Jean de Joigny

Narodziny	1506 Joigny
Śmierć	1577 Valladolid
Zajęcia	Rzeźbiarz , malarz

Jean de Joigny to francusko-hiszpański rzeźbiarz urodzony w Joigny ( Yonne ) w 1506 roku i zmarł w Valladolid dnia10 kwietnia 1577. Znany jest również pod latynoskim imieniem Juan de Juni .

Juan de Juni miał trzech prawowitych synów, José, Juana de Mendoza Juni, Simeón i naturalnego syna, Izaaka de Juni .

Pracuje

Od tego rzeźbiarza pozostała pewna liczba prac:

Polichromia Panny Bolesnej , który pochodzi z około 1570 roku , zachował się w kościele Matki Boskiej Bolesnej w Valladolid , dzisiaj przeszedł przez miasto podczas Wielkiego Tygodnia .
Chrystus na krzyżu , także polichromia, utrzymuje się w Santa Catalina klasztor w Valladolid. Według legendy rzeźbiarz jest pochowany u stóp krzyża.
W Narodowym Muzeum Rzeźby w Valladolid nadal zachowało się polichromowane drewno św. Antoniego z Padwy , a także w Capilla de la Piedad , grobie będącym częścią ołtarza Grobu Świętego, który teraz zniknął.
Muzeum Katedralne w Valladolid ma głowę św. Błażeja i Homo Ecce .
Jesteśmy mu również winni Pietę z 1575 roku, przechowywaną w muzeum Las Ferias w Medina del Campo .
Ołtarz w kościele San Martín w Calzadilla de la Cueza jest również przypisane do jego szkoły, jeśli nie do samego artysty.

grobu

Grobu jest chrześcijaninem ikonograficzny motyw pochodzący z X -go wieku, a służy do Zejście z Krzyża . Ta dramatyczna oprawa przywodzi na myśl żywe obrazy inscenizowane podczas głównych świąt roku liturgicznego. Chwila jest swobodną interpretacją fragmentu Ewangelii, kiedy Józef z Arymatei, otrzymawszy od Piłata upoważnienie do opuszczenia ciała Chrystusa z krzyża, przygotowuje się do owinięcia go całunem przed pozostawieniem go w grobie. Jest to epizod, który następuje po zejściu z krzyża i poprzedza zmartwychwstanie. Zajmując centralny plac, leżący na całunie, Chrystus nadal nosi ślady stygmatów, które znikną w chwalebnym korpusie przedstawień Zmartwychwstania . Za nim Dziewica, mater dolorosa , podtrzymywana energicznymi ramionami świętego Jana , udaje, że chce po raz ostatni uściskać syna. Za Chrystusem akolita podnosi rękę, w której trzyma chustę, aw drugiej nosi koronę cierniową. Po lewej Józef z Arymatei macha ręką w stronę niewidzialnego widza; po prawej Nikodem , postać, która pojawia się tylko w Ewangelii Jana, i Maria Magdala trzymają przyprawy, które były używane do przygotowania ciała. Bohaterski realizm postaci, żywiołowość postaw, ruch zasłon i bogactwo polichromii tworzą barokowy zespół, obliczony na poruszenie wrażliwości widzów.

Zobacz też

Uwagi

Gaston Duchet-Suchaux i Michel Pastoureau , The Bible and the Saints, przewodnik ikonograficzny , Paryż, Flammarion ,1990, 319 s. ( ISBN 2-08-011725-4 )
John, 19, 41, tłum. Król Jakub: „A był ogród w miejscu ukrzyżowania Jezusa i nowy grób w ogrodzie, w którym nikt jeszcze nie został złożony. "
John, 19, 39 „Nikodem […] również przybył, przynosząc mieszaninę około stu funtów mirry i aloesu.