Narodziny |
29 września 1946 Vancouver ( Kanada ) |
---|---|
Okres aktywności | 2008 |
Imię urodzenia | Jeffrey Wall |
Narodowość | Kanada |
Czynność |
Fotografia Fotokonceptualizm |
Trening |
University of British Columbia ( Vancouver ) Courtauld Institute ( Londyn ) |
Reprezentowane przez | White Cube , Marian Goodman Gallery ( d ) |
Student | Ken lum |
Miejsce pracy | Vancouver |
Ruch | Szkoła Vancouver |
Wpływem | Rodney Graham , Ian Wallace |
Nagrody |
Hasselblad Foundation International Award (2002) Oficer Orderu Kanady (2007) |
Picture for Women (1979) Mimic (1982) A Sudden Gust of Wind (po Hokusai ) (1993) |
Jeffrey "Jeff" Wall (urodzony dnia29 września 1946w Vancouver ) to kanadyjski fotograf wizualny .
Obronił pracę magisterską na temat ruchu Dada i wykładał historię sztuki w Kanadzie.
Ten współczesny fotograf zawdzięcza swoją wagę temu, że odnawia sposób wykonywania fotografii dokumentalnej i prowadzi widza do kwestionowania i modyfikowania swojego postrzegania rzeczywistości.
Wywodząc się ze sztuki konceptualnej , Jeff Wall założył swoją pracę w latach 70. , podejmując program Baudelaire'a i Maneta : malowanie współczesnego życia. Zastępuje ona Paryż z końca XIX -tego wieku przez Vancouver pod koniec XX -go wieku i wybrał fotografię jako narzędzie reprezentacji.
Jego pierwszym znanym fotografia, zniszczonego pokoju (en) , była inspirowana przez Delacroix La Mort de Sardanapale .
Fotografie, które oferuje, są często inspirowane klasycznymi dziełami sztuki reinterpretowanymi przez pryzmat fotograficzny, takimi jak Nagły podmuch wiatru (w) japońskiego malarza Hokusai czy Obraz dla kobiet (w) , wyraźne wznowienie pracy Maneta. ( Bar w Folies Bergère , 1882).
Jego prace to fotografie bardzo wielkoformatowe, porównywalne z dużymi płótnami. Montowane są na kasetonach ściennych podobnych do tych stosowanych w billboardach.
Do lat 70. XX wieku chirurdzy plastyczni nie stosowali tej techniki. Następnie Jeff Wall inauguruje tę praktykę, która zostanie rozszerzona u wielu fotografów w latach 80. i 90.
Fotografie Jeffa Walla można nazwać „fotografiami kinowymi”, gdyż są wynikiem starannie przemyślanych inscenizacji, których efektem końcowym jest złudzenie fotografii dokumentalnej lub kadru wyjętego z „rzeczywistości”.
Uważa, że artysta przekazuje reprezentację wydarzenia, podczas gdy dziennikarz przedstawia rzeczywistość.
W kilku jego pracach (np. Picture for Women ) pojawia się linia cięcia
Często wzywa aktorów. Czasami używa wideo jako narzędzia do przygotowywania swoich zdjęć. Jego zdjęcia są reprezentacją ruchu. Wideo pozwala mu kontrolować wszystkie aspekty ruchu.
Czasami jego postacie są groteskowe i wyglądają jak zjawy. Trzy postacie z jego fresku o Afganistanie mają taką postawę. A to widma wracające zza grobu.