Jean François Sylvestre Denis de Trobriand

Jean François Sylvestre Denis
Hrabia Trobriandu
Narodziny 7 czerwca 1765
w Cosquérou ( Finistère )
Śmierć 16 marca 1799
w Santo Domingo
Pochodzenie Francuski
Wierność Królestwo Francji
Uzbrojony  Francuska Królewska Marynarka Wojenna
Stopień kapitan fregaty ( 1797 )
Lata służby 1780 - 1799
Przykazanie Badanie
Konflikty Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych
Wyczyny broni Ekspedycja Entrecasteaux (1791-1794)
Daniny Na Wyspy Trobrianda zostały nazwane na jego cześć

Jean François Sylvestre Denis, hrabia Trobriand , urodzony w Cosquérou ( Finistère ) dnia7 czerwca 1765 i umarł dalej 16 marca 1799w Santo Domingo , jest oficerem marynarki i nawigator francuskie z XVIII -tego  wieku . Wyróżnił się podczas wyprawy Entrecasteaux (1791-1794).

Biografia

Pochodzenie i młodość

Pochodzący z arystokratycznej rodziny Breton , Jean François Sylvestre Denis de Trobriand jest synem Jeana François Sylvestre Denisa, hrabiego Trobriand (1729-1816) i Elisabeth Emmanuelle Drouet de La Villehaye.

Strona z Comte d'Artois w 1778 roku wstąpił do Royal Navy i stał strażnik morskich w 1780 r . Służył pod rozkazami z Bougainville i brał udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych .

W poszukiwaniu Monsieur de Lapérouse

Plik 29 września 1791, wyruszył jako porucznik na L'Espérance , pod rozkazami Huon de Kermadec , jednego ze statków ekspedycji kierowanej przez kontradmirała d'Entrecasteaux , dowódcę La Recherche , w celu odnalezienia śladów wyprawy La Perugia . Oba statki mijają Przylądek Dobrej Nadziei , rozpoznają wyspę Amsterdam i docierają do południowego wybrzeża Australii Zachodniej . Następnie zwiedzanie Land of Van Diemen , a następnie Nowej Kaledonii , na Nowych Hebrydów , na Wyspach Salomona i Wyspy Admiralicji przed dokonaniem pięć tygodni odpoczynku przystanek na Amboine w wysp Moluków , wWrzesień 1792. Następnie wyprawa kieruje się ponownie do Australii, zatrzymuje się na wyspach Tonga i wraca do Nowej Kaledonii, gdzie Jean-Michel Huon de Kermadec umiera z wyczerpania6 maja 1793. Następnie wyprawa obiera trasę powrotną i, w20 czerwca 1793, rozpoznaje dużą wyspę Luizjady, która nosi nazwę Trobriand, a jej najbardziej na północ wysunięty punkt to Cape Denis.

Plik 20 lipca 1793u wybrzeży wyspy Jawa , d'Entrecasteaux również umiera, a Trobriand, w wyniku sporów między zwolennikami rewolucji a rojalistami, które prowadzą do napięć w personelu ekspedycji, przejmuje, na rozkaz nowego przywódcy wyprawy, Auribeau , sam bardzo chory, dowódca fregaty La Recherche . Plik19 października 1793ignorując stan wojny między Holandią a Francją, zatrzymał się w Surabaji i został zatrzymany na kilka dni. Wypuszczony 25 października za pozwoleniem na zakotwiczenie na Surabaji, ostatecznie musi27 września 1794wraz ze wszystkimi marynarzami wyprawy poddają się Holendrom, którzy konfiskują oba statki. Część załóg lojalnych Rewolucji dotarła do Île-de-France na pokładzie Scagen le7 sierpnia 1794do wymiany na więźniów holenderskich. La Recherche i L'Espérance zostały zlicytowane20 grudnia 1794i zdemontowane. Część załóg lojalna królowi opuściła Batawię ( Holenderskie Indie Wschodnie ), r5 grudnia 1794, na pokładzie Dordrechtu z dużym corocznym konwojem w drodze do Holandii . Jean Joseph Sylvestre Denis de Trobriand jest częścią kontyngentu, który znajduje schronienie w Holandii, gdzie poślubia Agathe du Parc de Locmaria. Jego syn Adolphe de Trobriand (1800-1874), niegdyś najmłodszy kapitan armii francuskiej, został ranny podczas zdobywania Algieru. Jako zagorzały legitymista odmówił złożenia przysięgi w 1830 r. I opuścił wojsko, aby powrócić na te ziemie i poświęcić się w szczególności malarstwu i poezji.

Wróć do Francji

Wrócił do Francji w 1797 , został przywrócony do marynarki wojennej i awansowany na kapitana fregaty . Następnie otrzymał komendę La Vestale i wyjechał do Saint-Domingue . To tutaj umarł16 marca 1799, prawdopodobnie zatruty na zamówienie Toussaint Louverture .

Honory i potomność

Uwagi i odniesienia

  1. Chateaubriand w swojej korespondencji z 1832 r. Z Adolphe de Trobriand wspomina o portretach, które ten ostatni wykonał swojej siostry Madame de Marigny i jego siostrzenicy
  2. Jurien de la Gravière

Powiązane artykuły

Źródła i bibliografia