amerykanki pochodzenia meksykańskiego, spędził dzieciństwo w El Monte, przemysłowej dzielnicy robotniczej na przedmieściach Los Angeles . Jako nastolatek przeniósł się do Granada Hills, na przedmieściach klasy średniej położonej w dolinie San Fernando , wciąż w Kalifornii. Jeffrey uczęszcza do Granada Hills High School, gdzie bierze udział w programach teatralnych, występuje w kilku sztukach i zaczyna pisać prace, oferując krótkie sztuki eksperymentalne.

Muzyczne wpływy Jeffreya Lee Pierce'a w tym okresie są skierowane zarówno w stronę glam rocka, jak i rocka progresywnego  ; w szczególności z grup takich jak Sparks , Genesis i Roxy Music . W połowie lat 70., po wzięciu udziału w koncercie Boba Marleya , Pierce rozwinął głęboką pasję do reggae  : udał się na Jamajkę, aby odkryć jej muzykę i kulturę. Jego zauroczenie reggae zbiegło się z pojawieniem się punk rocka . Pierce stał się stałym elementem kalifornijskiej sceny muzycznej, pisząc liczne artykuły dla muzycznego fanzinu Slash i, w mniejszym stopniu, przez swoje występy muzyczne.

Pierce jest szybko rozczarowany tą sceną, która nie jest dla niego wystarczająco autentyczna. Następnie zwróci się ku muzyce zakorzenionej w historii kultury amerykańskiej, bluesie delty . Pod koniec lat 70. Jeffrey Lee Pierce rozwinął charyzmatyczną postać frontmana, inspirowaną przez Bryana Ferry'ego i Marca Bolana , którzy stali się istotną częścią Gun Clubu. Na początku swojej kariery muzyka Pierce'a wspierać będzie Debbie Harry z grupy Blondie , która była przekonana o swoim potencjale. Poznał piosenkarza, gdy był prezesem fanklubu Blondie . To także on wysadził Debbie Harry na okładkę Hanging on The Telephone w wykonaniu power popowej grupy The Nerves . Jeffrey poznaje Kid „congo” Powers i popycha go do nauki gry na gitarze. Idą razem, aby w 1979 roku założyć The Creeping Ritual, nazwę, którą zmienią na The Gun Club .

Lata 80

W latach 80. The Gun Club wydał trzy albumy. Pierwszy, Fire of Love , uważany jest za najbardziej udany, dzięki piosenkom takim jak Sex Beat i She's Like Heroin to Me . Grupa prezentuje hipnotyzujące podejście do historii amerykańskiej muzyki, łącząc rytmy Voodoo i punkową dzikość z fundamentalnie bluesowym stylem . Album zawiera cover piosenki Preachin „Blues przez Roberta Johnsona . Kolejne dwa albumy, Miami i The Las Vegas Story , ukazały się w 1982 i 1984 roku. Muzyka jest mieszanką estetyki punka , country i bluesa .

Chociaż Gun Club nigdy nie osiągnął znaczącego sukcesu komercyjnego w wyniku różnych uzależnień Pierce'a od alkoholu lub narkotyków, grupa zawsze była chwalona przez krytyków i uznawana za jedną z najbardziej wpływowych grup na świecie. The White Stripes , Mark Lanegan i Noir Désir wymieniają tę grupę jako jedną z głównych inspiracji.

Drugi album, Miami , został wyprodukowany przez Chrisa Steina z Blondie i został wydany w 1982 roku. Ten utwór wydaje się bardziej nawiedzony niż poprzedni i pokazuje ewolucję stylu wokalnego Pierce'a. Świadczą o tym interpretacje Devil in The Woods , Sleeping in Blood City i okładka Run Through The Jungle grupy Creedence Clearwater Revival . Lata 1982-1984 to okres wielu zmian w składzie. Różni członkowie narzekają na nieprzewidywalną osobowość Pierce'a, którego ekscesy utrudniają pracę grupową. Niemniej jednak The Las Vegas Story ukazał się w 1984 roku.

Lata 90

Autobiografia Jeffreya Lee Pierce'a, Go Tell The Mountain , opowiada o osobistym kryzysie, którego doświadczył na przełomie lat 80. i 90. W tym okresie jego stan zdrowia uległ pogorszeniu. Ostatni album The Gun Club , Lucky Jim , został wydany w 1993 roku i zawierał piosenkę Idiot Waltz . Pierce nagrał kolejny album, solowy, Ramlin 'Jeffrey Lee , składający się głównie z okładek artystów bluesowych, takich jak Howlin' Wolf , Lightnin 'Hopkins i Skip James .

W 1996 roku Jeffrey Lee Pierce zmarł na krwotok mózgowy w wieku trzydziestu siedmiu lat.

Dyskografia

Z The Gun Club

Albumy

Single i EP-ki

Przyjęcie

Hołd pośmiertny

Uwagi i odniesienia

  1. (w) "  Jeffrey Lee Pierce  " na Discogs (dostępnym na 1 st września 2020 roku ) .
  2. Andy Gill Album: Various Artists, We Are Only Riders - The JLP Sessions Project (Glitterhouse) , The Independent (en) , 15 stycznia 2010
  3. Keith Morris powiedział w związku z tym, że użyty riff został wymyślony przez Jeffreya Lee Pierce'a na krótko przed śmiercią, kiedy chciał nagrać hołd dla Debbie Harry . ( Fakty )

Linki zewnętrzne