Jean Pierre Mégnin
Jean Pierre Mégnin
Jean Pierre Mégnin (1885)
Jean Pierre Megnin (którego imię jest Peter) jest weterynarzem i entomolog francuski , urodzony16 stycznia 1828w Hérimoncourt w Doubs i zmarł dalej31 grudnia 1905, w Vincennes . Uważany jest za prekursora kynologii i entomologii sądowej .
Biografia
Jean Pierre Mégnin dołączył do cesarskiej szkoły weterynaryjnej w Alfort w 1849 roku i uzyskał dyplom lekarza weterynarii14 sierpnia 1853. Zaraz po wyjeździe zdecydował się na karierę wojskową i został skierowany głównie do Paryża lub Vincennes. Przeszedł na emeryturę w 1885 roku, w którym założył gazetę l'Éleveur, której został dyrektorem publikacji. Wcześniej, w 1875 roku, zajmował się już dziennikarstwem, regularnie występując pod pseudonimem D r Joanne w gazecie „ Aklimatyzacja” stworzonej przez Emile'a Deyrolle'a .
Kurs wojskowy
Po odbyciu stażu w cesarskiej szkole kawalerii w 1855 r. Został przydzielony pieszo do 2 pułku artylerii konnej, a następnie służył kolejno w 19 pułku artylerii konnej w 1860 r. W 2 pułku artylerii konnej. gwardii cesarskiej w 1864 r., do 3 pułku ułanów w 1869 r., do 15 pułku dragonów w 1871 r., do 25 pułku artylerii w 1872 r., do 12 pułku artylerii w 1874 r., w którym pozostał do wieku emerytalnego.
W 1855 r. Pełnił funkcje pomocnika weterynaryjnego II klasy, od 1860 r. Lekarza weterynarii drugiego stopnia, od 1869 r. Pierwszego lekarza weterynarii. Kierował też inspekcją okręgową rzeźni wojskowej w Vincennes.
W czasie wojny francusko-niemieckiej 1870 r. Wraz ze swoją jednostką trafił do niewoli i spędził kilka miesięcy w niewoli niemieckiej.
Praca naukowa
Jean Pierre Mégnin jest zaangażowany w wiele dziedzin związanych z weterynarią i medycyną ludzką. Społeczność międzynarodowa docenia jego doświadczenie w parazytologii, kynologii, hipologii i entomologii prawniczej.
W 1878 roku zainteresował się muchami wąglika z Nowej Kaledonii . W 1880 r. Opublikował „ Choroby pasożytnicze u ludzi i zwierząt domowych” , aw 1906 r . „ Owady pijące krew” .
Ilustruje to obserwacja fauny zwłok, których badanie pozwala na datowanie ich śmierci. Opublikował prawie piętnaście publikacji na ten temat, w tym La Faune des tombeaux, uważane za dzieło założycielskie entomologii sądowej, preludium do La Faune des cadavres (G.Masson, 1894), precyzyjne zastosowanie entomologii w medycynie sądowej : entomologia sądowa . W szczególności stworzył teorię oddziałów owadów padlinożernych, które sukcesywnie kolonizują zwłoki ssaków. Chociaż błędna, technika ta jest podstawą do obliczenia okresu sekcji zwłok w celu datowania zwłok podczas śledztw policyjnych.
Interesuje się także roztoczami .
Imię psa rasy Beauceron zostało po raz pierwszy użyte przez Pierre Mégnina w jego książce o psach wojennych z 1888 roku ; rasa ta była wcześniej znana jako Berger de la Brie dla psów długowłosych i Berger de la Beauce dla psów krótkowłosych. Wprowadził również klasyfikację ras psów według typów lupoid , molossoid , braccoid i graoid . Opisał standardy ras psów w wielu dobrze udokumentowanych książkach.
Jean Pierre Mégnin dołączył do Towarzystwa Entomologicznego we Francji w 1875 roku. Prezydenturę objął w 1879 roku. W 1885 roku przewodniczył Towarzystwu Zoologicznemu w Londynie .5 grudnia 1893został wybrany do Akademii Medycznej w dziale weterynarii. Jest członkiem Society of Legal Medicine of France należącego do Society of Biology .
Odznaczenia i nagrody
Jean Pierre Mégnin zostaje rycerzem legionu honorowego dekretem z dnia 16 stycznia 1879. Był także rycerzem zasługi rolniczej (1883), urzędnikiem ds. Rolnictwa, aw 1877 r. Mianowany oficerem akademickim , a następnie pedagogiem publicznym.
Za swoją pracę otrzymuje liczne nagrody, w szczególności:
- srebrny medal na corocznym konkursie w 1858 r .;
- złoty medal na corocznym konkursie w 1865 r .;
- srebrny medal Towarzystwa Rolniczego w 1866 r .;
- złoty medal na corocznym konkursie w 1867 r .;
- medal vermeil od Towarzystwa Insektologii Rolniczej w 1868 r .;
- złoty medal od Centralnego Towarzystwa Medycyny Weterynaryjnej Francji;
- Nagroda Thore'a w 1873 roku;
- srebrny medal Towarzystwa Weterynaryjnego Sekwany w 1875 r .;
- złoty medal Narodowego i Centralnego Towarzystwa Weterynaryjnego w 1876 r .;
- został laureatem Akademii Nauk w 1877 roku.
Główne prace
- Pierre Mégnin, Pies: historia, higiena, medycyna; "vade-mecum" hodowcy i miłośnika psów E. Deyrolle, Paryż, 286 s. 1877
- P. Mégnin, L'ami du cheval, proste porady dotyczące hodowli, higieny, medycyny i zakupu koni , J. Lefort, Paryż, 173 s. 1877
- JP Mégnin, Francuski kowal, jego historia od jego powstania , J. Dumaine, Paryż, 160 s, 1867
- Pierre Mégnin, Hygiène du cheval, horseshoe , E. Deyrolle fils, Paryż, 192 s. 1879
- P. Mégnin, Niedokrwistość złośliwa psów jucznych wywołana przez tęgoryjca , E. Deyrolle, Paryż, 20 p, 1882
- P. Mégnin, Pies, historia, higiena, medycyna , E. Deyrolle, Paryż, 476 s. 1883
- Pierre Mégnin, Parasitic mites, G. Masson, Paryż, 183 str. 1892
- P. Mégnin, Médecine des oiseaux , L'Éleveur, Vincennes, 400 p, 1893
- P. Mégnin, Fauna zwłok, zastosowanie entomologii w medycynie prawnej , G.Masson, Paryż, 214 s. 1894
- P. Mégnin, Koń i jego rasy , The Breeder, Vincennes, 487 s. 1895
- P. Mégnin, Hodowle i ich higiena , L'Éleveur, Vincennes, 202 s. 1896
- Pierre Mégnin, Historia psa od najdawniejszych czasów, pochodzenie ras i ich klasyfikacja , L'Éleveur, Vincennes, 1897
- Pierre Mégnin, Pointing dogs , The Breeder, Vincennes, 1898
- Pierre Mégnin, Greyhounds, Hounds, Bassets , The Breeder, Vincennes, 1899
- Pierre Mégnin, Owczarki, psy stróżujące, szkodniki i psy luksusowe, L'Éleveur, Vincennes, 1900
- P. Mégnin, Historia uprzęży końskiej i okuć do obuwia , L'Éleveur, Vincennes, 479 s. 1904
Uwagi i odniesienia
-
„ Ministry of Culture - Base Léonore ” , na www.culture.gouv.fr (dostęp 23 kwietnia 2017 )
-
„ Ministry of Culture - Base Léonore ” , na www.culture.gouv.fr (dostęp 23 kwietnia 2017 )
-
jean-claude hermans , Antologia psów wodnych i aporterów , Aulnay-de-Saintonge, Lulu.com,2016, 328 s. ( ISBN 978-1-326-68703-8 , czytaj online )
-
Claude Wyss i Daniel Cherix, Treatise on forensic entomology: Insects on the crime scene , Lausanne, PPUR Presses polytechniques,2013, 336, str. ( ISBN 978-2-88915-028-1 , czytaj online ).
-
" Ministerstwo Kultury - Baza Leonora " , na www.culture.gouv.fr (dostęp 23 kwietnia, 2017 )
-
Journal de Fourmies: cotygodniowe (apolityczne) , sn,25 stycznia 1885( czytaj online )
-
The Illustrated Universe: tygodnik Levy,6 kwietnia 1878( czytaj online )
-
Societé d'ethnozootechnie (Francja) Autor tekstu , Ethnozootechnie , Société française d'ethnozootechnie,1 st styczeń 2006( czytaj online )
-
Essonne) Autor tekstu École polytechnique (Palaiseau , Journal de l'École polytechnique: opublikowanego przez radę instruktorską tego zakładu , Gauthier-Villars ,1 st styczeń 1893( czytaj online )
-
School of Alfort Autor tekstu , Veterinary Archives: opublikowane w School of Alfort , School of Alfort,10 stycznia 1879( czytaj online )
-
Francja Ministerstwo edukacji publicznej Autor tekstu , Przegląd towarzystw naukowych : opublikowany pod auspicjami Ministerstwa Edukacji Publicznej i Kultu. Nauki matematyczne, fizyczne i przyrodnicze , P Dupont,1 st styczeń 1877( czytaj online )
-
National Dictionary of Contemporaries: zawiera wypowiedzi członków Institut de France, francuskiego rządu i parlamentu Akademii Medycznej .... T. 5: pod reż. przez C.-E. Curinier , Biuro Generalne wyd. księgarnia i druk. ( czytaj online )
-
Ernest (1838-1907) Maindron , Fundamenty nagród w Académie des sciences: lauréats de l'Académie, 1714-1880: M. Ernest Maindron , Gauthier-Villars ,1 st styczeń 1881( czytaj online )
Powiązane artykuły
Źródła
- Jean Gouillard (2004). Historia francuskich entomologów, 1750-1950. Całkowicie poprawione i rozszerzone wydanie. Boubée (Paryż): 287 str.
-
Jean Lhoste (1987). Francuscy entomolodzy. 1750-1950. Wydawnictwo INRA: 351 str.
Linki zewnętrzne