Jean Pierre Mégnin

Jean Pierre Mégnin Obraz w Infobox. Jean Pierre Mégnin (1885) Biografia
Narodziny 16 stycznia 1828
Herimoncourt
Śmierć 31 grudnia 1905 (w wieku 77 lat)
Narodowość Francuski
Zajęcia Entomolog , weterynarz
Inne informacje
Członkiem Towarzystwo Zoologiczne Francji
National Academy of Medicine
Entomological Society of France
Zoological Society of London

Jean Pierre Megnin (którego imię jest Peter) jest weterynarzem i entomolog francuski , urodzony16 stycznia 1828w Hérimoncourt w Doubs i zmarł dalej31 grudnia 1905, w Vincennes . Uważany jest za prekursora kynologii i entomologii sądowej .

Biografia

Jean Pierre Mégnin dołączył do cesarskiej szkoły weterynaryjnej w Alfort w 1849 roku i uzyskał dyplom lekarza weterynarii14 sierpnia 1853. Zaraz po wyjeździe zdecydował się na karierę wojskową i został skierowany głównie do Paryża lub Vincennes. Przeszedł na emeryturę w 1885 roku, w którym założył gazetę l'Éleveur, której został dyrektorem publikacji. Wcześniej, w 1875 roku, zajmował się już dziennikarstwem, regularnie występując pod pseudonimem D r Joanne w gazecie „ Aklimatyzacja” stworzonej przez Emile'a Deyrolle'a .

Kurs wojskowy

Po odbyciu stażu w cesarskiej szkole kawalerii w 1855 r. Został przydzielony pieszo do 2 pułku artylerii konnej, a następnie służył kolejno w 19 pułku artylerii konnej w 1860 r. W 2 pułku artylerii konnej. gwardii cesarskiej w 1864 r., do 3 pułku ułanów w 1869 r., do 15 pułku dragonów w 1871 r., do 25 pułku artylerii w 1872 r., do 12 pułku artylerii w 1874 r., w którym pozostał do wieku emerytalnego.

W 1855 r. Pełnił funkcje pomocnika weterynaryjnego II klasy, od 1860 r. Lekarza weterynarii drugiego stopnia, od 1869 r. Pierwszego lekarza weterynarii. Kierował też inspekcją okręgową rzeźni wojskowej w Vincennes.

W czasie wojny francusko-niemieckiej 1870 r. Wraz ze swoją jednostką trafił do niewoli i spędził kilka miesięcy w niewoli niemieckiej.

Praca naukowa

Jean Pierre Mégnin jest zaangażowany w wiele dziedzin związanych z weterynarią i medycyną ludzką. Społeczność międzynarodowa docenia jego doświadczenie w parazytologii, kynologii, hipologii i entomologii prawniczej.

W 1878 roku zainteresował się muchami wąglika z Nowej Kaledonii . W 1880 r. Opublikował „ Choroby pasożytnicze u ludzi i zwierząt domowych” , aw 1906 r . „ Owady pijące krew” .

Ilustruje to obserwacja fauny zwłok, których badanie pozwala na datowanie ich śmierci. Opublikował prawie piętnaście publikacji na ten temat, w tym La Faune des tombeaux, uważane za dzieło założycielskie entomologii sądowej, preludium do La Faune des cadavres (G.Masson, 1894), precyzyjne zastosowanie entomologii w medycynie sądowej  : entomologia sądowa . W szczególności stworzył teorię oddziałów owadów padlinożernych, które sukcesywnie kolonizują zwłoki ssaków. Chociaż błędna, technika ta jest podstawą do obliczenia okresu sekcji zwłok w celu datowania zwłok podczas śledztw policyjnych.

Interesuje się także roztoczami .

Imię psa rasy Beauceron zostało po raz pierwszy użyte przez Pierre Mégnina w jego książce o psach wojennych z 1888 roku  ; rasa ta była wcześniej znana jako Berger de la Brie dla psów długowłosych i Berger de la Beauce dla psów krótkowłosych. Wprowadził również klasyfikację ras psów według typów lupoid , molossoid , braccoid i graoid . Opisał standardy ras psów w wielu dobrze udokumentowanych książkach.

Jean Pierre Mégnin dołączył do Towarzystwa Entomologicznego we Francji w 1875 roku. Prezydenturę objął w 1879 roku. W 1885 roku przewodniczył Towarzystwu Zoologicznemu w Londynie .5 grudnia 1893został wybrany do Akademii Medycznej w dziale weterynarii. Jest członkiem Society of Legal Medicine of France należącego do Society of Biology .

Odznaczenia i nagrody

Jean Pierre Mégnin zostaje rycerzem legionu honorowego dekretem z dnia 16 stycznia 1879. Był także rycerzem zasługi rolniczej (1883), urzędnikiem ds. Rolnictwa, aw 1877 r. Mianowany oficerem akademickim , a następnie pedagogiem publicznym.

Za swoją pracę otrzymuje liczne nagrody, w szczególności:

Główne prace

Uwagi i odniesienia

  1. „  Ministry of Culture - Base Léonore  ” , na www.culture.gouv.fr (dostęp 23 kwietnia 2017 )
  2. „  Ministry of Culture - Base Léonore  ” , na www.culture.gouv.fr (dostęp 23 kwietnia 2017 )
  3. jean-claude hermans , Antologia psów wodnych i aporterów , Aulnay-de-Saintonge, Lulu.com,2016, 328  s. ( ISBN  978-1-326-68703-8 , czytaj online )
  4. Claude Wyss i Daniel Cherix, Treatise on forensic entomology: Insects on the crime scene , Lausanne, PPUR Presses polytechniques,2013, 336,  str. ( ISBN  978-2-88915-028-1 , czytaj online ).
  5. "  Ministerstwo Kultury - Baza Leonora  " , na www.culture.gouv.fr (dostęp 23 kwietnia, 2017 )
  6. Journal de Fourmies: cotygodniowe (apolityczne) , sn,25 stycznia 1885( czytaj online )
  7. The Illustrated Universe: tygodnik Levy,6 kwietnia 1878( czytaj online )
  8. Societé d'ethnozootechnie (Francja) Autor tekstu , Ethnozootechnie , Société française d'ethnozootechnie,1 st styczeń 2006( czytaj online )
  9. Essonne) Autor tekstu École polytechnique (Palaiseau , Journal de l'École polytechnique: opublikowanego przez radę instruktorską tego zakładu , Gauthier-Villars ,1 st styczeń 1893( czytaj online )
  10. School of Alfort Autor tekstu , Veterinary Archives: opublikowane w School of Alfort , School of Alfort,10 stycznia 1879( czytaj online )
  11. Francja Ministerstwo edukacji publicznej Autor tekstu , Przegląd towarzystw naukowych : opublikowany pod auspicjami Ministerstwa Edukacji Publicznej i Kultu. Nauki matematyczne, fizyczne i przyrodnicze , P Dupont,1 st styczeń 1877( czytaj online )
  12. National Dictionary of Contemporaries: zawiera wypowiedzi członków Institut de France, francuskiego rządu i parlamentu Akademii Medycznej .... T. 5: pod reż. przez C.-E. Curinier , Biuro Generalne wyd. księgarnia i druk. ( czytaj online )
  13. Ernest (1838-1907) Maindron , Fundamenty nagród w Académie des sciences: lauréats de l'Académie, 1714-1880: M. Ernest Maindron , Gauthier-Villars ,1 st styczeń 1881( czytaj online )

Powiązane artykuły

Źródła

Linki zewnętrzne